زاینده رود، رود مشهور شهر اصفهان، مجدداً به حیات بازگشت. ماه ها بود که این رود خشک شده بود و گویی دیگر وجود نداشت. ولی ساکنان اصفهان در تاریخ ۸ آوریل گردهم آمدند تا نظاره گر اولین جریان زاینده رود پس از خشکی آن باشند. کاربران اینترنتی می نویسند که فریاد شادی از همه جا شنیده می شد و اتومبیل ها در سراسر شهر بوق می زدند. تصاویری نیز از این رویداد در اینترنت قابل مشاهده است.
ساکنان اصفهان بالاخره حق خود را گرفتند، زیرا سال ها بود که بخشی از جریان زاینده رود برای مصرف ساکنان استان یزد و همچنین آبیاری اراضی کشاورزی این استان منحرف شده بود. این طرح باعث شد تا آب تنها به مدت چند هفته در سال به زاینده رود جاری شود. این “انحراف” که ازسوی مزرعه داران این استان ناعادلانه خوانده شده بود، تظاهرات و درگیری هایی را در این منطقه به وجود آورد.
در اواخر ماه فوریه، مزرعه داران استان، به ویژه منطقه ورزنه، تأسیسات آب در نزدیکی روستای خود را شکستند. این عمل منجر به دخالت نیروی انتظامی و شلیک گاز اشک آور و ساچمه های کائوچویی برای متفرق کردن مردم گردید. به گزارش بی بی سی فارسی، برخی از کشاورزان ورزنه زخمی شدند و سه اتوبوس نیروی انتظامی ازسوی معترضان آتش گرفت.
روستاییان خشمگین فریب “دشمن” را خوردند؟
شرکت کنندگان نماز جمعه شهرهای یزد و اصفهان در اوایل ماه مارس از مردم خواستند آرامش خود را حفظ کنند. با این حال، آنها این رویدادها را “اقدامات دشمن” خواندند.
سایت رسمی سپاه پاسداران اصفهان در اشاره به گردهمایی خوراسگان، یکی از شهرهای استان اصفهان، از “فرصت طلبان”ی سخن گفت که “در جمع مردم نفوذ کرده بودند”. با این حال، این سایت مسؤولیت این رویدادها را به گردن “مسؤولان”ی انداخت که “نسبت به خواسته های مزرعه داران اصفهان بی تفاوت اند و وضعیتی نامساعد برای این افراد زحمتکش ایجاد کرده اند”.
دولت در جستجوی مصالحه
قاضی محمدرضا حبیبی، دادستان دادگاه انقلاب اصفهان، در تاریخ ۹ آوریل به مدیریت ضعیف برخی از مسؤولان سابق وزارت انرژی در توزیع آب اشاره کرد. به گفته این مسؤول دستگاه قضایی ایران، شکایتی ازسوی کشاورزان انجام شده و برخی از رؤسای سابق این وزارتخانه فراخوانده شده اند.
به دنبال این درگیری ها، فرمانداری اصفهان اعلام کرد که جلسه ای با حضور ۵۵ کشاورز این منطقه برگزار گردید تا راه حلی برای این درگیری ها یافت شود و کشاورزان نیز غرامت دریافت کنند.
شهر اصفهان که ازسوی ایرانیان به “نصف جهان” شهرت دارد، بخش بزرگی از زیبایی و شهرت خود را مدیون زاینده رود است که آن را به دو قسمت تقسیم کرده است.
منبع: لوموند، ۱۱ آوریل
