“مدار صفر درجه” در سالن همایش‌های برج میلاد
سالن نوساز همایش‌های برج میلاد طی یک ماه گذشته میزبان کنسرت‌های بسیاری بود. اگرچه همزمان با اجرای برنامه در این سالن، کنسرت‌های دیگری در دیگر سالن‌های تهران برگزار شد اما شاید به جرأت بتوان گفت که یکی از متفاوت‌ترین کنسرت‌های برگزار‌شده در ماه ـ و حتی سال اخیرـ کنسرت “مدار صفر درجه” بود.
این کنسرت آخر هفته‌ی گذشته در سه شب و در قالب 4 سانس در سالن همایش‌های برج میلاد به تهیه‌کنندگی شرکت ترانه شرقی برگزار شد. (لازم به ذکر است این کنسرت دومین کنسرتی است که این شرکت در طی یک ماه گذشته در این سالن برگزار می‌کند. ابتدای آذرماه کنسرت گروه آریان نیز توسط همین شرکت در همین سالن برگزار شده‌بود.)
در کنسرت “مدار صفر درجه” به خوانندگی علیرضا قربانی و با اجرای ارکستر مجلسی ایرانیان به رهبری بردیا کیارس آثاری از فردین خلعتبری و افشین یداللهی به اجرا درآمد.
اگرچه علاقه‌مندان به موسیقی سنتی ایرانی علیرضا قربانی را به عنوان خوانده‌ی سابق ارکستر ملی با قطعاتی که پیش از این در قالب 10 آلبوم “رو در روی آفتاب 1و2”، “اشتیاق”، “فصل باران”، “خشت و خاک”ٰ، “سوگواران خموش”، “سرو روان”، “قاف عشق”، “سمفونی مولانا” و “رسوای زمانه ” ارائه داده، می‌شناسند در عین حال بسیاری دیگر وی را خواننده‌ای کلاسیک می‌دانند که قطعات تیتراژ پایانی سریال‌هایی مانند “شب دهم”، “کیف انگلیسی”، “مدار صفر درجه” و “سایه آفتاب” را خوانده‌است.
اما جدا از آنچه گفته‌شد قربانی در مجامع بین‌المللی موسیقی از نام‌های پراعتبار و درخشان ایرانی است. تا آنجا که نشریات تخصصی موسیقی به وی لقب مرد اجراهای زنده داده‌اند. قربانی را به دلیل تعدد کنسرت‌هایش در خارج از کشور به نوعی می‌توان پرکارترین خواننده‌ی ایرانی دانست. وی در بیشتر فستیوال‌ها و جشنواره‌های بین‌المللی موسیقی برگزار شده در چند سال اخیر حضور داشته است و بیشتر این اجراها با همراهی گروه اشتیاق بوده است.
عده‌ای معتقدند صدای علیرضا قربانی یادآور صدای استاد مسلم آواز ایرانی محمدرضا شجریان است اما انتخاب‌های قربانی در اشعار و تلاش‌های وی برای عدم تقلید از محمدرضا شجریان باعث شده تا صدای او از صدای شجریان به طور محسوسی متمایز باشد.
تفاوت و منحصر بودن کنسرت “مدار صفر درجه” با سایر کنسرت‌های اجرا شده در ماه اخیر و دیگر اجراهای زنده علیرضا قربانی از حیث نحوه‌ی اجرا و سبک موسیقی و قطعات اجرا شده است. این کنسرت گزیده‌ای از مشهورترین قطعاتی است که وی به عنوان تیتراژ پایانی سریال‌های مختلف خوانده‌است به اضافه‌ی برخی از جدیدترین اشعار افشین یداللهی که با آهنگسازی فردین خلعتبری در قالب موسیقی پلی‌فونیک و ارکسترال به اجرا درآمد. در این کنسرت مجموعاً 15 قطعه اجرا شد که شاخص‌ترین آن‌ها قطعه “من عاشق چشمت شدم (مدار صفر درجه)” بود.
