پسر رحیم رشی، فعال زندانی کرد در مصاحبه با روز ضمن تاکید بر “وضعیت وخیم” پدرش و انتقال وی به بهداری زندان، می گوید: “پدرم با پشت سر گذاشتن 17 روز همچنان در اعتصاب غذا به سر می برد”. خانواده محمد صدیق کبودوند، فعال حقوق بشر دربند کرد هم طی نامه ای خطاب به کمیساریای عالی حقوق بشر، خواستهاند از هر طریق ممکن برای رهایی این فعال حقوق بشر تلاش شود. از سوی دیگر منابع خبری در کردستان از ادامه برخوردهای مسلحانه با کاسبکاران مرزنشین خبر داده اند؛آن هم در حالیکه آتش سوزی جنگل‌های کردستان همچنان ادامه دارد.
رحیم رشی همچنان در اعتصاب
رحیم رشی، فعال زندانی کرد، در هفدهمین روز از اعتصاب غذا، به گفته خانواده اش به بهداری زندان انتقال یافته است.
سوران رشی، فرزند رحیم رشی، در خصوص آخرین وضعیت پدرش به روز می گوید: “طبق آخرین اخباری که از پدر داریم، وی پس از سپری شدن 17 روز بازداشت و اعتصاب غذا همچنان در اعتصاب به سر میبرد. در همین حال پدرم را از زندان مهاباد به زندان ارومیه منتقل کرده اند.”
به گفته ی فرزند این فعال کرد، “در پی این اعتصاب و در مدت زمانی که او در زندان مهاباد بوده، دو بار به بهداری زندان منتقل شده است.”
وی در مورد ملاقات خانواده با رحیم رشی می گوید: “تا کنون دوبار، یعنی پنج شنبه هفته گذشته و آخرین بار هم دوشنبه هفته جاری، خانواده برای ملاقات با پدرم به دادگاه و زندان مراجعه کرده، اما مسئولان اجازه ملاقات را به خانواده نداده اند و ظاهرا پدرم ملاقات ممنوع شده است.”
سوران رشی همانطور که هفتهی گذشته در مصاحبه با “روز” گفته بود می گوید: “با توجه به شناختی که از پدر داریم، تا آزادی همچنان به اعتصابش ادامه خواهد داد”.
پسر این زندانی کرد در مورد چگونگی بازداشت پدرش به روز گفته بود: “ساعت 11 شب بود که نیروهای امنیتی وارد خانه ما شدند و پس از تفتیش منزلمان، پدرم را دستگیر کردند و او از روز اول بازداشت، در اعتراض به دستگیری خود دست به اعتصاب غذا زد”.
نیروهای امنیتی 17 روز پیش، رحیم رشی فعال مدنی 57ساله اهل شهر مهاباد را در منزل شخصیش در روستای آلبلاغ از توابع مهاباد دستگیر و به بازداشتگاه اداره اطلاعات مهاباد منتقل کردند. از آن زمان تاکنون وی در اعتراض به بازداشت خود در اعتصاب به سر می برد.
نامه خانواده کبود وند: یاریگرمان باشید
در پی وخامت حال محمد صدیق کبودوند، رئیس و بنیانگذار سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان در زندان، خانواده وی روز 12 مرداد، طی نامه ای به خانم نوی پیلای، کمیساریای عالی حقوق بشر، ضمن ابراز نگرانی از وضعیت وی، از آن سازمان مدافع حقوق بشر برای رهایی “مدافع راستین حقوق بشر کردستان” تقاضای کمک کردند.
در ابتدای این نامه آمده است: “ما فرزندان و همسر محمدصدیق کبودوند کوشنده حقوق بشر ایران که به ناحق زندانی شده دست یاری به سوی شما دراز می کنیم.”
در این نامه خانواده کبود وند ضمن اشاره به سابقه دستگیری محمد صدیق کبودوند و طول ۳۸ ماه زندان وی، که حدود ۷ ماه آنرا در سلول انفرادی تحت فشار و شکنجه و بازجوئی‌های متعدد بوده است، نوشتهاند: “پلیس از وی خواسته بود تا با صدور اطلاعیه و طی مصاحبه‌هایی اعلام کند کلیه گزارش‌هایی که از موارد نقض حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی در کردستان ایران تهیه و منتشر نموده نادرست و غیرواقعی بوده و همچنین اعلام کند که سازمان متبوع وی غیرقانونی است تا آزاد شود… اماکبودوند این خواسته پلیس را نپذیرفته و به همین دلیل در یک دادگاه انقلابی غیراستاندارد، غیرعلنی به حکمی ناعادلانه و ظالمانه محکوم و زندانی گردید.”
