فریبا صراف
خبر ساده بود: “خوانندگان محترم سایت خانه هنرمندان ایران، با توجه به استعفای بهروز غریب پور، مدیر عامل و مدیر مسئول سایت خانه هنرمندان ایران، ما تا تعیین مدیر عامل و مدیر مسئول سایت، به ناچار از انتشار اخبار معذوریم. و امیدواریم به زودی شرایطی فراهم شود تا ارتباطمان را از نو برقرار کنیم.”
خبر ساده ای که انتشار آن مدتی به تعویق افتاده بود؛ والا کیهان از مدت ها پیش دندان طمع نسبت به خانه هنرمندان را تیز کرده و بهروز غریب پور، مدیر عامل آن را نشانه گرفته بود.
حالا در شرایطی که سردار صفار هرندی، کیهانی مقیم وزارت ارشاد خبر از “ورود بسیجی گونه به عرصه هنر” داده و قرار است “تمام ساحت کشور” اسلامی شود، بهروز غریب پور استعفا داده تا “هنرمندان جدیدی به ایران اسلامی معرفی شوند که باعث تعجب و شگفتی همگان خواهد شد”.[ از سخنان سردار هرندی]
به این ترتیب [آنقدر روزنامه کیهان داستان های تخیلی-جاسوسی در مورد خانه هنرمندان ایران نوشت تا بالاخره بهروز غریب پور از آنجا استعفا داد. یک بار در مصاحبه ای ازش پرسیدم راست است که می گویند شما با لابی کردن کارهایتان را پیش می برید؟ رک و راست گفت بله. و بعد توضیح داد که اصلا بدون لابی کردن انجام کار فرهنگی در این مملکت برایش غیرممکن است.خانه هنرمندان ایران را غریب پور از یک پادگان نیمه مخروبه رضاشاهی تبدیل کرد به پررونق ترین مرکز فرهنگی ایران. آن هم در جایی نسبتا پرت. کشتارگاه تهران را او تبدیل کرد به فرهنگسرای بهمن و «بینوایان» یکی از پرفروش ترین تئاترهای تاریخ ایران را - در دوره ای که میرسلیم وزیری ارشاد مملکت را می کرد- او برای مردم به صحنه برد].[ باران در دهان نیمه باز]
خانه هنرمندان ایران، در سال 1378 رسماً افتتاح شد. این مرکز بعد از مدت کوتاهی به محل برخورد اندیشه ها و نگاه های تازه هنری بدل شد و در کوتاه مدت بسیاری از علاقمندان هنر را جذب کرد.خانه هنرمندان ایران، محلی برای اجرای آثار هنری، جشنواره های مختلف و جلسات بحث های فرهنگی و هنری بود.
برگزاری جشنواره های فیلم مانند تصویر هنرمند، جشنواره فیلم کوتاه باران، جشنواره بین المللی عروسکی، جشنواره بین المللی تئاتر فجر، جشنواره موسیقی فجر، جشن فرهنگنامه کودک و نوجوان، بزرگداشت هانس کریستین اندرسن،
بزرگداشت پل ریکور، فیلسوف فرانسوی، بزرگداشت سورن کی یرکرگور، فیلسوف دانمارکی، بزرگداشت شاهرخ مسکوب، بزرگداشت علی حاتمی، سخنرانی ژان کلود کارییر، فیلمنامه نویس و نمایشنامهنویس فرانسوی، دیدار هنرمندان با سیدمحمد خاتمی….از جمله برنامه هایی بود که تعداد زیادی از هنر دوستان کشور را به این باغ قدیمی ایرانی کشاند.
روزنامه کیهان اما از مدتی پیش با طرح اتهاماتی مانند مشارکت در انقلاب مخملی و تبدیل خانه هنرمندان به پاتوق “جاسوسان و عوامل غرب” کمر به نابودی این مرکز بست و عاقبت هم به نتیجه رسید. حالا خانه هنرمندان تعطیل شده و لابد در انتظار بسجیانی که باید ایران را در سال 1404 به کشوری قدرتمند در عرصه های مختلف وبه ویژه عرصه فرهنگ تبدیل کنند.