فرشاد قربانپور روزنامه نگار، پس از چهارهفته بازداشت با وثیقه‌ی ۵۰ میلیون تومانی آزاد شد. او می‌گوید که به خاطر گزارش‌هایش در مورد زندان‌ها و مسائل دانشجویی، به “اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام” متهم شده است. دویچه وله در مصاحبه‌ای با قربانپور از شرایط زندان او، اتهاماتش و نیز نحوه‌ی آزادی‌اش پرسیده است:
شما به چه دلیل بازداشت شدید؟ شرایط بازداشت و نگهداری‌تان چگونه بود؟
من روز نهم مرداد ماه بازداشت شدم. در بند ۲۰۹ زندان اوین به من گفته شد که جرمم همکاری با نشریه اینترنتی “روز” است. گفتند شما از طریق همکاری با سایت روز آنلاین، اقدام علیه امنیت ملی کرده‌اید. من این اتهام را که برایم خیلی عجیب بود، رد کردم. ۲۸ روز در بند ۲۰۹ ماندم وشرایط این بند را همه می‌دانند. آنجا درهر حال شرایط بسیار سختی دارد.
تنها بودید یا هم سلولی هم داشتید؟
من یک هفته تنها بودم و بعد از آن به یک سلول چند نفره منتقل شدم.
تحت چه شرایطی آزاد شدید؟ همراه با وثیقه، تعهد هم دادید؟
با قید وثیقه آزاد شدم. این احتمالا شمشیری خواهد بود بالای سرم !
شمشیردیگری در کار نیست، مثلاَ اینکه دیگر فعالیت مطبوعاتی نکنید؟
والله این را مستقیما به من نگفتند. تنها گفته‌اند که حق ندارم با سایت “روز” کار کنم.
شما به غیر از “روزآنلاین” با چه مطبوعات دیگری همکاری دارید؟
من داخل کشور با روزنامه‌های مختلف کار می‌کردم که آخرین آنها “هم میهن” بود. هم میهن توقیف شده و معلوم نیست سرنوشت‌اش چه می‌شود. الان در حال حاضر با هفته‌نامه “شهروند امروز” کار می‌کنم.
در مورد عدم همکاری با روز تعهد داده‌اید؟
تعهدی در کار نبود وتنها در بازجویی‌ها به طور شفاهی به من گفته شد حق ندارم دیگر با روز کار کنم.
شما هم تصمیم دارید دیگر با “روز” کار نکنید؟
یک مدتی صبر می‌کنم تا ببینم عکس‌العمل آنها چیست. آنها قانونا نمی توانند مانع همکاری من با روز شوند. من تا وقتی که عکس العمل غیرقانونی نشان ندهند، صبر می‌کنم وگرنه در تصمیم خودم تجدید نظر خواهم کرد.
شما با قرار وثیقه آزاد شده‌اید. اگر مشکل دیگری پیش بیاید، دوباره بازداشت خواهید شد؟
بله دیگر! اینکه می‌گویم شمشیری بالای سرم گذاشته‌اند، همین است. در ایران معلوم نیست دادگاه‌ها کی تشکیل می‌شوند. گاهی یکسال طول می‌کشد. خودم دوستان روزنامه نگاری دارم که وثیقه‌هایشان بیشتر از ۵ سال است گرفتار است. من در اوین گفتم وثیقه لازم نیست، من اینجا می‌مانم تا شما دادگاه مرا تشکیل بدهید. آنها قبول نکردند و گفتند حتما باید وثیقه بگذاری و بروی بیرون! من مطمئن‌ام این کار برای اینست که شمشیری بالای سر نه تنها من، بلکه بالای سر تمام روزنامه نگاران باشد. برای اینکه از فعالیت گسترده و مستقل مطبوعاتی دست بکشند.
مشخصا به شما گفته نشد از چه خطوطی در همکاری با “روز” فراتر رفته‌اید؟
چرا! آنها خیلی به اخبار بازداشتگاهها و دانشجویان حساس بودند. معتقد بودند هرچه در روز آنلاین نوشته می‌شود، تبلیغ علیه نظام است. البته من قبول نکردم اما کسی حرف‌های مرا نمی‌‌شنید. دادگاه که بر اساس استدلال متهم کار نمی‌کند، دادگاه براساس آنچه وزارت اطلاعات تنظیم کرده، کار می‌کند و تصمیم می‌گیرد. اساسا من فکر نمی‌کنم دادگاه‌های ما چنان گردش کارمستقلی داشته باشند که جدا از خواست کار وزارت اطلاعات، رای بدهند.
با توضیحاتی که می‌دهید، نگران نیستید برایتان مشکلی پیش بیاید؟
مشکل که بیشتراز این نیست! به من گفته‌اند نباید مصاحبه کنی. به من گفته‌اند نباید زیاد شلوغ کنی! فکر نمی‌کنم با حرف‌هایی که من به شما زدم، خیلی شلوغ کرده باشم! اینها که من گفتم، جزو بدیهیات است. من البته سعی می‌کنم با اینها جوری راه بیایم اما ممکن است در تصمیم خودم نیز تجدید نظرکنم
منبع: رادیو آلمان