خانواده دکتر ابراهیم یزدی در مصاحبه با “روز” اعلام کردند که دبیر کل نهضت آزادی به حکم صادره از سوی دادگاه انقلاب اعتراض نخواهد کرد و آماده است به زندان برود.
ابراهیم یزدی بر اساس حکمی که به وکلای او ابلاغ شده به 8 سال زندان و 5 سال محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم شده است. دکتر نوربخش، داماد وی، به “روز” می گوید که “حکم دو هفته پیش ابلاغ شده اما دکتر ترجیح می دادند خبری نشود ایشان به دلیل عدم صلاحیت و عدم مشروعیت دادگاه، نه به حکم اعتراض خواهند کرد و نه به کسی اجازه دفاع از خود را میدهند لذا دیگر وکیلی هم ندارند و اماده رفتن به زندان هستند.”
همزمان ژیلا کرم زاده مکوندی از حامیان مادران عزادار که به 2 سال حبس تعزیری و دو سال حبس تعلیقی محکوم شده بود مجددا بازداشت شد. او که با قرار کفالت آزاد بود پیش از این به “روز” گفته بود که دادگاه احضاریه را برای ضامن او فرستاده در حالیکه حکم قطعی شده به او ابلاغ نشده است.
از سوی دیگر نزدیکان دکتر علی رشیدی، عضو جبهه ملی ایران که از 12 آبان در بازداشت به سر می برد به “روز” گفتند که این اقتصاد دان و استاد دانشگاه را به دلیل امضای بیانیه جبهه ملی، به توهین به رهبری و رئیس جمهور متهم کرده اند.
خانواده دکتر رشیدی روز دوشنبه با او در زندان اوین ملاقات کرده اند؛ نزدیکانش به “روز” گفته اند این استاد دانشگاه از بند 209 به بند 350 منتقل و پرونده اش به شعبه 15 دادگاه انقلاب ارسال شده و قرار است قاضی صلواتی او را محاکمه کند.
آنها افزوده اند: پس از آنکه احمدی نژاد در سفر به قزاقستان گفت در ایران هیچ کسی گرسنه نیست جبهه ملی بیانیه ای صادر کرد و در یک تحلیل اقتصادی به اظهارات او پاسخ گفت اکنون اتهام هایی که به دکتر رشیدی نسبت داده اند در ارتباط با همین بیانیه است.
اعضای جبهه ملی ایران در بیانیه خود که تحلیلی از اوضاع اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشورو- عملکرد دولت بود نوشته بودند همه مردم ایران حق دارند بپرسند در حالیکه دولت حاضر در پنج سال گذشته (89-1385)، 371،100 میلیون دلار درآمد نفت و گاز داشته و قیمت نفت در دنیا بطور متوسط از بشکه ای 53 دلار در سال 1385 به 98 دلار در سال گذشته رسیده و به کمک همین درآمدهای نفتی بودجه کل در اختیار دولت با 120 درصد رشد از 6⁄587 هزار میلیارد ریال به0/1290 هزار میلیارد ریال رسیده است، چه شده که رشد اقتصادی واقعی کشور از 6⁄6 درصد در سال 1385 به 7⁄3 درصد در سال 1389 سقوط کرده است و چرا تنها در سال 1389 به بهانه پول نبودن و کم آوردن بودجه حدود 782 طرح عمرانی مسکوت مانده است و تنها 20% از پروژه هایی که می بایست به اتمام می رسید به بهره برداری رسیده است.
آنها افزوده بودند: مردم ایران حق دارند از مسئولان مزاحم همه جا حاضر و مسلط بر امور کشور بپرسند که چرا تراز حساب سرمایه موازنه پرداختهای بین المللی کشور از منهای 164⁄0 میلیارد دلار در سال 1384 به منهای 58⁄13 میلیارد دلار در سال 1389 صعود کرده است و در پنج سال اخیر چرا جمعا 57 هزار میلیون دلار از کشور خارج شده است؟ مردم ایران حق دارند بپرسند که چگونه دولت می تواند در ظرف پنج سال بودجه جاری (هزینه ای) خود را با 120 درصد رشد از 331 هزار میلیارد ریال در سال 1384 به 14⁄729 هزار میلیارد ریال در سال 1389 برساند ولی حداقل دستمزد واقعی مزد و حقوق بگیران طی پنج سال فقط 16% افزایش داشته باشد. در حالیکه هزینه زندگی واقعی هر خانوار در همین مدت 8⁄78 درصد بالا رفته است، چرا رشد شاخص مزد و حقوق و مزایای کارکنان واحدهای صنعتی بزرگ یعنی بهترین نیروی کار کشور در پنج سال (89-1385)، 47 درصد، یعنی 32 درصد کمتر از رشد شاخص هزینه زندگی آنان باشد؟
جبهه ملی ایران همچنین پرسیده بود: آیا دولت و حکومت درک نمی کنند که تشدید فشارهای تورمی بهر دلیل، بدون افزایش حداقل مشابه مزدها و حقوق ها به سقوط بیشتر طبقات درآمدی متوسط و پایین به زیر خط فقر منجر می شود. ایا حکومتگران نمی دانند که بلای تورم عموما دولت ساخته پیش از همه گریبان پایین ترین طبقه درآمدی مردم را می گیرد که باید قیمت های بالا رفته مایحتاج زندگی روزمره خود را بپردازند و برخلاف طبقات درآمدی بالا قابلیت کسب درآمد و پرداخت ندارند؟ آیا دولت و حکومت درک نمی کند که در همین پنج سال اخیر سفره پایین ترین طبقه درآمدی 60 درصد و سفره کارکنان واحدهای صنعتی بزرگ حداقل 40 درصد کوچکتر و محقرتر شده است؟ آیا منظور دولت حاضر از آوردن پول نفت بر سر سفره مردم همین بوده است؟
یزدی آماده بازگشت به زندان
وب سایت میزان خبر از محکومیت دکتر ابراهیم یزدی به 8 سال حبس تعزیری و 5 سال محرومیت از حقوق اجتماعی خبر داد.
