انتسو مانجینی
بخشی از جنگ سرد ایران و اسراییل، در شاخ آفریقا می گذرد. براساس گزارش استراتفور، مجله تخصصی اطلاعات و جغرافیای سیاسی: اسراییل در سواحل اریتره در شاخ آفریقا که در گذشته جزو مستعمره های ایتالیا بوده، قصد راه اندازی یک مرکز شنود دارد.
هدف از تأسیس این مرکز، نظارت بر رفتارها و اقدامات جمهوری اسلامی در منطقه است. استراتفور همچنین تأکید می کند که اریتره به صحنه رویارویی ایران و اسراییل تبدیل شده است.
این دو کشور در تلاش اند تا نفوذ خود را در این کشور آفریقایی که با اسراییل روابط دیپلماتیک دارد افزایش دهند.
این مجله می نویسد: “اریتره با صدور مجوز به یک کشور خارجی برای انجام فعالیت های امنیتی در داخل خاکش به صحنه رقابت دیگری میان ایران و اسراییل تبدیل شده است.”
به گفته منابع دیپلماتیک، اسراییل “تیم های” متعددی را در جزایر نظامی سواحل اریتره در مقابل شهر ماساوا مستقر کرده است.
دولت یهود همچنین یک پایانه شنود را در داخل کوه سوئیرا به عنوان بلندترین نقطه اریتره [۳۰۱۸ متر] تأسیس کرده. این مرکز به دولت یهود کمک می کند تا اطلاعاتی را از سراسر دریای سرخ دریافت و فعالیت های ایران در منطقه را رصد کند.
منفعت اریتره در این همکاری با اسراییل این است که بتواند مجدداً در صحنه بین المللی ظاهر شود و از انزوایی که به دلیل حمایتش از اسلام گرایان سومالی به وجود آمده برهد. حکومت اسمره همچنین متهم به نقض حقوق بشر در سرکوب های خشونت بار خود علیه مخالفان سیاسی است.
این کشور همچنین درنظر دارد توان دفاع هوایی خود را علیه حمله احتمالی اتیوپی، “دشمن سنتی” خود که در سال ۱۹۹۳ استقلال خود را از آن به دست آورد، بهبود بخشد. ازطرف دیگر، دلیل دیگر اسمره برای همکاری با اسراییل ایجاد تعادل در روابط مباحثه انگیزش با تهران است.
درحقیقت حضور ایران در اریتره قدیمی تر و ملموس تر از اسراییل است. توافقی که میان دو کشور امضاء شده این امکان را می دهد که ایران یک حضور امنیتی در شهر بندری “عصب” در مجاورت اتیوپی داشته باشد. ایران در سال ۲۰۰۸ حضور نظامی خود را در این کشور تثبیت کرد تا محافظت از پالایشگاه شهر عصب را برعهده گیرد. به علاوه، در کوه های اریتره ذخایر طلا و به ویژه اورانیوم نیز یافت شده که سران ایرانی بسیار به آن علاقه مندند. بانک توسعه صادرات ایران در این کشور ۳۵ میلیون دلار سرمایه گذاری کرده.
به نوشته استراتفور، جدا از علاقه ایران به اورانیوم، فعالیت های ایران در اریتره به اهدافی مربوط می شود که به ویژه از اهمیت استراتژیکی بالایی برخوردارند: کنترل بر تنگه باب المندب که در جنوب دریای سرخ قرار گرفته است. ایران با کنترل بر دو آبراهه استراتژیک، یعنی تنگه هرمز و تنگه باب المندب، این امکان را دارد که در صورت لزوم دو مسیر بازرگانی بسیار مهم بین المللی، به ویژه در زمینه حمل و نقل نفت را ببندد.
اسراییل نیز به نوبه خود نسبت به حضور ایران در این کشور بی تفاوت نبوده. ورود آنها به اریتره ابتدا به بهانه سرمایه گذاری در زمینه ماهیگیری و به ویژه پرورش میگو بوده. دلیل این حضور قبل از هر چیز کنترل اقدامات ایران بدون تیره شدن روابط با اتیوپی بوده است.
براساس گزارش محرمانه ای که چند ماه پیش ازسوی دستگاه اطلاعاتی ایتالیا منتشر شد، در این کشور جدا از ایرانی ها و اسراییلی ها، چینی ها نیز حضور دارند. ایالات متحده و فرانسه نیز از جیبوتی نظاره گر اقدامات این کشورها هستند. حال در صورت ورود نیروهای ناتو و اتحادیه اروپا و آغاز گشت زنی ها در باب المندب و خلیج عدن، خطر رویارویی و پیامدهای غیرقابل پیش بینی آن بسیار افزایش خواهد یافت.
منبع: فاتو موندو، ۱۵ دسامبر
