نزدیکان سید ضیا نبوی به روز می گویند به دنبال انتشار گزارش تکان دهنده او درباره زندان کارون اهواز، این دانشجوی تبعیدی محروم از تحصیل در تماس با خانواده و نزدیکانش از انتقال به زندانی دیگر که شرایط بهتری دارد خبر داده است. نزدیکان مجید دری دیگر دانشجوی محروم از تحصیل نیز از شرایط نامناسب وی در زندان بهبهان و نیاز شدید وی به مراقبت پزشکی می گویند.
افراد مطلع از پرونده این دو دانشجوی “ستاره دار” همزمان با ارائه آخرین اخبار در مورد آنها از خواست خانواده برای خاتمه دادن به تبعید و انتقال آنها به زندان های نزدیک به محل زندگی آنها می گویند.
از یازده سال حبس تا تبعید
مجید دری، فعال دانشجویی و عضو شورای دفاع از حق تحصیل است که در ۱۸ تیرماه گذشته در قزوین بازداشت شد و بعد از چند مرحله به اتهام‌هایی از جمله محاربه، اقدام علیه امنیت ملی و بر هم زدن نظم عمومی محاکمه و به یازده سال زندان محکوم شد. این حکم در دادگاه تجدید نظر به شش سال حبس کاهش پیدا کرد، اما حکم تبعید وی همچنان در حکم باقی مانده و در حال حاضر در زندان ایذه بهبهان دوران محکومیتش را سپری می کند.
یک شخص مطلع از وضعیت این دانشجوی زندانی در مورد آخرین وضعیت او به روز می گوید: “دوری محل تبعید و زندان و مجید از محل زندگی خانواده، اصلی ترین مشکل، هم برای او و هم برای خانواده اش است. شرایط مجید نامناسب است و چیزی تغییر نکرده، همه چیز مثل گذشته است. او به بیماری کم خونی و سردرد شدید دچار است، وضعیت بهداشت زندان هم به شدت نامناسب است. با وجود نیاز شدید او به خدمات پزشکی مجید هنوز به خارج از زندان منتقل نشده است. خانواده او با این مشکلات دست به گریبان هستند و هنوز نتوانسته اند اقدام موثری در این زمینه انجام دهند.”
او با اشاره به شرایط دشوار این دانشجوی ستاره دار در زندان بهبهان می افزاید: “مجید مجبور است شرایط را تحمل کند. او در تماس با دوستانش همیشه از وضعیت زندان گله مند است. خانواده او نیز در تلاش اند که به هر طریق او به مرخصی بیاید و تحت درمان و مراقبت پزشکی قرار بگیرد. تا جایی که ما مطلع هستیم خانواده دری از طریق ارسال نامه به مسئولین در تلاش هستند که به هر طریق در مرحله اول او را از تبعید ناخواسته نجات دهند. اینکه خانواده نمی توانند به سهولت با وی ملاقات کنند یکی اصلی ترین مشکلات آنها است. اصلی ترین خواسته آنها خاتمه دادن به این تبعید و انتقال او به یک زندان نزدیک به محل زندگی خانواده است. آنها امیدوارند و همواره در تلاش اند که به هر نحو ممکن مجید را از زندان بهبهان به مکان بهتر و نزدیک تری منتقل کنند.”
به گفته این شخص مطلع از وضعیت مجید دری: “خانواده او از مصاحبه با رسانه ها ممنوع شده اند و از آنها بابت نداشتن ارتباط و دادن هر گونه اطلاع به رسانه ها تعهد گرفته اند. در دوم اردیبهشت امسال نیز که قرار بود با حضور جمعی از دوستان مجید روز تولد او در منزل پدری اش برگزار شود، این اجازه به آنها داده نشد و مراسم به صورت کلی لغو گردید.”
نامه نتیجه داد، ضیاء منتقل شد
مجید دری، ضیاء نبوی، مهدیه گلرو که هم اکنون در زندان هستند و شمار دیگری از اعضای شورای دفاع از حق تحصیل در جریانات قبل و بعد از انتخابات ریاست جمهوری و به دنبال اعتراض به انکار موضوع دانشجویان “ستاره دار” از سوی محمود احمدی نژاد در جریان مناظره های تلویزیونی بازداشت شدند.
دانشجویان ستاره‌دار، در روزهای منتهی به انتخابات، بارها با تجمع در برابر وزارت علوم، صدا و سیما، دانشگاه تهران و برخی از میادین تهران نسبت به سخنان احمدی‌‌نژاد اعتراض کردند و پس از انتخابات و در جریان بازداشت‌های گسترده فعالان سیاسی نیز، ۱۰ تن از اعضای شورای دفاع از حق تحصیل بازداشت شدند.
در این میان ضیاء نبوی، هفته گذشته به دنبال ارسال نامه ای سرگشاده خطاب به مقامات دستگاه قضایی در مورد شرایط سخت زندان کارون در اهواز به زندان دیگری با شرایطی بهتر درهمین شهر منتقل شده است.
بعضی از رسانه ها از محل جدید نگهداری ضیاء نبوی به اسم “اردوگاه کلینیک” نام برده اند.
ضیاء نبوی از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب با حکم قاضی عباس پیر عباسی به ۱۵ سال زندان در تبعید و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد، این حکم در دادگاه تجدید نظر به یازده سال زندان در تبعید کاهش یافت.
نزدیکان این زندانی تبعیدی در مورد شرایط او در زندان جدید به روز می گویند: “نامه ضیا توجه مسولان قضایی را جلب کرد و باعث شد که به محل بهتری منتقل شود. او چندی پیش از زندان تماس گرفته و اعلام کرده است که از شرایط جدید در زندان و راضی است. او گفته است که مسولان با احترام با آنها برخورد می کنند و حتی اجازه ملاقات حضوری هم به وی داده اند.”
ضیاء نبوی، چندی پیش در نامه خود خطاب به محمد جواد اردشیر لاریجانی، دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضاییه تاکید کرده بود که هیچ نوع اغراق و بزرگنمایی در نوشته اش وجود ندارد. بر اساس این نامه، بزرگترین و اساسی ترین مشکل زندان کارون ازدحام و تراکم “وحشتناک” جمعیت زندانیان است.
او در نامه خود با عنوان “اینجا زندان کارون است؛ مرز زندگی انسانی و حیوانی” نوشته بود: “در بند ۶ زندان که شخصا ساکن آن هستم حداکثر ظرفیت بند که از روی تعداد تخت های اتاق حساب می شود حدود ۱۱۰ نفر است ولی در این بند به طور متوسط بیش از ۳۰۰ نفر زندانی هستند، یعنی حدودا سه برابر حداکثر ظرفیت.”
این دانشجوی محروم از تحصیل، در ادامه نامه اش، که ابتدا در سایت کلمه منتشر شد با تاکید بر اینکه آنچه در زندان کارون می گذرد “ورای حد تقدیر است” نوشته بود: “چنین وضعیتی را نه پیش از این تجربه کرده بودم و نه جائی خوانده یا شنیده بودم. هیچ فیلمی یا داستانی تاکنون زندان را این گونه تصویر نکرده بود و هرگز در مخیله ام هم نمی گنجید که چنین جایی ممکن است وجود داشته باشد! شاید بتوان گفت که همه ی مصیبت های اینجا از این نکته بر می خیزد که انسان در یک محیط بسیار کوچک و بسته و به غایت آلوده با شمار زیادی از انسان های متفاوت و نامتناجس مواجه است و مجبور است تمامی لحظات خود را در چنین وضعیتی بگذراند.”
