سیاه ترین دوران وطنمان، ایران

نویسنده

» استمداد گروه های ایرانی از نهادهای حقوق بشری

چندمین گروه ایرانی مدافع حقوق بشر در آمریکا در سالگرد روز جهانی حقوق بشر با صدور اعلامیه ای بیان داشتند که شرایط ایران در شدیدترین و سیاه ترین دوران خود از لحاظ رعایت ضوابط حقوق بشرست و بسیاری از رعایت های پیشین از میان رفته است. 

در ابتدای این اعلامیه آمده دهم دسامبرروز جهانی حقوق بشر است. روز پاسداشت تمامی تلاش ها و کوشش هایی است که دغدغه انسانی تر کردن هر چه بیشتر  دنیا را دارند. بی شک این تلاش ارزشمند ترین بعد حیات انسان را تشکیل می دهد تا  در گرو اصلاحات تدریجی و تکاملی بتوان به آرمان جهانی مملو از صلح ، آزادی ، رفاه و کرامت انسانی نزدیک شد. البته وضعیت کنونی دنیا و بخصوص در کشور های در حال توسعه با این آرمان فاصله زیادی دارد و از این رهرو سعی و تلاش بیشتر ساکنان آنها و همراهی و حمایت کشور های دیگری را می طلبد که به صورت نسبی از استانداردی بالا در زمینه موازین حقوق بشری برخوردار هستند.

نویسندگان ایرانی این بیانیه تاکید کرده اند رصد کردن عملکرد ۳۲ ساله جمهوری اسلامی نشان می دهد که نقض سیستماتیک و برنامه ریزی شده حقوق بشر یک رویه بوده است و همواره حاکمیت با  سرکوب آزادی ها و تعرض به حقوق شهروندی  بقای خود را تثبیت کرده است. ضدیت با حقوق بشر در مبانی مشروعیت، نظام قانونی و ساختار حکومت نهادینه شده است و ابعاد آن بسیار  فرا تر از رفتار دولت ها  و سیاست های مقطعی است. 

ایرانیان مدافع حقوق بشر خطاب به آمریکائیان نوشته اند امروز در حالی به استقبال سالگرد روز جهانی حقوق بشر می رویم که  کشور و میهن در یکی از سیاه ترین ادوار خود به لحاظ رعایت موازین حقوق بشری بسر می برد. تعداد زیاد و شرم آور اعدامها که به لحاظ نسبی بیشترین آمار جهانی را دارد، وجود صد ها نفر زندانیان سیاسی و عقیدتی، اصرار در اعمال تبعیض های جنسیتی، اذیت و آزار اقلیت های مذهبی بویژه بهائیان، نو مسیحیان، زرتشتیان و یهودیان، افزایش سانسور و انسداد رسانه ای، قلع و قمع گروه های هویت طلب قومیتی، استفاده گسترده از شکنجه های جسمی و روانی، اعترافات اجباری و تکنیک های تواب سازی، صدور احکام ضد انسانی و قرون وسطایی چون سنگسار و قطع اجزاء بدن، تشدید سخت گیری ها در حوزه آزادی های اجتماعی و دخالت دولت در امور خصوصی افراد، هجمه سنگین به دانشگاه ها و محرومیت از تحصیل موقت و دائمی صد ها فعال دانشجویی، اخراج اساتید مستقل دانشگاه ها  در پوشش طرح های بازنشستگی اجباری، دخالت حکومت در تنظیم متون درسی علوم انسانی، بازداشت و برخورد های امنیتی با وکلای مستقل داوطلب، اعمال تبعیض های عقیدتی، ایدئولوژیک و جنسیتی در پذیرش دانشجو در دانشگاه ها، برخورد خشونت آمیز با تجمع های مسالمت آمیز اعتراضی ، ممانعت از شکل گیری سندیکا های کارگری، منحل کردن نزدیک به تمامی سازمان های مردم بنیاد، انجمن های صنفی و احزاب سیاسی مستقل و منتقد و ده ها عامل دیگر اجزاء  مختلف تصویر سیاه کنونی جامعه را بازتاب می دهند.

مقصود از امضای این بیانیه چنین تشریح شده: ازاین رو ما جمعی از گروه های حقوق بشری فعال در آمریکای شمالی که دغدغه و هدفی جز بهبود وضعیت حقوق بشر در ایران نداریم، مصرانه به حکومت جمهوری اسلامی گوشزد می کنیم که به فوریت به رفتار های ناقض حقوق بشر در ایران پایان دهد. اکنون درخواست رعایت موازین حقوق بشر و پایان دادن به مشکلات موجود علاوه بر اینکه مورد حمایت ملت ایران است، یک تقاضای جهانی نیز به شمار می آید.

آن ها از دبیر کل سازمان ملل  و  مدیران اتحادیه اروپا  خواستار شده اند تا در زمینه اجرای حقوق بشر دولت ایران را تحت فشار قرار داده و توجه داشته باشند که آزادی معدود زندانی تنها فریبی بیش نیست .

به نظر این گروه حضور گزارشگر ویژه سازمان ملل و آزادی عمل او در جهت جمع آوری اطلاعات می تواند نقطه شروع خوبی باشد. قطعا آزادی فوری و غیر مشروط زندانیان سیاسی و عقیدتی همراه با رفع محدودیت از رسانه ها، گروه های دانشجویی، سندیکاهای کارگری، احزاب سیاسی و سازمان های مردم نهاد پیش شرط هر گونه اقدام اصلاحی برای بهبود وضعیت حقوق بشر در ایران است.

نویسندگان در ادامه اعلامیه خود تاکید کرده اند ما همچنین می خواهیم  صدور حکم اعدام از نظام مجازات ایران حذف شود . افزایش چشمگیر  نرخ بزهکاری در ایران  باطل کننده نظری است که  این شیوه خشونت آمیز را   پاسخگوی حل مشکلات اجتماعی می داند، بلکه  با تشدید خشونت، جو نفرت و کینه توزی را در اجتماع گسترش داده است.

در پایان اعلامبه با نقل بخشی از اعلامیه جهانی حقوق بشر که می گوید: “پیدایش جهانی که در آن انسانها  در بیان و عقیده آزاد، و از ترس و فقر فارغ باشند، عالی ترین آرزوی بشر اعلام شده است.” مدافعان ایرانی حقوق بشر نوشته اند در شرایط مشقت بار کنونی که حاکمیت با اعمال فضای سنگین پلیسی و جو اختناق عرصه را بر  کوشندگان مدنی و  مدافعان حقوق بشری در داخل تنگ کرده است و عالی ترین آرزوی بشری برای هم میهنان مان  به محال ترین در افق زمانی کوتاه مدت تبدیل شده است ، لذا تلاش های جمعی و هماهنگ ایرانیان برون مرزی و همیاری شهروندان خارجی  در ارتفاع بخشیدن به پژواک اعتراض به سلب حقوق شهروندی و بنیادین مردم ایران  می تواند نقش موثری در متوقف کردن رفتار های ناقض حقوق بشر جمهوری اسلامی  ایفا کند.

نهادهای امضا کننده این اعلامیه عبارتند از: کمیته همبستگی با خواست های دموکراتیک مردم ایران، اتحاد برای ایران، Top of Form;)

ائتلاف  ایرانیان بوستون;)، Bottom of Formاتحاد;) برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران، پویش راه سبز دانشجویان و دانش‌آموختگان ایرانی‌ خارج از کشور، پرسا، آستین برای ایران (واحد دانشجویی) و کمپین یک میلیون صدا برای ایران