حکومتی که کاوه را دوست ندارد

سامان رسول پور
سامان رسول پور

می گوید صلح می خواهیم. می گویند اشتباه می کنی. می گوید انسان ها برابرند. می گویند: نیستند. می گوید: خشونت بد است. می گویند: تو چه کاره ای اصلا؟!

این ها را کاوه کرمانشاهی می گوید. جواب ها را حکومت می دهد. بازجو می دهد. قاضی.
کاوه مسالمت جوست. مهربان حرف می زند. با موافق و مخالف. با اپوزیسیون و حکومت. او شفاف است و مستقل. سالهاست برای برابری حقوق مردمانش تلاش می کند. در چهارچوب همین قوانین محدود. او سالهاست برای برابری حقوق زنان سرزمینش مبارزه می کند. او سالهاست برای حقوق صنفی دانشجویان کشورش فعالیت می کند.
او سالهاست برای انسانیت تلاش می کند. و درست به همین دلیل است که کردها دوستش دارند. زنان دوستش دارند. دانشجویان دوستش دارند. همه دوستش دارند. به او اعتماد دارند. او را نمادی از یک فعال حقوق بشر خوش فکر و خوشنام می نامند.

در جایی که خشونت نهادینه شده، وجود مسالمت جویانی همچون کاوه غنیمت است. در جامعه ای که صدها مساله حقوق و سیاسی در آن وجود دارد، وجود افراد میانه رویی همچون کاوه فرصت است.
کاوه ها برای هر حکومت دموکراتیکی فرصت اند. غنیمت اند. باارزش اند.
اما اگر حکومت دموکراتیک نبود چه؟ حکومت های غیردموکراتیک، کاوه ها را دوست ندارند. حکومت های خشونت طلب، کاوه ها را دوست ندارند. حکومت هایی که نمی خواهند مشکلات جامعه را ریشه ای حل کنند، با کاوه ها مخالف اند.
محمد صدیق کبودوند، پدر حقوق بشر کردستان را به ۱۱ سال زندان محکوم کردند. چرا؟ چون مستقل بود و حاکمیت را به رعایت حقوق شهروندان کرد فرامی خواند. چطور؟ از راه بیانیه و کمپین. از راه فرهنگ سازی و روشنگری و افشاگری.
و امروز حاکمیتی که صلح نمی خواهد. حقوق بشر نمی خواهد، کاوه را آزاد نمی خواهد. کاوه را دربند می خواهد. حاکمیت از صدای مهربان کاوه می ترسد. از استقلال کاوه بیمناک است. از مسالمت جویی اش ناراضی است. از اینکه مورد اعتماد مردمانش است، شاکی است.
قاضی حکم داده. نه! وزارت اطلاعات به قاضی دستور داده که کاوه محکوم شود. آنها می خواهند کاوه را زندانی کنند. آنها برای کاوه نقشه کشیده اند تا آزادی اش را سلب کنند. آرامش کاوه، آن ها را عصبانی کرده. آنها می خواهند پنج سال کاوه را زندانی کنند، بجای اینکه پنج مدال افتخار به او بدهند.
کاوه با خونسردی می گوید: صلح می خواهیم. انسان ها برابرند. خشونت بس است. قاضی می گوید: نباید بخواهی. برابر نیستند. قاضی می گوید: آرامشت پنج سال زندان دارد!