مسلما ما نیازبه اقدامات دیپلماتیک گسترده ای برای مقابله با یک ایران هسته ای داریم. ولی همچنین نیاز به اقدام نظامی پیشگیرانه ای هم داریم که دولت اوباما ظاهرا از آن حمایت نمی کند.
در مفاهیم استراتژی هسته ای آمریکا مفهوم “پیشگیری دامنه دار” وجود دارد؛ ما به متحدین خود گفته ایم که از آنان در برابر تهدیدات هسته ای دفاع خواهیم کرد. اگر متحدین ما نتوانند روی دفاع ما حساب کنند، هر یک به نوبه خود به دنبال سلاح هسته ای خواهند رفت که این خود مسابقه تسلیحات هسته ای را دامن خواهد زد.
با این وجود دولت و کنگره آمریکا سعی دارند ابزار این اقدام پیشگیرانه دامنه دار را، که شامل جنگنده ها، بمب افکن ها، موشک ها و سیستم های دفاع موشکی است محدود سازند. کاهش اعتبارات نوسازی و بهسازی این تجهیزات توان ما را در مقابله با ایران کاهش می دهد.
این اظهارات را جان مایکل لاو، یک فرمانده بازنشسته نیروی هوایی از سال 1992 تا 1995 در دفاع از این فکر که ایران به دنبال سلاح هسته ای است بیان داشته است.
ازسوی دیگر هیئت نمایندگی ایران در سازمان ملل می گوید برنامه هسته ای ایران در تطابق کامل با مقررات آژانس بین المللی انرژی هسته ای است.
علیرضا میر یوسفی می گوید:
این آژانس بارها تاکید کرده است که هیچ شواهد قاطعی از انحراف به سمت تولید سلاح هسته ای در برنامه هسته ای ایران وجود ندارد. در اظهارات او دوباره تاکید شده که اورانیوم با غلظت 20 درصد که ایران به دنبال تهیه آن است صرفا برای کاربرد در راکتور اتمی تحقیقاتی تهران مورد اسفاده قرار خواهد گرفت.
به گفته وی در واقع به کلی فراموش شده است که ایران بر اساس معاهده ان پی تی، حق داشتن سوخت هسته ای را دارد؛ همانگونه که تعداد دیگری از کشورها این حق را دارند بدون اینکه مورد تحریم یا حمله ویروسی قرار گیرند. درخواست از ایران برای توقف برنامه هسته ای خود صرفا بر اساس ارزیابی های سیاسی و با این فرض که ایران هسته ای غیر قابل قبول است انجام شده است.
این مقام ایرانی می گوید همانگونه که بیانیه شش سفیر سابق کشورهای غربی ذکر کرده است، جمهوری اسلامی ایران با غنی سازی اورانیوم قوانین بین المللی را زیر پا نگذاشته است.
منبع: نیویورک تایمز– 13 سپتامبر
