عفو بین الملل از سنگسار دو مرد به نام های هوشنگ خداداده و فرد ناشناس دیگر در مشهد در شمال شرقی ایران که احتمالا در 26 دسامبر اتفاق افتاده است، ابراز تاسف می کند و از مقامات ایرانی می خواهد که فورا مهلت قانونی موثری را برای لعو سنگسار افراد تعیین کنند. چرا که این حکم در انتظار ده نفر دیگر هم هست که اخیرا در خطر سنگسار قرار دارند. رضا جمشیدی، سخنگوی قوق قضائیه، روز 13 ژانویه 2009 اعلام کرد که حکم سنگسار این چند نفر تایید شده است.
این موارد جدید بار دیگر نشان داد که گفته های جمشیدی یا بسنده کردن به اعلامیه های قوه قضائیه، برای خاتمه دادن به این روش ترسناک اعدام کافی تیست. علیرضا جمشیدی در در ماه اوت سال 2008 اعلام کرده بود که سنگسار در ایران متوقف شده است. حالا معلوم می شود تصویب هر چه سریع تر قانونی که به این مجازات وحشیانه پایان بدهد، لازم است.
محکوم سوم که افغانی است و نامش به اختصار “محمد ق” اعلام شده، توانست از چاله ای که برای سنگسار کردنش کنده شده بود بیرون بیاید و نجات پیدا کند و گفته می شود در حال حاضر در بازداشت است.هیچ یک از این سه مرد به گفته انجمن های ضد سنگسار، در خطر سنگسار نبودند. عفو بین الملل و این انجمن ها در ایران دریافته اند که ده نفر دیگر در خطر سنگسار قرار دارند اما بیم آن دارند که رقم واقعی بیش تر باشد.
به گفته انجمن ضد سنگسار “سنگسار باید برای همیشه متوقف شود”، و این انجمن تا زمانی که به هدف خود برسد به کارش ادامه خواهد داد.
از سوی دیگر دست کم هشت زن و دو مرد در خطر سنگسار قرار دارند. این زنان شامل کبری ن، در زندان رجائی شهر کرج، الف، که در زندان سپیدار اهواز زندانی است، خیریه واو، که او هم در زندان سپیدار اهواز است، اشرف کلهری، که در زندان اوین است. گیلان محمدی در زندان مرکزی اصفهان، افسانه ر در عادل آباد شیراز، م. ج در زنداان وکیل آباد مشهد و ه در زندان وکیل آباد مشهد. مردان هم با نام های عبدالله فریور، در زندان ساری و غلامعلی اسکندری در زندان مرکزی اصفهان هستند.
دو زن دیگر، آذر و زهره کبیری نیت، پرونده شان به شعبه 77 دادسرای عمومی تهران ارجاع شد. حکم قبلی آنها مبنی بر سنگسار، که در سال 2008 ابلاغ شده بود، لغو شد. اگر آنها بعد از دادگاه بار دیگر محکوم بشوند، با خطر صدور حکم سنگسار مجدد، مواجه خواهند بود.
حکم سنگسار در ایران برای جرم هایی چون “زنای محصنه” بکار برده می شود. صدور حکم با چهار بار اعتراف متهم در برابر دادگاه، یا شهادت چهار مرد عادل یا سه مرد عادل و دو زن و یا با تشخیص قاضی که با دیدن تصویر جرم به این آگاهی می رسد، قابل اجراست.
سازمان عفو بین الملل از مقامات ایرانی می خواهد تا قانون را تغییر دهد و با قاطعیت مجازات سنگسار را بعنوان مجازات قانونی حذف کنند. آنها باید سریعا قانونی را جایگزین سنگسار کنند.از آنجائی که در خارج از تهران، مجازات سنگسار ادامه دارد، باید فورا به اطاع مراجع قانونی، ماموران دادگستری اطلاع داده شود که این مجازات دیگر عملی نیست و اگر کسی از مقامات از آن تخطی کرد، خود پاسخگو است.
مقامات ایران باید بدانند که مصوبات قانونی، شامل مجازات اعدام، باید طبق وظایف بین الماللی شان تحت نظر قوانین حقوق بشر باشد و روابط جنسی مورد توافق طرفین، شامل مجازات نمی شود.
پیشینه سنگسار در ایران
در سال 2002، زمانی که پنج نفر سنگسار شدند که دو نفرشان در ماه دسامبر سنگسار شدند، رئیس قوه قضائیه دستورالعمل قانونی سنگسار را بتعلیق در آورد. با این حال اظهارات اخیر علیرضا جمشیدی نشان می دهد که این دستور العمل که هنوز تبدیل به قانون نشده است، به تعلیق در آوردن آن وجه قانونی ندارد و قاضی اجازه دارد نسبت به آن بی اعتنا باشد.
در سال 2007، اصلاح قانون اعدام برای تصویب به مجلس ایران سپرده شد و هنوز مورد بحث است. از این طرح همچنان برای اجرای حکم اعدام و سنگسار استفاده می شود. در این اصلاحات قرار است مجازات جرم “ضربه به نظام” طبق درخواست تعقیب کننده پرونده و با تایید رئیس قوه قضائیه، به اعدام با روش های دیگر یا 100 ضربه شلاق تبدیل شود، که این بستگی به نوع اثبات جرم دارد.
سازمان عفو بین الملل با مجازات اعدام در هر شرایطی مخالف است اما معتقد است که سنگسار عملی وحشیانه و وحشتناک است. این عمل بخصوص برای تشدید رنج قربانی بکار می رود که در این روند اندازه سنگ ها به نحوی انتخاب می شود که باعث درد شدید می شود، اما باعث مرگ سریع قربانی نمی شود.این مجازات برای کسانی در نظر گرفته شده است که مرتکب زنا شده باشند، عملی که در بسیاری از کشورهای جهان، جرم محسوب نمی شود. کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل، خاطرنشان کرده است که مجازات مرگ فقط در مورد “ جدی ترین جرم ها” اعمال شود و نه در مورد اعمال غیر خشونت آمیز.
منبع: بیانیه عفو بین الملل 13 ژانویه