به دنبال دستگیری بیش از 20 نفر از زنان سیاه پوشی که چند روز پیش برای سوگواری در مرگ عزیزان خود در پارک لاله گردآمده بودند، “مادران عزا” با صدور فراخوانی از ادامه این عزاداری ها در روز شنبه هر هفته، بین ساعت 7 تا 8 در پارک های مختلف تهران خبر داد.
در اعلامیه گروه “مادران عزا” آمده است: “سوگواری خاموش و آرام مادران عزادار، عصر شنبه ششم تیرماه 88 در پارک لاله تهران، متاسفانه با هتک حرمت، ضرب و شتم و دستگیری تعدادی از مادران و زنان جوان توسط نیروهای انتظامی و نظامی روبرو شد. به رغم مما نعت نیروهای پلیس از ورود زنان به پارک لاله و متفرق کردن افراد در پارک، بالغ بر 500 تن از مادران توانستند در گوشه و کنار پارک بنشینند و سوگوار فرزندانی شوند که در راهپیمایی های مسالمت آمیز و اعتراضی پس از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری شرکت کرده و شهید شده بودند. پیرو فراخوان اولیه مادران عزادار، ما تا پایان دادن به خشونت ها و آزادی کلیه زندانیانی که برای اعتراض به تقلب های انتخاباتی دستگیر شده اند و به ویژه مادران دستگیر شده در پارک لاله و مجازات قاتلان فرزندان مان شنبه های هر هفته از ساعت7 تا 8 بعدازظهر در پارک لاله و دیگر پارک ها به سوگ می نشینیم.”
در ادامه این فراخوان می خوانیم: “مادران! حس مادری مان ما را به دادخواهی از خون فرزندانمان و خواست آزادی فرزندان دربندمان واداشته است. از همه شما دعوت می کنیم با حضورتان در گوشه و کنار پارک های مذکور به این حرکت خودجوش مادرانه بپیوندید. اعتراض تان را نسبت به مسئولان با سکوت؛ و همبستگی تان را با مادران عزادار و مردم حق طلب با آمدن تان نشان دهید.
برادران و پسران ما در نیروهای انتظامی و نظامی! ما مادران شما هستیم، با شما با احترام و مادرانه رفتار می کنیم، حرمت مادران را نگاه دارید و به مادران تان خشونت نکنید تا به آه مادران دردمند گرفتار نشوید.”
گردهمایی بعدی “مادران عزا” شنبه 13 تیر ماه برگزار می شود. اسامی و آدرس پارک ها به این شرح است: پارک لاله – بلوار کشاورز؛ پارک اندیشه – شریعتی نرسیده به پل سیدخندان؛ پارک ملت – خیابان ولی عصر؛پارک گفتگو- گیشا.
اولین گردهمایی مادران عزا
آزاده حاجی زاده، گاولین گردهمایی مادران عزا در پارک لاله را برای سایت تغییر برای برابری چنین گزارش کرده بود: ”درپی فراخوان جمعی از مادران عزادار که قصد داشتند ساعت 7 بعدازظهرشنبه در پارک لاله با سکوت، راهپیمایی آرامی به دور استخر یا آب نمای پارک داشته باشند به پارک لاله رفتم هر چند مادر نیستم ولی برای احترام به مادران عزیز دلم می خواست که تنهای شان نگذارم.این مادران در فراخوان شان نوشته بودند “ساعت 7 شنبه شب؛ همان ساعتی که به ندا آقاسلطان بیرحمانه شلیک شده و اینک سمبل مقاومت فرزندان ما لقب گرفته به یاد بقیه عزیزان کشته شده هم هر هفته ساعت 7 بعدازظهر در حوالی محل کشته شدن ندا خیابان امیرآباد – پارک لاله جمع می شویم و با سکوت خود بغض و غم مان را نشان می دهیم».چند نفر از مادرانی هم که فرزندان شان جزو گمشده ها هستند عکس پسران شان را آورده بودند که دستشان بگیرند. تعدادی از مادران هم با شمع های سیاه و روبان های سیاه آمده بودند که شاید بتوانند در محلی کنار آب نما نشانه ای از عزاداری درست کنند. ازسکوت و بغض شان هم پیدا بود که چه می خواهند؛ شاید سکوت شان گوش ماموران را کر می کرد که بی طاقت شده بودند و گردان گردان نیرو پیاده می کردند و نمایش می دادند. از ساعت 5 بعدازظهرنیروهای پلیس مانع از نشستن زنان روی نیمکت های اطراف استخر شدند و زنان را از پارک خارج می کردند. به برخی هم که اعتراض می کردند می گفتند همه بروند این خانم بماند تا خدمتش برسیم.زنی با چادر مشگی اعتراض می کرد که بگو حکومت نظامی است تا من بروم. ولی مامور چنان دشنام های رکیکی به زن داد که مادری دیگر طاقت نیاورد و گفت ما شما را با لباس شخصی ها فرق می گذاریم شما نباید اینطور صحبت کنید شما نیروی انتظامی هستید و باید قانونی صحبت کنید. اما در جواب، مامور نیروی انتظامی حرف زشت تری به آن مادر زد که همه حرکت کردند به سمت دیگر پارک”.
