موضع اصلاح طلبان در انتخابات دوره نهم

حسین لقمانیان
حسین لقمانیان

Normal 0 false false false FR X-NONE AR-SA

[فَبشّر عباد الذّ ین یستمعون القَول فَیتّبعون اَحسَنَهُ ] نوید بده مردم را، که گوش به پیام فرا می دهند، امّا نیکو ترینش را پیروی می کنند.
از پنج قرن پیش، و با عبور از تاریک راه قرون وسطای اروپایی، مردم جهان، دیوار دیکتاتوری و بی عدالتی و استبداد را فرو ریخته اند، و خواستار آزادی کامل و تعیین سر نوشت و حقوق خویشند.هم اینک در ادامه ی آن خیزش، موجی دیگر، شکوهمند تر و فراگیر تر، جهان را از روسیه تا آفریقا و خاور میانه و اروپا و ایالات متّحده ی آمریکا را در بر گرفته، در جهان عرب “بهار عرب” دمیده است. اینک همه ی مردم جهان، با دیدی فراختر خواستار حقوق و تعیین سر نوشت خویش و مشارکت در صلح و امنیّت جهانی گشته اند. امروز همه ی ملّتها خواهان آزادی و عدالت و زندگی شرافتمندانه اند. از جمله ملّتهای خاور میانه درتلاش و تکاپو افتاده اند تا حکومت های دیکتاتوری را یکی پس از دیگری براندازند. این، روندی تاریخی، و جنبشی است که انکار و در برابرش ایستادن نا ممکن است.

 ملّتهای جهان بپا خاسته اند تا آخرین دژ بی عدالتی و جنگ افروزی را بر اندازند و آینده ی مشترک و سر نوشت همسان خویش را درعدل و همزیستی مسالمت آمیز پی ریزی کنند. و دراین میان ملّت ما هم با دیرینه ی بیداری بیش از یک سده، و از انقلاب مشروطیّت در رستاخیز عصر مصدّق در سالهای 30 و 33 تا خیزش 1357 در این روند تاریخی سهیم بوده و اکنون نسیم آن بهار تازه، بر ملّت ما نیز وزیده است.

در هفته های اخیر، ایران، مر کز رویداد های مهمّی بوده است چه در داخل و چه در خارج، از تهدید به بستن تنگه ی هرمز، از جانب ایران و تهدید به گشودن از جانب آمریکا با نیروی نظامی، از تحریم نفت و بانک مرکزی ایران تا گرانی ساعت به ساعت نیازمندیهای مردم، سقوط ریال و پیش بینی قحطی در ادامه ی وضع موجود، وتا کشتی در گل نشسته ی انتخابات.
بحرانها و ناهنجاریها ریشه در استراتژی (نظامی، اتمی ) دارد که با روی کار آمدن آقای احمدی نژاد آغاز گشته و اینک پس از هفت سال به اوج رسیده است. تا آنجا که همه ی کارشناسان برجسته و پژوهشگران راستین دلسوز بقای ایران، سخت نگرانند و اعلام خطر کرده اند که باید از استمرار وضع فاجعه بار کنونی پیشگیری کرد.

اینک سخن نه بر سر حکومت و دولت کنونی و حتی رژیم اقتدار گرا، بلکه فراتر از اینها، سخن از سرزمین سوخته یی است که از پی ماجرا جویی برای مردم ایران می ماند. دهها سال پول نفت و سرمایه های ملّی آینده ی ایران یا از بین رفته یا لطمات جبران ناپذیری خورده است. حکومت ها با هر شیوه یی آمده اند و نمانده اند امّا اگر ما می گوییم باید با همه ی توان در برابر ادامه ی این سیاست و وضع کنونی ایستاد، نه برای حفظ نظام بلکه برای حفظ ایران است.

هر تلاشی برای یافتن کوچکترین روزنه یی در راه تغییر سیاست و دولت تنها به منظور پیشگیری از فاجعه یی است که ایران را تهدید می کند؛ در این راستا بی گمان، زمان، مناسب سیاستی که شکست محتوم به دنبال دارد، نیست، پیامد های بسیار زیانبار چنین سیاستی تضادّ و شکاف در درون حاکمیّت است و کوشش برای پنهان کاری و مردم فریبی نتیجه یی معکوس می دهد. اما از سوی دیگر باید دانست که همه ی تلاشها و کوششهای منتقدان و مخالفان در سالهای اخیر گذشتن از این گذر گاه خطرناک، و “لحظه شناسی” و رفتن گام به گام برای دور کردن فاجعه ی خطرناک است. اصلاح طلبان در انتخاباتی که نمایشی و فرمایشی و درراستای همان سیاست فاجعه بار است شرکت ندارند.

نماینده دوره ششم مجلس