شماری از دراویش گنابادی در اعتراض به پلمپ شدن یک مرکز مددکاری وابسته به این اقلیت مذهبی در تهران تحصن دست به تحصن زده‌اند؛ آنهم در روزی که گزارش شده خودروی نورعلی تابنده، قطب دراویش گنابادی توسط خودرو موتورسیکلت‌های نیروهای لباس شخصی تعحت تعقیب قرار گرفته است. فرهاد نوری، سردبیر سایت مجذوبان نور به روز می‌گوید اگرچه اعتصاب سال گذشته دراویش بر همدلی‌ها افزود و باعث شکستن برخی احکام شد، اما در عمل از آنزمان تا کنون “هجمه‌های فرهنگی و تخریب های عقیدتی” علیه گنابادی‌ها شدت گرفته است.
هفته گذشته در پی مراجعه ماموران امنیتی به ساختمان مددکاری رضا، وابسته به دراویش گنابادی و بازرسی آن، این مرکز پلمپ شد.
به گزارش مجذوبان نور، ماموران امنیتی و اطلاعاتی پس از تفتیش و بازرسی منزل شخصی مدیر مرکز مددکاری رضا و سپس دفتر کار او، اسناد، مدارک و رایانه‌های این مرکز را ضبط کردند. ماموران به دنبال این اقدام هر سه ساختمان این مرکز شامل بخش اداری، آموزش و سرای سالمندان را پلمپ کرده‌اند.
در گزارشی دیگر سایت مجذوبان نور خبر داده که روز شنبه، ۱۲ شهریور بعد از برگزاری جشن میلاد امام اول شیعیان، در حسینیه امیر سلیمانی، متعلق به دراویش، شماری از آنها در “روز ملی مددکاری و مددکار” مقابل ساختمان مددکاری پلمب شده رضا گرد هم آمده تا با اعتراض به پلمپ شدن این مرکز خواهان بازگشایی آن شوند.
بر اساس این گزارش مددکاری رضا با بیش از ۲۰ سال سابقه، در حوزه‌های مختلف مددکاری اجتماعی از جمله آموزش، درمان بیماران، رسیدگی سالمندان و کودکان بی‌سرپرست فعالیت داشته است.
دراویش گنابادی متحصن در مقابل مددکاری رضا، روز یکشنبه به جمع‌آوری امضا برای طوماری پرداختند که خطاب به وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی نوشته شده است.
دراویش با امضای این طومار خواهان فک پلمب و آغاز به کار دوباره این مددکاری شده‌اند.
در تحولی دیگر منابع دراویش گفته‌اند نورعلی تابنده، قطب دراویش گنابادی در حالی که به سمت حسینیه‌ی مربوط به این اقلیت در تهران در حرکت بوده توسط چند خودور و موتور سیکلت با سرنشیان ماسک دار مورد تعقیب قرار گرفته است.
هفته گذشته نیز همچنین گزارش شد که به دلیل امتناع حمیدرضا مرادی و مصطفی دانشجو از پوشیدن لباس زندان و بستن دست‌بند و پا بند در بیمارستان، به دستور دادستان روند مداوای آنها متوقف شده و قرار است بار دیگر این دو زندانی بیمار به اوین برگردانده شوند.
فشتار بر جامعه دراویش در دهه گذشته ادامه داشته اما در دوران محمود احمدی نژاد این برخوردها وارد مرحله جدیدی شد و “تخریب حسینیه‌های دراویش” هم به دیگر فشارها و محدودیت‌ها افزوده شد.
دراویش گنابادی در پی این محدودیت‌ها بارها، و به ویژه در شهریور ماه سال گذشته با تجمعات گسترده در برابر اماکن حکومتی، مانند دادستانی تهران، خواهان پایان دادن به تبعیض علیه این اقلیت مذهبی شدند.
فرهاد نوری، سردبیر سایت مجذوبان نور و از فعالان حقوق دراویش به روز می‌گوید: “بعد از اعتصاب غذای دراویش زندانی و حمایت دراویش از آنها در قالب کمپین کوچ دراویش به زندان، عملا تنها اتفاق مثبتی که رخ داد شکسته شدن نیمی از احکام فعالین حقوق دراویش و تبدیل شدن به حبس تعلیقی بود.”
با این حال به گفته آقای نوری “سایر محدودیت‌هایی که سالها بر دراویش اعمال می‌شود از جمله بایکوت خبری و احضارهای غیرقانونی، محدودیت‌های شغلی و حصر بزرگان دراویش همچنان دنبال شده بلکه در بعضی از موارد از نظر هجمه‌های فرهنگی و تخریب‌های عقیدتی اشکال قوی‌تری نیز به خود گرفته است.”
او می‌افزاید: “البته این به این معنی نیست که نتیجه بگیریم که اعتصاب و اعتراض دراویش عملی بیهوده بوده بلکه تاثیری که این اقدامات در افزایش حس همدلی و همیاری بین اعضای یک مجموعه می‌گذارد سبب تقویت خودباوری آنها را برای برداشتن گام‌های بلندتر می‌شود.”
شهریورماه گذشته همزمان با بازداشت صدها درویش معترض در مقابل دادستانی تهران، شیرین عبادی، رییس کانون مدافعان حقوق بشر در نامه‌ای سرگشاده به دبیر کل سازمان ملل از او خواست در دیدارهایش با مقامات جمهوری اسلامی، از آنها بخواهد به فشارها بر اقلیت‌های مذهبی از جمله دراویش گنابادی پایان دهند.
چند ماه بعد از این اعتراضات علی یونسی، دستیار ویژه حسن روحانی در امور اقوام و اقلیت‌های قومی از برخوردها با دراویش گنابادی در سالهای گذشته به عنوان اتفاقات ناگواری یاد کرد که به گفته او خارج از اراده حاکمیت صورت می گیرد.
