“به چه گناهی سوختم؟ “، این یکی از شعارهای تجمع دختران آسیب‌دیده شین‌آباد، مقابل نهاد ریاست جمهوری در روز شنبه هشتم شهریور ماه است. دختران شین‌آبادی بیش از یک و سال نیم پیش قربانی آتش‌سوزی در دبستان روستایشان شدند. در این حادثه دو تن جان خود را از دست داده و ۱۲ دختربچه دیگر در نواحی صورت و سر و گردن و دست‌ها دچار سوختگی شدید و نقص عضو شدند. حسین احمدی‌نیاز، یکی از وکلای دختران شین‌آباد به روز می‌گوید: “آنها به همراه خانواده‌ها برای اعتراض به روند رسیدگی ناعادلانه به وضعیت‌شان جلوی نهاد ریاست جمهوری تجمع و تحصن کرده‌اند.” به گفته این حقوقدان “خانواده‌های شین‌آبادی از شعار و وعده و وعید خسته شده‌اند، معیشت و درمان بچه‌ها به خطر افتاده و دیه آنان به خاطر زن بودن نصف شده است، آنها تنها حق‌شان را میخواهند.”
به گفته او این تجمع تا تاریکی هوا ادامه داشته و پس از آن دختران و همراهانشان با وعده‌ی دیدار با معاون رئیس‌جمهور در روز یک‌شنبه ۹ شهریور، به هتل محل اقامتشان در تهران بازگشته‌اند.
مشکلاتی که روز به روز بیشتر شد
از آذرماه ۹۱ که دانش‌آموزان مدرسه روستای شین‌آباد در آتشی که به دلیل نقص فنی بخاری نفتی به پا شد سوختند، تا به امروز با مشکلات فراوانی روبهرو بوده‌اند. درمان، جراحی، هزینه رفت و آمدشان به تهران و دیگر شهرهای بزرگ، مشکلات معیشتی و…. از جمله مشکلات این بچه‌ها و خانواده‌هایشان است.
روزنامه شرق چندی پیش در گزارشی از سخت‌تر شدن شرایط برای خانواده‌های دانش‌آموزان شین‌آبادی نوشت: این خانواده‌ها طی یک‌سال‌ونیم گذشته بیش از ۱۰ بار و هر دفعه بیش از ۲۰ روز در تهران مانده‌اند و پیگیر وضعیت درمانی دختران آسیب‌دیده خود بوده‌اند. پدران این دانش‌آموزان به دلیل پیگیری وضعیت درمانی دختران خود تا حد زیادی ازکارافتاده شده‌اند و مادران دانش‌آموزان به گفته پزشکان معالج این دانش‌آموزان زیر بار فشار روانی بالایی هستند. همچنین رفت‌و‌آمد‌های زیاد به تهران و شرایط روحی نامساعد دانش‌آموزان وضعیت تحصیلی آنان را نگران‌کننده کرده و در تهران هیچ معلمی به صورت پاره‌وقت به آنها درس نداده است.
مسئولان به بسیاری از وعده‌های داده شده عمل نکرده و حالا این بچه‌ها تنها راه را تجمع در مقابل نهاد ریاست جمهوری و درخواست مستقیم از او دانسته‌اند. حسین احمدی نیاز یکی از وکلای این دختران، وضعیت معیشت، مستمری و بیمه آنها را در ابهام می‌داند و به روزآنلاین می‌گوید: “رسیدگی فوری به وضع درمان، معیشت، مستمری خود و خانواده‌شان، دیه کامل، بیمه و در نظر گرفتن آینده این کودکان، خواسته‌هایی است که آنان از رئیس جمهور دارند.”
این حقوقدان ادامه می‌دهد: “متاسفانه رسیدگی به وضع این کودکان دچار بروکراسی اداری شده است و عملا به خواسته‌های آنان توجه نمی شود، فقط و فقط شعار می‌شنویم.”
آمنه راک، یکی از دختران آسیب‌دیده شین‌آبادی درباره تجمع روز شنبه گفته است: “مستمری و حق بیکاری پدر و مادرانمان را نمی‌دهند، از دیه حدود ۴۰۰ میلیون تومانی، می‌گویند حدود ۱۶۰ میلیون آن را پرداخت می‌کنند که نسبت به این موضوع اعتراض داریم.”
آمنه همچنین گفته: “در چند روز گذشته هم اینجا حضور پیدا کردیم که گفتند شما بروید جواب می‌دهیم. اما تاکنون هیچ پاسخی نداده‌اند.”
