محصولی، معجزه رقابت هدایت شده

حسین باستانی
حسین باستانی

رای اعتماد صادق محصولی، توضیحی مثال زدنی از چهارچوب رقابتی است که هم اکنون، در سطح جریان اقتدارگرای ایران ‏در جریان است.‏

از وقتی که، در آستانه جلسه رای اعتماد، خبر رسیدن مجلس و دولت به نوعی “توافق” بازتاب یافت، معلوم بود که در سطوح ‏عالی نظام، مصلحت سنجی شده که مجلس، رفتار خود در مقابل کردان را در خصوص محصولی تکرار نکند.‏

مهم نیست که وزیر کشور جدید، نتوانست نصف به علاوه یک آرا را کسب کند و در بدعتی قریب در تاریج مجلس شورای ‏اسلامی، با “نصف به علاوه نیم رای” به وزارت کشور رسید، یا اصلا معلوم نشد که در جلسه رای اعتماد، 270 نفر رای دادند ‏یا 273نفر یا 275 نفر، یا برخی خبرنگاران حاضر در جلسه دیروز مجلس به خروج تعدادی کارت سفید [مثبت] از جیب ‏محمدرضا باهنر شهادت دادند، یا رییس مجلس دو نوبت وقت صحبت “مخالفان” وزیر را به موافقان وی اختصاص داد، یا هم ‏او حاضر نشد در پاسخ به درخواست معترضان نحوه شمارش آرای محصولی، فیلم لحظات پرحاشیه رای گیری و ‏شمارش آرا از طریق صدا و سیما پخش شود، … ‏

همچنین، مهم نیست که محصولی در عرض ده سال 160 میلیارد ثروت اندوخته، که بخشی از این ثروت ناشی از ‏معاملات غیرقانونی نفت با کشورهای همسایه بوده و بخش دیگر، از ساخت و ساز غیرمجاز و نپرداختن حقوق قانونی ‏نهادهای عمومی به دست آمده، که از همان آغاز فعالیت سیاسی، چنان در مقابله با “دشمنان” مصمم بوده که برای حذف ‏یکی از معروف ترین فرماندهان دوران جنگ هشت ساله، از “هیچ” کاری – حتی اخلال در آذوقه رسانی به نیروهای ‏تحت فرمان وی در خط مقدم جبهه – خودداری نکرده، که مسوول ستاد انتخاباتی محمود احمدی نژاد بوده و حال می ‏خواهد نقش مجری “بی طرف” انتخابات بعدی را عهده دار شود، …‏

همه اینها و بیشتر از اینها، آن قدر در سطح رسانه ها – و حتی رسانه های جریان محافظه کار – بازتاب داشته و دارد ‏که شرح و تفصیل آنها، نه تنها اطلاعات جدیدی به خواننده نمی افزاید که ملال آور است. ‏

اما آنچه در این میان، ارزش یادآوری دارد، قابلیت “هدایت رقابت سیاسی” در سطح نیروهای حکومتی، در مواقعی ‏است که “نظام” مصمم به انجام این کار باشد. ‏

فراموش نکنیم که وزیر بیرون آمده از این رقابت هدایت شده، به زودی مسوول برگزاری انتخاباتی خواهد بود که نتیجه ‏آن، ماندن یا نماندن دولت مورد تایید “نظام” را رقم خواهد زد.‏

آیا در آن زمان، احترام به قانون، شخصی با سوابق و ویژگی های آقای محصولی را به برگزاری انتخابات، به شیوه ای ‏متفاوت از رای گیری منجر به رای اعتماد وی وا خواهد داشت؟ مشکل بتوان به این سوال، پاسخ مثبت داد. در آن ‏زمان، برای فردی از جنس ایشان، در خوش بینانه ترین حالت تنها عامل لازم برای پی بردن به نحوه هدایت انتخابات، ‏درک “مصلحت نظام” یا حداکثر، “تکلیف شرعی” خواهد بود که روشن شدن آنها نیز، به راحتی با کسب اطلاع از ‏‏”جمع بندی نظام” در مورد سرنوشت مطلوب انتخابات ممکن می شود.‏

در چنین شرایطی، هر نیروی سیاسی که امید به شرکت در انتخابات ریاست جمهوری دهم را دارد، پیش از هر چیز در ‏مقابل این پرسش تعیین کننده قرار دارد: با انتخاباتی که برگزار کننده اش صادق محصولی است چه خواهد کرد؟

اجازه دهید انتهای داستان انتخابات را، از همین حالا ببینیم: آیا امکان دارد وزارت کشوور آقای محصولی، در انتخابات ‏ریاست جمهوری پیش رو، تقلب “نکند”؟ اگر به ایشان و حامیانشان اعتماد داریم، البته می توانیم با خاطری آسوده ‏همچنان اولویت خود را، بحث بر سر کاندیداتوری این یا آن شخصیت قرار دهیم. اما در صورتی که چنین اعتمادی ‏وجود ندارد، برای مقابله با تخلفات انتخاباتی وزارت کشور آقای محصولی، به چه تمهیداتی را اندیشیده ایم؟‏

آیا اگر هفت ماه بعد، شعبده بازی هایی از نوع آنچه در جلسه دیروز مجلس انجام شد، این بار در ستادهای انتخاباتی ‏وزارت کشور رخ داد، حق داریم وانمود کنیم که غافلگیر شده ایم؟