ضرب و شتم مادران
در ادامه این گزارش می خوانیم: “برنامه نشستن و راه رفتن با سکوت را ساعت 7 بعدازظهر اعلام کرده بودند ولی از ساعت 5 بعدازظهر زنان که اغلب میانسال به بالا بودند همه نیمکت ها را، مخصوصا سری دوم یعنی پشت نیمکت های اول را اشغال کرده بودند. همین طور به جمعیت اضافه می شد که دیگر از ورود زنان، بخصوص زنان سیاهپوش به پارک جلوگیری کردند و اتوموبیل های پلیس را به داخل پارک آوردند. یک نفر از ماموران شروع به فیلمبرداری از چهره زنان کرد که همه یکصدا اعتراض کردند و ماموران همه را به یک فرعی هدایت کردند و مورد ضرب و شتم قرار دادند و عده ای را دستگیر و تجمع را متفرق کردند. تعداد زنان دستگیر شده که به بازداشتگاه موقت شاپور منتقل شده اند بیش از 20 نفر است البته شاید تعدادی را هم به بازداشتگاه وزرا منتقل کرده اند خبری از بازداشتگاههای دیگر نداریم. در بین بازداشت شدگان رهگذرانی که هیچ اطلاعی از این حرکت مادران نداشتند دیده می شدند”.
گزارشگر سایت تغییر برای برابری سپس می افزاید: “بهر حال به نظر من حرکتی بود خودجوش که می تواند هر هفته تکرار شود به شرطی که نیروهای پلیس با عقلانیت بیشتری به موضوع نگاه کنند چرا که : نه راه بندانی ایجاد شد، نه شعاری داده شده نه اعلامیه ای پخش شد. هیچ! فقط تعدادی مادر نگران و داغدار با فاصله از هم نشسته بودند و می خواستند با سکوتشان فریاد بزنند.باورنکردنی است که در کشوری که رئیس جمهور آن می گوید در کشور ما آزادی نزدیک به مطلق وجود دارد ازحضور چند مادر، آن هم چند مادر داغدار و نگران، آقایان چنان به هراس می افتند که گویی خدای ناکرده آمریکا یا اسرائیل حمله کرده و طوری نیرو پیاده می کنند و نمایش های رزمی می دهند و پارک را محاصره می کنند که رعب و وحشت عجیبی در بین مردم هم ایجاد بشود تا مبادا دست از پا خطا کنند.”
وی سپس از قول مادران می نویسد: “چرا از ما می ترسند؟ اشتباه می کنند باید بگذارند ما مراسم مان را انجام دهیم و کمی آرام بگیریم. اونقدر می آییم تا ذله شان کنیم مگر ما حقی نداریم؟ همه حق ها مال زورگویانه؟ بابا این تاج و تخت به کسی وفا نکرده به این ها هم وفا نخواهد کرد باید احترام خودشان را حفظ کنند. بچه های ما چه گناهی کرده اند که عدالت را باور کرده اند. تقصیر خود ماست سی سال پیش اگر نمی رفتیم تو خیانونها الان بچه هامون راحت تر بودند. پسرم کنکور داشت گفتند برای کنکور آزادش می کنن یک هفته دویدم ولی به قول شان عمل نکردند یکسال درس خونده بود برای کنکور ولی جا موند.صدا و سیما میگوید ندا را اغتشاشگران کشته اند؟ منظورش مردمه آخه کی باور می کنه؟ اگر اغتشاشگران کشته اند چرا اجازه مراسم ختم نمی دهند؟ از صدا و سیما نگویید که اصلا ملی نیست من یک نسخه فراخوان را برای صدا و سیما ایمیل کردم. اگر ملی بود امروز می آمد اینجا و یک گزارش خوب تهیه می کرد اونوقت می گن چرا به صداهای بیگانه گوش می دهید. پلیس های زن هم آورده اند. واقعن این مامور ها چی فکر می کنن. زندگی راحتی دارند؟ بدبختی ها را نمی بینند؟ جوانهای خودشون به این راهپیمایی ها نمی روند؟ چرا اینقدر سعی دارند سرکوب کنند. واقعن از سن و سال ما خجالت نمی کشند؟”
