در حالیکه آمریکا و کشورهای دیگر سعی می‌کنند استقبال گرمی از رئیس‌جمهور جدید ایران در نیویورک بعمل آورند، اسرائیل می‌کوشد چیزی را که به نظرش حقیقت امر است آشکار کند و بعنوان طرفی ظاهر شود که نمی‌خواهد امکان تغییر در سیاست تهران را در نظر بگیرد.
بنیامین نتانیاهو به هیات نمایندگی این کشور در سازمان ملل دستور داد تا حضور حسن روحانی در سازمان ملل را بایکوت کنند و پس از آن هم نطق او را ریاکارانه توصیف کرد.
نتانیاهو در بیانیه‌ای که ساعت 2 نیمه شب چهارشنبه به وقت اسرائیل منتشر شد عنوان کرد که استراتژی ایران حرف زدن و بازی کردن برای خرید وقت به منظور پیشبرد توانایی ساخت سلاح هسته‌ای است.
نتیانیاهو در تل‌آویو پیش از سخنرانی آقای روحانی در سازمان ملل گفت: “ما با باصطلاح اقداماتی که فقط فعالیت‌های سلاح هسته‌ای ایران را در هاله‌ای از مه فرو می‌برد تحمیق نمی‌شویم؛ جهان نیز نباید تحمیق شود.”
تحلیلگران اسرائیلی بیم آن دارند که برخورد تندروانه آقای نتانیاهو باعث منزوی شدن او از جانب متحدانی شود که می‌خواهند جدیت آقای روحانی را امتحان کنند؛ خصوصا اینکه عربستان سعودی و کشورهای دیگر حاشیه خلیج فارس، که هم‌نظر اسرائیل هستند، در این زمینه سکوت کرده‌اند.
در حالیکه قرار است جان کری در هیات شش قدرت بزرگ جهان با وزیر خارجه ایران دیدار کنند، تحلیلگران می‌گویند نتانیاهو باید به گونه‌ای نگرانی‌های خود را ابراز کند که مانند “پیامبر شوم” به نظر نرسد.
دن گیلرمن، سفیر سابق اسرائیل در سازمان ملل می‌گوید: “وضعیت بسیار خطرناک و سختی برای نتانیاهو است تا به عنوان تنها منفی‌باف و جنگ‌طلب دریافت نشود. او باید توازن درستی برای هشدارهایش پیدا کند اما در عین حال باید این‌طور به نظر برسد که از تغییر استقبال می‌کند.”
دن مریدور، یک کهنه وزیر اسرائیلی که در کابینه قبلی نتانیاهو جنبه اعتدال‌بخش داشت می‌گوید، استراتژی بهتر این است که اسرائیل با نظر مثبت از رهبری جدید ایران حرف بزند و این ضرب‌المثل عبری را سرمشق قرار دهد که “احترامش کن و به او مشکوک باش.”
سال گذشته وضعیتی مثل پلیس خوب و پلیس بد ایجاد شده بود. در حالیکه اسرائیل مصمم بود به ایران حمله نظامی کند آمریکا خواستار زمان بیشتر برای دیپلماسی شد. اما پس از یکسال که به نظر می‌رسید اسرائیل و واشنگتن هم جهت شده‌اند استقبال گرم از روحانی می‌تواند موجب شود که اسرائیل دوباره به فکر حمله یک‌جانبه بیافتد.
از سوی دیگر بسیاری از متخصصان می‌گویند آقای نتانیاهو می‌تواند این اعتبار را به خود بدهد که کمک کرده است ایران را به پای میز مذاکره بکشاند.
آقای مریدور گفت: “پروسه قرار بود فشار، انزوا، اقدام نظامی و اقتصادی باشد تا اینکه زمانی برسد که رهبری ایران از مسیر خود کوتاه آید. شاید ما شاهد چنین چیزی باشیم. خیلی مثبت نباشید، اما از آغوش گشوده آمریکا استقبال کنید، نه فقط برای اینکه مهربان باشید، بلکه برای اینکه ببینند از نردبان پایین خواهند آمد؛ نه نگویید.”
چالش‌ها با وجود این واقعیت که او 5000 کیلومتر از سازمان ملل دور بود سخت‌تر می‌شد. آقای نتانیاهو که خود سفیر اسرائیل در سازمان ملل بوده و می‌داند چطور از تریبون مجمع عمومی استفاده کند به خاطر تعطیلات یهودی تصمیم گرفت روز اول مجمع حضور نداشته باشد و در عوض روز دوشنبه با اوباما دیدار و روز سه‌شنبه سخنرانی کرد.
حامیان نتانیاهو گفته‌اند مهم است که در نمایش نیویورک آقای روحانی گرفتار نشویم و در عوض روی وضعیت داخل ایران تمرکز کنیم. آنها به گزارش‌های آژانس هسته‌ای اشاره کردند که نشان می‌دهد غنی‌سازی اورانیوم ادامه دارد و به سمت تولید پلوتونیوم و تحقیق روی کلاهک نظامی پیش می‌رود.
دور گلد، از سفرای پیشین اسرائیل در سازمان ملل گفت: “این ادعای هوای تازه روحانی با ادامه تلاش‌های ایرانی‌ها سازگار نیست. باید حقیقت را بگویید و این کاری است که نخست وزیر اسرائیل می‌کند: او حقیقت را درباره اتفاقاتی که در ایران می‌افتد می‌گوید.”
اما آری شاویت، ستون‌نویس هاآرتص که این هفته در آمریکا بود می‌گوید کسی به حرف نتانیاهو گوش نمی‌دهد، او باید حقیقت را بگوید اما واقعا باید راهی پیدا کند که به آن رنگ جدیدی ببخشد تا مردم به حرفش گوش کنند.
منبع: نیویورک تایمز - 24 سپتامبر2013