دکتر نوربخش، عضو نهضت آزادی ایران و داماد دکتر یزدی در این زمینه به “روز” میگوید: حکم دو هفته پیش به وکلای دکتر ابلاغ شده اما دکتر ترجیح داد خبری نشود تا الان که خبری شده است.
دکتر ابراهیم یزدی، اولین وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی، تاریخ ۹ مهر 89 در مراسم ختمی در اصفهان به اتهام “شرکت درنماز غیر قانونی” بازداشت شد.
او دی ماه سال ۸۹ به “خانه امن” منتقل شد اما به دلیل وضعیت وخیم جسمی اش در ۲۹ اسفند همان سال به منزلش انتقال داده شد تا تحت مراقبت های ویژه پزشکی قرار گیرد.
دکتر نوربخش می گوید: دکتر به اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور، فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی و تاسیس و هدایت نهضت آزادی ایران متهم شده بود اما در دادگاه هیچ دفاعی از خودش نکرد و به وکلایش نیز اجازه دفاع کردن نداد چون دادگاه را به رسمیت نمی شناخت و معتقد بود که دادگاه صلاحیت رسیدگی و محاکمه نهضت آزادی به عنوان یک تشکیلات را ندارد؛ اکنون هم بر عدم صلاحیت دادگاه و عدم مشروعیت آن تاکید دارد.
به گفته دکتر نوربخش، دبیر کل نهضت آزادی به حکم صادره از سوی شعبه 15 دادگاه انقلاب اعتراض نخواهد کرد: با دکتر که صحبت کردم گفت آماده هستم بیایند مرا به زندان ببرند به حکم اعتراض نمیکنم و کسی هم حق دفاع از من در دادگاهی غیر مشروع و ناصالح را ندارد.
دکتر یزدی در جلسه دادگاه نیز خطاب به قاضی صلواتی گفته بود که “پرونده تشکیل شده و کیفر خواست صادره در واقع علیه نهضت آزادی ایران است که در سال ۱۳۴۰ تاسیس شده است. دادگاه انقلاب صلاحیت ذاتی برای رسیدگی به اتهامات علیه نهضت آزادی ایران و اینجانب را ندارد”.
دکتر نوربخش پیش از این از احضار و بازجویی دبیر کل نهضت آزادی توسط وزارت اطلاعات خبر داده و گفته بود که از دکتر یزدی درباره نامه 143 فعال سیاسی به سید محمد خاتمی بازجویی به عمل امده.
آقای نوربخش اکنون با اشاره به حکم آقای یزدی، پرونده سازی برای مهندس توسلی و بی خبری از او و همچنین زندانی بودن برخی دیگر از اعضای نهضت آزادی از جمله عماد بهاور و فرید طاهری می گوید: می خواهند به خیال خود نسخه نهضت آزادی را بپیچند و ریشه نهضت را بزنند در حالیکه این خیال خامی بیش نیست و هرگز موفق به این کار نخواهند شد.
مهندس محمد توسلی رئیس دفتر نهضت آزادی هم از 12 آبان ماه در بازداشت به سر می برد؛ او که تاکنون تنها یک تماس تلفنی کوتاه با خانواده اش داشته،متهم به نوشتن و جعل امضا برای نامه 143 فعال سیاسی به رئیس جمهور سابق ایران شده است.
همسر مهندس توسلی پیش از این به “روز” گفته بود که در پاسخ به پی گیریهای آنها گفته اند منتظر آزادی نباشند: “دخترم که پرسید وضعیت پدرم به چه گونه است و چه زمانی آزاد خواهد شد گفتند به همان صورت که برای شوهرت اتفاق افتاد، او هم می رود دادگاه و باز هم زندان و منتظر آزادی نباشید. اشاره شان به فرید طاهری، دامادم است که او را مستقیم از زندان به دادگاه بردند و حکم صادر کردند و باز به زندان بازگرداندند. حالا گفته اند برای آقای توسلی هم همین طور خواهد شد، یعنی هنوز دادگاه برگزار نشده و تحقیقاتشان پایان نیافته، میدانند که حکم زندان صادر خواهد شد و از دادگاه مجددا به زندان بازگردانده خواهد شد”.