البته بسیاری از حاضران در انتظلر قطعه معروف “سوگواران خموش” بودند که بی‌ارتباط با اوضاع فعلی جامعه نیست اما هنگامی که با نگاه به بروشورهای کنسرت متوجه شدند از آن قطعه حماسی خبری نیست شاید از آمدن به کنسرت قربانی پشیمان شدند اما ناگهان در ابتدای بخش دوم با قطعه‌ی “ایران” (از اشعار فردوسی) روبرو شدند که باعث ابراز احساسات شدید حاضران در سالن شدند. در این قطعه‌ی لحظه‌ای که قربانی مشغول خواندن بیت “چو ایران نباشد تن من مباد…“و “اگر سر به سر تن به کشتن دهیم…” بود تشویق حاضران به اوج می‌رسید و حتی در برخی از سانس‌ها مردم با قربانی هم‌آواز شدند.
ضمن اینکه قطعات “من عاشق چشمت شدم (مدار صفر درجه)” و “عقل و جنون(شب دهم)” قطعاتی بودند که به دلیل آشنایی مردم با آن‌ها و زیبایی اجرای قربانی مورد تشویق حاضران قرار گرفتند. همچنین نباید تشویق‌های تماشاچیان را در هنگام تک‌نوازی علی قمصری آهنگساز ـ نوازنده سرشناس تار و شروین مهاجر نوازنده کمانچه را نادیده گرفت.
در پابان اجرای قطعات، قربانی و کیارس پس از ترک چند ثانیه‌ای صحنه با تشویق فراوان تماشاگران بار دیگر به صحنه بازگشتند و قطعه “من عاشق چشمت شدم (مدار صفر درجه)” و “ایران”را بار دیگر خواندند.
در پایان این کنسرت فردین خلعتبری (آهنگساز)، افشین یداللهی (ترانه‌سرا)،علیرضا قربانی (خواننده)، بردیا کیارس(رهبر ارکستر)و محسن رجب پور (مدیر شرکت ترانه شرقی و تهیه کننده) بر روی صحنه حاضر شدند و در مقالب حاظران سر تعظیم فرود آوردند.
ارکستر مجلسی ایرانیان که زیر نظر خلعتبری اداره می‌شود پیش از این تنها یک بار، یک قطعه در جشن خانه‌ی سینما اجرا کرده‌بود و در این کنسرت به طور رسمی وعمومی آغاز به کار کرد و موفق شد با قدرت خوبی هنرنمایی کند. رهبری آن در این اجرا بر عهده بردیا کیارس آهنگساز نسل جدید موسیقی ایران بود.
این کنسرت هم که مانند بیشتر کنسرت‌های برگزار شده در یک ماهه‌ی اخیر در سالن 1600 نفری همایش‌های برج میلاد برگزار شد با استقبال قابل توجهی از جانب عموم مردم مواجه گردید. پیش از این مردم در کمتر کنسرت کلاسیکی که توسط نهادها یا شرکت‌های فرهنگی ـ هنری غیردولتی برگزار می‌شد با این شور و حرارت حضور داشته‌اند.
مخاطبان حاضر در این سالن از رده‌های سنی گوناگونی تشکیل می‌شدند و شاید دلیل این موضوع این است که شرکت ترانه شرقی بیشتر به‌عنوان تهیه‌کننده‌ی موسیقی پاپ شناخته می‌شود. این شرکت در بین مردم بیشتر با نام گروه آریان شناخته می‌شود. شرکتی که با مدیریت محسن رجب‌پور در بین ناباوری بسیاری توانست کریس دی‌برگ را برای چند روز به ایران بیاورد و وی را در مقابل خبرنگاران ایرانی قرار دهد. “ترانه شرقی” این بار با برگزاری این کنسرت دروازه‌های جدیدی در موسیقی سنتی ایران و کلاسیک گشود و این کنسرت شاید نوید دهنده‌ی جهشی در راستای اجراهای این چنینی باشد.
قرار است کنسرت “مدار صفر درجه” به زودی در سایر شهرستان‌های ایران و چند کشور اروپایی و آمریکایی برگزار شود.