گزارشی از نمایشگاه عکس “فصل همدلی” برای کمک به زلزله‌زدگان آذربایجان
عکس های بی پناهان زمستانی
ایستگاه مترو تجریش میزبان نمایشگاه عکسی با نام “فصل همدلی” است که برای کمک به زلزله‌زدگان آذربایجانی برپا شده است. گزارش همکارمان از تهران را در همین زمینه می‌خوانید.
با توجه به نزدیک شدن فصل سرما و نیاز به بازسازی سریع مناطق زلزله‌زده آذربایجان شرقی تعداد ۳۰ نفرازعکاسان ایران جهت همدردی و فروش آثارشان به نفع هموطنان آسیب‌دیده در آذربایجان اقدام به برگزاری نمایشگاه عکسی با عنوان “فصل همدردی” کرده‌اند که شامل ۴۰ فریم عکس از ۳۰ عکاس است. این نمایشگاه مجموعه‌ای از عکسهای۳۰ عکاس است در زلزله آذربایجان عکاسی کرده‌اند که از شنبه ۲۹ مهر ماه در مترو تجریش توسط معاونت فرهنگی و اجتماعی شرکت بهره‌برداری مترو تهران برگزار شده است. این نمایشگاه علاوه بر تلفیق چند رسانه‌ای آثار، با ارائه المان‌های بومی منطقه آذربایجان، تلفیق سنت و مدرنیته و در عین حال نگاهی جدید به آسیب‌های زلزله همراه است. در عکاسی، این آسیب‌ها معمولا در قالبی مستند بیان می‌شوند و بی‌پرده بیانگر ضررهای وارد شده بر طبیعت هستند. اما عکاسان در این نمایشگاه به روایتی جدید از آنچه برواقعه گذشته می‌پردازند.
زمانیکه هنرمند، دوربینش را رسانه‌ای برای دیده شدن زشتی‌ها و زیبایی‌های جهان واقعی قرار می‌دهد پا به عرصه عکاسی مستند می‌گذارد، عکاسی که مرزهای محدودیت را پشت سر می‌گذارد و با تلفیق ذوق و هنر عکاس، واقعیتی را به ثبت می‌رساند.
عکاس مستند هر سوژه‌ای را بهانه عکاسی قرار می‌دهد. هرچند که گفته می‌شود این سبک بیشتر به سمت موضوعات اجتماعی و سیاسی گرایش دارد اما در این سبک از عکاسی هر چیزی می‌تواند موضوع عکس مستند باشد.
عکاسی مستند، نمایش دنیای واقعی به وسیلهٔ عکاسی است که قصدش تحلیل و تفهیم چیزی مهم به بیننده است.
به عبارت ساده‌تر، در این نوع عکاسی تصویر نقش یک شاهد و مدرک را برای اثبات وجود یک وضعیت خاص به عهده دارد. اگر بخواهیم نمایشگاه را از بعد بصری بررسی کنیم در نگاه اول چیزی که می‌بینیم مجموعه‌ای از تصاویر مستند است. کنتراست شدید خاک‌های رنگی بر زمینه‌ای خنثی، و حرکت پر جسارت لکه‌های رنگ، آثار اکسپرسیونیست انتزاعی را تداعی می‌کنند. همچنین سادگی و اختصار در ترکیب بندی، گرایش مینی مالیستی هنرمندان را نمایان کرده و این نوع نگرش نقاشی گونه به عکس‌ها، نشانه‌ای از الفت این هنرمندان با نقاشی است.
در کنار عکس‌ها به ویدئو آرتی می‌رسیم که دو فیلم را به موازات هم نشان می‌دهد، فیلم اول پوست کندن و قطعه قطعه کردن ماهی و پاک کردن خون آن و فیلم دوم تزاحم فیتو پلانکتون‌ها در یک نقطه را نشان می‌دهد که با رنگ‌های روشن و شفاف در تضاد با فضای کدر و قرمز رنگ فیلم مجاورش، نظر بیننده را جلب می‌کند.
در چیدمان نیز، تنگ‌های خالی از ماهی و قلاب‌های تیز آویخته از سقف، تضاد شیشه و فلز و تصویر غم انگیزی از تنگ‌های خالی را می‌بینیم، و اندوه دریایی را حس می‌کنیم که ماهی‌هایش آن را ترک کرده‌اند. عکسهای نمایشگاه منتخبی از۴۰۰ عکس ارسالی است.
ابوالفضل نسایی، افشین علیزاده، علی حامد حق دوست، علی کاوه، امیر پورمند، آرش خاموشی، آرمین کرمی، مهدی رضوی، مهسا جمالی، مهران همراهی، مهری جمشیدی، یونس خانی، وحید مقدم، بهرام تندران، منا هوبه فکر، عرفان خوشخو، فرشید تیغه ساز، حامد نظری، حسن موسوی، حسین فاطمی، جلال شمس آذر، کامل روحی، خلیل غلامی، محمد تاجیک، امید مسعود فر، ریحانه پیش سرایی، روح الله وحدتی، سجاد صفری ، سینا شیری در این نمایشگاه عکس دارند.