احتمالا بیش از محتوای “من روحانی هستم”، سازوکار تولید و توزیع آن اهمیت دارد که از چهار سال پیش، برای جنگ نرم با “دشمنان” جمهوری اسلامی فعال شده است.
دو ماه بعد از شروع توزیع فیلم “من روحانی هستم“، امروز این فیلم با بالا گرفتن واکنش های مخالف و موافق در مورد آن، به شدت خبرساز شد.
سازندگان و توزیع کنندگان فیلم “من روحانی هستم”، آن را روایتی بی طرفانه از زندگی سیاسی رئیس جمهور ایران می دانند. قابل انکار نیز نیست که فیلم اخیر، کمتر از تولیدات مشابه محافظه کاران در نقد دولت یازدهم جانبدارانه به نظر می رسد.
در عین حال این فیلم، بر چند محور مشخص متمرکز است که روایت حامیان حسن روحانی از او را رد می کند. یکی از این محورها، به تصویرکشیدن رئیس جمهور به عنوان کسی است که از ابتدای عمر سیاسی خود در جمهوری اسلامی، بر خلاف نظر رهبر، به دنبال “سازش” با دشمنان بوده است.
به عنوان نمونه “من روحانی هستم” تاکید دارد که این سیاستمدار در طول جنگ با عراق، خلاف نظر آیت الله خمینی در حال تلاش های مخفیانه برای صلح با دشمن بوده و به مذاکرات پشت پرده با هیاتی آمریکایی پرداخته که هدف “ایجاد روابط مناسب با رهبران احتمالی آینده ایران” را دنبال می کرده است. مطابق این فیلم، وی در دوران محمد خاتمی هم با فریب خوردن از غرب، بر سر پرونده هسته ای عقب نشینی کرده و نهایتا آیت الله خامنه‌ای وادار به دخالت شده تا جلوی ادامه ضرر کشور را بگیرد.
این فیلم، توسط “گروه چندرسانه‌ای شفق” ساخته شده است. مجموعه ای که پیش از انتخابات ریاست جمهوری اخیر فیلم “دروغ یک کاندیدا” را علیه حسن روحانی ساخت و پس از انتخابات، فیلم هایی چون “تماس تلفنی روحانی” و “حمله گازانبری به منتقدان” را بر ضد رئیس دولت تولید کرد. تشکل ها و رسانه های نزدیک به سپاه پاسداران و بسیج، در نمایش، تبلیغ و توزیع تمام این فیلم ها نقش تعیین کننده ای داشتند.
مسئولیت توزیع و نمایش “من روحانی هستم” هم، با مرکز مستندسازی “سفیر فیلم” بوده که به “مجتمع رسانه‌ای اطلس” وابسته است. مجتمعی بزرگ که پس از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸، تعداد زیادی از پروژه های رسانه ای منسوب به سپاه و بسیج، از جمله دو خبرگزاری نوظهور تسنیم و نسیم وابسته به سپاه را، راه اندازی کرده است.
نهایت آنکه تولید و انتشار فیلم اخیر، در ادامه سایر اقدامات خبرساز شرکت های رسانه ای و تبلیغاتی متصدی جنگ نرم از ابتدای روی کار آمدن دولت یازدهم بوده است. اقداماتی که با نصب گسترده بیلورد های موسوم به “صداقت آمریکایی” در انتقاد به سیاست خارجی دولت آغاز شدند. در آن زمان نیز، این بیلبوردها توسط “سازمان هنری - رسانه ای اوج”، نزدیک به سپاه، طراحی شدند و مسئولیت نصبشان را، بسیج شهرداری تهران به عهده گرفت.
به نظر می رسد که مجموعه فعالیت های مشابه شرکت های تبلیغاتی متولی جنگ نرم علیه رئیس دولت یازدهم، تصادفی نیست.
با توجه به سابقه همین فعالیت هاست که در ارتباط با “من روحانی هستم” نیز، احتمالا بیش از محتوای این فیلم، سازوکار تولید و توزیع آن اهمیت دارد.
سازوکاری که از بعد از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸، به صراحت برای مهار “دشمنان” جمهوری اسلامی فعال شده است.
منبع: بی بی سی