143 فعال سیاسی که در میان آنها نام چهره های سرشناس نهضت آزادی، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، جبهه مشارکت و سایر چهره های اصلاح طلب به چشم میخورد درنامه ای خطاب به رئیس جمهور سابق ایران اعلام کرده بودند “چشم انداز روشنی برای انتخابات سالم وجود ندارد”.
این فعالان سیاسی در نامه خود با اشاره به شرایط سیدمحمد خاتمی برای حضور در انتخابات آتی، نوشته بودند که “کوچکترین نشانه‌ای دال بر اراده حاکمان برای تامین این شروط قانونی و انسانی ملاحظه نمی‌شود”.
آنها خطاب به خاتمی نوشته بودند: “بی‌شک شما نیز تایید می‌کنید که با توجه به ادامه حصر غیرقانونی آقایان مهندس میرحسین موسوی، حضرت حجت الاسلام مهدی کروبی و خانم زهرا رهنورد، ادامه بازداشت غیرقانونی بسیاری از فعالان سیاسی و اجتماعی و فقدان نهاد مستقل مجری و ناظر انتخابات، حداقل شرایط برای برگزاری انتخابات آزاد، سالم و عادلانه وجود ندارد”.
اکنون مهندس توسلی متهم به نوشتن این نامه و جعل امضای امضاکنندگان آن شده، ابراهیم یزدی و غفار فرزدی در این ارتباط احضار، بازداشت و یا بازجویی شده و سایر امضا کنندگان نامه نیز تحت فشار و بازجویی قرار گرفته اند و از آنها خواسته شده امضای خود را پس بگیرند.
بازداشت حامی مادران عزادار
همزمان ژیلا کرم زاده مکوندی، از حامیان مادران عزادار بازداشت شد. سایت مادران پارک لاله خبر داده که خانم کرم زاده مکوندی، که برای انجام کارهای اداری مربوط به گذرنامه به اداره گذرنامه تهران مراجعه کرده بود، توسط ماموران اطلاعات این ارگان دستگیر و جهت اجرای حکم 2 سال زندان تعزیری به دادسرای زندان اوین و از آن جا به بند نسوان منتقل شده است.
لیلا سیف الهی و نادر احسنی، دو حامی دیگر مادران عزادار هستند که با قرار کفالت و وثیقه از زندان آزاد اما اکنون با قطعی شدن حکم محکومیت شان به دادسرای اوین احضار شده اند.
لیلا سیف الهی، پزشک و ژیلا کرم زاده مکوندی، هنرمند و شاعر است و 19 بهمن بازداشت شدند؛ آنها پس از 34 روز با کفالت 50 میلیون تومانی آزاد شدند و شعبه 28 دادگاه انقلاب هر یک را به 4 سال حبس تعزیری محکوم کرد؛ حکمی که اکنون در دادگاه تجدید نظر به دو سال حبس تعزیری و دو سال حبس تعلیقی که تا 5 سال قابل اجراست تبدیل شده است.
نادر احسنی دیگر حامی مادران عزادار نیز 19 بهمن 88 بازداشت شد. او همان زمان به یک سال حبس محکوم شد و دوران محکومیت خود را سپری کرد. اما اکنون مجددا به دو سال حبس محکوم شده است.
ژیلا کرم زاده مکوندی پیش از بازداشت درباره اتهاماتی که مبنای صدور چنین حکمی برای او و دیگر حامیان مادران عزادار شده به “روز” گفته بود: یکی از اتهامات، تشکیل “مادران عزادار” است؛ می گفتند شما این گروه را تشکیل دادید. گفتیم که چنین چیزی صحت ندارد چون مادران عزادار اصلا گروه یا تشکیلاتی نیستند که رهبر یا لیدری داشته باشند، یک عده مادران داغداری هستند که به صورت خودجوش به پارک لاله آمدند.
او افزوده بود: اتهام دیگر تبانی و تجمع علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام است. غیر از این در سالروز تولد اشکان سهرابی در بهشت زهرا و بر مزار اشکان، من قطعه شعری را که در همدردی با مادر اشکان سروده بودم خواندم که این را نیز یکی از اتهامات من عنوان کرده اند؛ حتی قاضی مقیسه در دادگاه به من گفت آن موقع که شعر را خواندی و برایت کف زدند فکر کردی اینجا هم برایت کف می زنند؟
او به صدور احکام جدید و احضار برخی دیگر از حامیان مادران عزادارهم اشاره کرده و گفته بود: تنها جرم ما همدردی با مادرانی است که عزیزی از دست داده اند و داغدارند؛ اینکه صدای مادران را به همه رساندیم و انعکاس دادیم وگرنه کار دیگری نکرده ایم. تنها جرم ما سر زدن به خانواده ها و همدردی با آنهاست؛ گویا این مسائل در مملکت ما جرم است.
