نامه خانواده مخملباف دررابطه با توقیف جوایز بین المللی
سیاهتر از دوران استالین و هیتلر
تصویر برخی از جوایز خانه فیلم مخملباف در موزه سینمای ایران پس از آن که مثل برف آب شده است و قبل از آن که به طور کامل از موزه سینما حذف شده باشد
مردم هنر دوست ایران
خانواده ما در عرصه فرهنگ و هنر و سینما تاکنون صد و بیست جایزه بین المللی را برای شما مردم ایران به ارمغان اورده است.این خانواده از ابتدا تا امروز جوایز خود را دستاورد خویش، اما متعلق به تاریخ هنر ایران دانسته است.چه آن گاه که در ایران بوده ایم، و چه امروز که آواره استبداد و تنگ نظری شده ایم، همواره این جوایز را برای موزه سینمای ایران ارسال کرده ایم.
از چند سال پیش خبردار شدیم که هر از گاه تعدادی از این جوایز ناپدید می شوند و بخش جوایز خانواده مخملباف که بیشترین حجم و وسعت را در موزه سینما به خود اختصاص داده است، هر روز چون برف آب می شود.
اکنون با انتشار بیانیه وزارت ارشاد معلوم شد که باعث و بانی ناپدید شدن جوایز ما از موزه همان مسئولینی هستند که تمام سی جلد کتاب و حدود چهل فیلم خانوادگی ما را ممنوع کرده اند. و حتی گروهی را به دلیل داشتن آرشیو اثار ما مورد مواخذه قرار داده اند.
از آن جا که ما از قبل نگران بودیم که تند روها روزی جوایزی را که متعلق به ملت است، مصادره یا نابود کنند، طی قراردادی که نسخه ای از آن در اختیار ما و نسخه ای از آن در اختیار موزه سینماست، حضور جوایز را در موزه سینما مشروط به دوره زمانی ای کردیم که موزه امکان حفاظت کامل از این جوایز را داشته باشد. در غیر این صورت موزه موظف است این جوایز را طبق لیست موجود، در اسرع وقت، به ما مسترد کند تا در دوره دیگری به مردم باز پس داده شود.
موزه سینما یک نهاد مستقل است و وزارت ارشاد طبق قانون حق دخالت و مصادره امانات آن را ندارد.
این جوایز که تصاویر آن روی وب سایت خانه فیلم مخملباف موجود است، از جشنواره های معتبر جهانی چون کن، ونیز، برلین، سن سباستین، لوکارنو، مونترال و ده ها جشنواره معتبر بین المللی دیگر و هم چنین جوایزی است که از نهادهای بین المللی همچون یونسکو و یونیسف به خانواده مخملباف اهدا شده است.
مخالفت حکومت ایران با آثار محسن مخملباف از بیست و هفت سال پیش (۱۳۶۴) با توقیف کتاب باغ بلور و فیلم دستفروش و اخراج وی از حوزه هنری شروع شد. و با سانسور فیلم عروسی خوبان، و توقیف کامل فیلم های شب های زاینده رود و نوبت عاشقی ادامه یافت. و پس از آن رفته رفته همه فیلم های خانواده را شامل شد تا جایی که ابتدا بخشی از هر اثری سانسور می شد و سپس برخی از آثار بطور کامل ممنوعه اعلام می شد. در ابتدای دوران آقای خاتمی به دستور بیت رهبری هفت فیلم اعضای خانواده ما همزمان توقیف بود. که با وساطت وزیر فرهنگ وقت، سه فیلم از توقیف آزاد شد..در دوره احمدی نژاد همه آثار خانواده بطور کامل توقیف شد. حتی آثاری که قبل از این اجازه انتشار یا اکران را داشتند. بعد نوبت به حذف نام این خانواده رسید. چنانچه اگر فیلم نامه ای از مخملباف توسط کارگردان دیگری هم ساخته شد، حذف نام مخملباف شرط اکران فیلم شد.
وقتی سینماگری در مراسم خانه سینما آرزوی بازگشت هنرمندانی چون بیضایی، گلشیفته و مخملباف را برای مراسم سال آینده کرد، وزارت ارشاد فیلم برداری فیلم او را توقیف کرد و او را بابت نام بردن از مخملباف مورد بازجویی و مواخذه قرار داد و برای اجازه ادامه فیلم برداری او را مجبور به عذر خواهی در مطبوعات کرد.
این برخورد های حذفی: از کتاب سوزی تا قطع بی رحمانه نگاتیو فیلم ها و توقیف کامل آثار سرانجام به تبعید کشیده شد.
در هشت سال تبعید خود خواسته محسن مخملباف برای اعتراض به سانسور تا تبعید چهار ساله اجباری خانواده پس از تهدید ایشان به دستگیری و تهدید تجاوز به دختران خانواده توسط نیروهای امنیتی ( زیر نام خدا )همواره خانواده ما مورد حمله، توهین و سر انجام تهدید به ترور و حتی مورد اقدام به ترور بوده ایم. سپاه قدس ایران جلوی دوربین سمیرا مخملباف در افغانستان بمبی را پرتاب کرد که منجر به کشته شدن یک نفر و زخمی شدن بیش از بیست نفر از بازیگران و هنروران و اعضای گروه شد.
اکنون پس از توقیف هنر و تهدید هنرمند، نوبت به توقیف جوایز هنری رسیده است. حتی در دوره مکارتی سیاه ترین دوره سانسور در امریکا، هیچ گاه جوایز هنری هنرمندی را توقیف نکردند.حتی در دوره سیاه استالین در روسیه، هیچ گاه جوایز هنرمندان را از موزه ها بیرون نکشیدند.
مردم هنر دوست ایران
ما هر کجا بوده ایم درد و رنج هایمان را برای خودمان نگه داشته ایم، اماجوایز بین المللی مان را به عنوان شادی های معنوی مان پیشکش شما کرده ایم. اکنون نیز به آینده بدبین و مایوس نیستیم و باور داریم:
غیر از هنر که تاج سر افرینش است
دوران هیچ سلطنتی پایدار نیست
به امید دیدار دوباره شما که عشق تان الهام بخش آثار ماست
خانواده مخملباف