در بخش دیگری از این نامه، فرزندان محمد صدیق کبود وند ضمن تاکید بر وضعیت وخیم این فعال حقوق بشر نوشتهاند: “صدیق کبودوند طی سال های حبس به بیماری ها و ناراحتی های گوناگون از جمله قلبی، عروقی، پروستات و کلیه، مغز و اعصاب (حسی و حرکتی و بینایی) مبتلا و گرفتار شده است. وی حداقل سه بار در سال های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ و طی روزهای گذشته در زندان دچار سکته قلبی و مغزی شده و در حال حاضر نیز وضعیت مناسبی ندارد. به طوری که هم اکنون سلامتی و جان وی به شدت مورد تهدید است”
خانواده کبودوند در پایان از کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد خواسته اند: “از هر طریق ممکن برای رهایی مدافع راستین حقوق بشر کردستان و ایران از زندان جمهوری اسلامی یاریگر ما باشید”.
وخامت حال آقای کبودوند و ابراز نگرانی خانواده وی در حالیست که تونیا کبودوند، دختر این فعال حقوق بشر پیش از آنکه پدرش برای بار سوم در زندان دچار سکته مغزی شود، از بی توجهی فعالان حقوق بشر گله کرده و گفته بود: “فعالان حقوق بشر پدرم را فراموش کرده اند”.
محمد صدیق کبودوند، به دلیل فعالیت های حقوق بشری، نوشته ها و تاسیس سازمان غیردولتی دفاع از حقوق بشر کردستان به بیش از 10 سال زندان محکوم شده است. وی اکنون در چهارمین سال زندانش به سر می برد و حکم او قطعی و درخواست رسیدگی مجدد نیز رد شده است.
زخمی شدن هفت کاسبکار دیگر در سردشت
بر اثر تیراندازی نیروهای انتظامی در مناطق مرزی شهر سردشت، دیروز هم هفت تن از کاسبکاران و کولبران مرزی زخمی شدند.
به گزارش پایگاه خبری- تحلیلی روا نیوز، چهار تن از این کاسبکاران که در منطقه آلان سردشت مورد شلیک نیروهای امنیتی قرار گرفتند به بیمارستان شهر مهاباد منتقل شدند.
به گفته شاهدان عینی به دنبال این اقدام نیروهای امنیتی، مردم خشمگین به یکی از پایگاههای نیروهای انتظامی حمله کردند و آن را به آتش کشیدند؛ در این درگیری سه نفر از پرسنل این نیروها نیز زخمی شدند.
هفته گذشته نیز در رویدادی مشابه یازده تن از کاسبکاران و کولبران مرزی بعلت تیراندازی نیروهای انتظامی کشته و زخمی شده بودند.
ادامه کشتار کاسبکاران مرزنشین در شرایطی صورت میگیرد که به گزارش منابع خبری و حقوق بشری، تنها در سال 88 دست کم 90 کاسبکار در کردستان کشته و ده ها تن دیگر زخمی شده اند؛ از آغاز صال جدید نیز ده ها تن از آنها مورد اصابت مستقیم گلوله نیروهای نظامی مستقر در مرزهای ایران و عراق قرار گرفته اند.
تداوم آتش سوزی جنگل‌های کردستان در آتش
همزمان با این وقایع و در میان بی توجهی مسئولان دولتی، جنگل‌های کردستان، قستمهایی از جنگل‌های مریوان و سروآباد، همچنان در آتش می سوزند.از هفتم خردادماه تا بیست‌وششم تیرماه سال جاری، ۱۲۰ فقره آتش‌سوزی فقط در جنگل‌های مریوان و سروآباد گزارش شده است.
خبر آتش سوزی در این جنگل‌ها نه از سوی رسانه‌های رسمی داخلی ایران مورد پوشش خبری قرار می‌گیرند و نه مأموران آتش نشانی برای مهار آنها فعالیت ویژه‌ای می‌کنند. این اطلاعات در وب سایت “انجمن زیست محیطی سبز چیا” با ذکر دقیق تاریخ‌و محل آتش‌سوزی‌ها ذکر شده‌است.
هفته گذشته در پی شدت گرفتن این آتش سوزی کارشنان محیط زیست ایران در مصاحبه با “روز” آتش سوزی جنگل‌های کردستان را معلول عوامل “انسانی و طبیعی” و “کمبود امکانات و نیروی متخصص” دانسته بودند.
آتش سوزی جنگل‌های کردستان در حالی ادامه دارد که کارشناسان محیط زیست اعلام کرده اند اگر نابودی جنگل‌های ایران با روند فعلی ادامه یابد، تا 30 سال دیگر در ایران هیچ جنگلی نخواهیم داشت.