احمدی‌نیاز، یکی از وکلای این دختران با اشاره به مسئولیت رئیس جمهوری در قبال این کودکان به روز می‌گوید: “طبق قانون اساسی رئیس جمهور مسئول و مکلف به رسیدگی و انجام خواسته‌های این کودکان است. بچه‌های شین‌آباد تنها حق‌شان را مطالبه می‌کنند. ای کاش یک اپسیلون از پولی که به بابک زنجانی دادند به این کودکان می‌دادند.”
تحصن روز شنبه اما نخستین تجمع این دانش‌آموزان مقابل نهاد ریاست جمهوری در سال جاری نیست. پیش‌تر و در مردادماه، خانواده‌های دختران آسیب دیده شین آبادی تجمعی اعتراضی داشتند که منجر به تشکیل جلسه‌ای با حضور نماینده پیرانشهر و نمایندگانی از وزارتخانه‌ها شد. در این جلسه مقرر شد کارگروهی تشکیل شود تا در مورد وضعیت بیمه، پرداخت دیه و موضوع دریافت مستمری آسیب دیدگان تصمیم‌گیری شود. وعده‌ای که به گفته احمدی‌نیاز محقق نشده است.
یک ریال از دیه کامل کمتر نباشد
پیش‌تر مساله پرداخت نیمی از دیه به دانش‌آموزان شین‌آبادی خبرساز شده بود. اواسط مرداد ماه بود که وکلای بچه‌های شین‌آبادی خبر دادند که بیمه تنها نیمی از دیه دخترها را پرداخت خواهد کرد. دلیل این کار هم “مونث” بودن دانش‌آموزان آسیب‌دیده عنوان شد. همان زمان یکی از وکلای دانش‌آموزان آسیب‌دیده در گفت‌وگو با “روز” توضیح داد که “شرکت بیمه اعلام کرده است چون صدمات وارد شده به دختر‌بچه‌ها بیش از یک‌سوم است، به همین دلیل دیه آنها، نصف پرداخت می‌شود.”
این خبر اعتراضات فراوانی را از سوی خانواده‌های این دختران به دنبال داشت. اغلب رسانه‌ها هم این خبر را انعکاس داده و سعی کردند صدای این دانش‌آموزان را به گوش مسئولان برسانند. رسول خضری نماینده پیرانشهر در همین رابطه به ایسنا گفت: “با توجه به ابعاد و شدت حادثه انتظار این است که این دانش‌آموزان دختر نصف دیه را دریافت نکنند و دیه کامل به آنها تعلق بگیرد. اگر هم بیمه نصف مبلغ دیه را برای آنها در نظر می‌گیرد دولت باید آن را جبران کند تا یک ریال از دیه کامل کمتر نباشد.”
اما درنظر گرفتن دیه نابرابر، تنها نگرانی خانواده‌ها و وکلای دانش‌آموزان شین‌آباد نبود، همان زمان محمد شادکام، پدر سیما شادکام، یکی از دانش‌آموزان آسیب دیده شین‌آبادی به روزنامه شرق گفت: “فارغ از بحث نصف‌شدن دیه سیما، شرکت بیمه‌ای پرداخت‌کننده دیه، مبلغی را که برای ما در اردیبهشت امسال واریز کرده است، بر اساس دیه سال 92 است، این درحالی است که طبق قانون دیه «یوم‌الادا» است و باید دیه سال ۱۳۹۳ مبنای پرداخت قرار گیرد.”
به گفته او “سازمان پزشکی‌قانونی،درصد سوختگی دانش‌آموزان شین‌آبادی را کمتر از درصد واقعی سوختگی این دانش‌آموزان اعلام کرده است.”
او همچنین گفته: “دختر من، سیما شادکام طبق گفته همه پزشکان خود سوختگی نزدیک به ۴۴ درصد دارد در صورتی که پزشکی‌قانونی درصد سوختگی سیما را حدود ۳۴ درصد اعلام کرده که در نوع خود تبعیض بزرگی است.” حسین احمدی‌نیاز وکیل این دختران هم در این رابطه به روز گفته بود: “حسب اصول مختلف قانون اساسی مثل اصل ۱۱۳ اصل ۱۲۱، رئیس جمهور مسئول است، سوگند یاد کرده و متعهد شده که پاسدار حقوق ملت و قانون اساسی باشد. خوشبختانه آقای رئیس‌جمهور وارد این مساله شدند و این بچه‌ها تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند. اما محدودیت خود بیمه برای پرداخت دیه ناشی از صدمات وارده بر این کودکان که در مدرسه این اتفاق برای‌شان افتاده به قوت خود باقی است که ما امید داریم با مساعدت دولت و دستگاه‌های مرتبط موانعی که دشواری‌های بیشتری برای این کودکان مظلوم به وجود آورده، برداشته شود.”
روزآنلاین پیش‌تر اینجا و اینجا از مشکلات دانش‌آموزان شین‌آبادی گزارش داده است.
عکس از مهدی حسنی، شرق
