مجلس شورای اسلامی به آخرین روزهای بررسی وزرای کابینه دکتر حسن روحانی نزدیک می‌شود. مردان این مجلس هر یک چه موافق و چه مخالف به طرح دلایل خود در رد یا تایید وزرای کابینه پرداختند. اما نکته قابل تامل در گروه موافقین یا مخالفین غیبت آشکار زنان مجلس نهم است. اکنون سومین روز این بررسی به پایان رسیده اما تاکنون هیچ یک از نمایندگان زن برای اعلام موافقت یا مخالفت وقت نخواسته‌اند. این سکوت سوالات متعددی را پیش روی بینندگان و به ویژه زنان ایران قرار می‌دهد. -دلایل این سکوت چیست ؟آیا به آنها اجازه طرح دیدگاه‌ها داده نشده یا اینکه خود ضرورتی برای این کار ندیده‌اند؟ آیا زنان نماینده مجلس نهم در کمیسیون‌های بررسی وزرا حضور داشته‌اند؟ اساسا این زنان به عنوان نمایندگان نیمی از پیکره جامعه ایران در خانه ملت در حوزه‌های ماموریت وزرای دولت یازدهم مطالباتی را مد نظر داشته‌اند که در پی طرح آن باشند؟ آیا این زنان هیچ موافقت و مخالفتی با برنامه‌های دکتر روحانی و وزرای کابینه او نداشتند؟ و به راستی چرا نمایندگان زن مجلس مهر سکوت بر لب زده‌اند؟ اینها سوالاتی است که در ذهن هر بیننده‌یی که به‌طور مستقیم به نظاره عملکرد نمایندگان نشسته متبادر می‌شود؟ به ویژه آنکه این انفعال و سکوت در مقایسه با ادوار گذشته مجلس به شکل چشمگیری نمایان‌تر می‌شود.
امروزه توسعه همه‌جانبه به عنوان راس اهداف بلندمدت هر دولتی مد نظر قرار می‌گیرد و گنجاندن مطالبات درخواست‌ها و نیازهای همه افراد جامعه اعم از زنان، جوانان، اقوام و اقلیت‌ها و در یک کلام آحاد ملت از بدیهیات این برنامه است. در این بین زنان به عنوان نیمی از پیکره جامعه واجد نقشی تعیین‌کننده در امر توسعه هستند. در واقع نمی‌توان از توسعه سخن گفت و مطالبات و مقتضیات این بخش از پیکره جامعه را نادیده گرفت. علی‌القاعده با همین استدلال توجه به نیاز‌ها و جایگاه زنان در برنامه هر یک از وزیران معرفی شده می‌توانست مورد درخواست و سوال نمایندگان زن مجلس نهم باشد تا به ملت ایران ثابت شود که زنان حاضر در مجلس نیز نه تنها به دنبال مطالبات همه مردم ایران هستند بلکه از این موقعیت و جایگاه برای پیگیری مطالبات معوقه زنان ایران نیز در بزنگاه‌های مهم و تاریخی استفاده می‌کنند. متاسفانه زنان مجلس نهم یک بزنگاه مهم و فرصت تاریخی دیگر را برای طرح این مطالبات و تاثیر‌گذاری در برنامه‌های ارائه شده رییس‌جمهور یازدهم البته تا امروز از دست داده‌اند. آنها نه در موافقت و نه در مخالفت با افراد معرفی شده و برنامه‌هایشان تاکنون هیچ سخنی به میان نیاورده‌اند. این انفعال به حدی است که حتی دوربین صدا و سیما نیز آنان را نادیده می‌گیرد. آنها دیده نمی‌شوند چرا که صدایی از آنان در این مجلس شنیده نمی‌شود.
منبع:اعتماد