ریکاردو نوری
یک فعال دیگر حقوق بشر و زنان به زندان افتاد: یک زن شجاع و خستگی ناپذیر، مادر دو فرزند که اکنون که پدرشان در تبعید است، با والدین نرگس زندگی می کنند.
روز یکشنبه هفته گذشته، نرگس محمدی، نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر در ایران که در میان موسسان آن شیرین عبادی، برنده نوبل صلح هم دیده می شود، در زنجان بازداشت شد. هنوز معلوم نیست که وی را به کدام زندان منتقل کرده اند.
نرگس محمدی برای گذراندن حکم قطعی شش سال زندان، که از 11 سال به 6 سال تغییر پیدا کرده بود، به زندان بازگشته است.
جرم او “اقدام علیه امنیت ملی”، “وابسته بودن به کانون مدافعان حقوق بشر” و “تبلیغ علیه نظام اسلامی” است. همچنین اتهام دیگر او شرکت در شورای ملی صلح و کمیته برگزاری انتخابات آزاد و کمپین برای متوقف کردن اعدام کودکان زیر سن قانونی، است.
نرگس محمدی، 40 ساله، مادر دو فرزند شش ساله، علی و کیانا، در جریان دستگیری های سال 2009، بازداشت شد. درزندان، وضعیت سلامتی او به جائی رسید که دچار فلج موقت شد.
بعد از آزادی، مدت زیادی را در بیمارستان بستری و تحت نظر متخصص مغز و اعصاب بود. تقی رحمانی، همسرش، روزنامه نگار و فعال سیاسی، بارها دستگیر و در انفرادی زندانی شده بود. وی مشاور مهدی کروبی یکی از رهبران جنبش مدنی ایران بود که در حبس خانگی است. رحمانی چند ماه پیش مجبور ترک وطن و تن دادن به تبعید شد. به همین دلیل مسئولیت فرزندان دوقلویشان، بطور کامل بر دوش مادرشان افتاد.
نرگس محمدی در سال 2009 برنده جایزه الکساندر لانگر و در سال 2011 برنده جایزه لانگر برای تلاشش برای دفاع از حقوق بشر شد.
مارکو کوراتولو، رئیس حقوق بشر ایران در ایتالیا، می گوید: “ما عمیقا نسبت به وضعیت سلامتی نرگس محمدی که از بعد از بازداشت اش در سال 2009 بهبود پیدا نکرده است و از فلج موقت رنج می برد و همچنین در مورد فرزندان شش ساله اش که در نبود پدر، شاهد زندانی شدن مادرشان نیز هستند، ابراز نگرانی می کنیم. حکم زندان محمدی، یکی از ضربه های بیشمار حکومت جمهوری اسلامی بر ایرانیانی است که از حقوق شهروندانشان دفاع می کنند.”
این مقاله را با گفته های نرگس محمدی در سال 2010، زمانی که هنوز در زندان بستری بود، به پایان می برم.
“من نمی توانم با این شرایط از فرزندانم مراقبت کنم. نمی دانم چه کسی مسئولیت وضعیت جسمانی و روانی و سلامتی فرزندانم را به عهده می گیرد. نمی دانم زندگی زندانیان سیاسی و خانواده هایشان هیچ ارزشی برای آنها دارد؟”
متاسفانه به نظر می رسد که پاسخ این سووال منفی است.
کوریره دلاسرا، 28 آوریل
