عکس ها از بالا به پایین: قاضی زاده، فیروزی، اسلامی
“مجوز حمل سلاح، داشتن پاسپورت سیاسی، استفاده از پاویون و طرح ترافیک” ۴ امتیاز ویژه ای است که ۲۱ نماینده مجلس با امضای طرحی خواهان بهره مندی مادام العمری نمایندگان مجلس شورای اسلامی از آن شده اند. “طرح استمرار حقوق مکتسبه غیرمالی نمایندگان” عنوان این طرح است؛ طرحی که در تماس با نمایندگان مجلس شورای اسلامی در مورد ضرورت تهیه و انگیزه تهیه کنندگانش پرسیده ایم.
علی مطهری، نماینده مردم تهران می گوید که از این طرح بی اطلاع است و تا طرح را نبیند نمی تواند اظهار نظر کند. ابوالفضل ابوترابی، نماینده نجف آباد و عضو هیات رئیسه کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس هم می گوید این طرح را امضا نکرده است و از جزئیات آن اطلاعی ندارد.
سیدامیرحسین قاضی زاده، نماینده مشهد و محمد فیروزی، نماینده نطنز اما می گویند با این طرح مخالف هستند. همزمان یدالله اسلامی، دبیرکل مجمع نمایندگان ادوار مجلس شورای اسلامی به “روز” میگوید که این طرح بیشتر سرگرمی های سیاسی را دامن میزند و ضرورتی ندارد.
حسین گروسی، نماینده شهریار، قدس و ملارد دیروز، به نوشته روزنامه آرمان، تنها نماینده ای از ۲۱ نماینده امضاکننده این طرح بود که در پاسخ به سئوالی درباره همین طرح گفت: این طرح پیشنهاد مسائل غیرمادی بوده است و برای جامعه بار مالی ندارد. ما سال گذشته بحث حقوق مادام العمر نمایندگان را به طور کلی کان‌لم‌یکن کردیم، اما طرح فعلی به مسائل غیرمادی مربوط است.
علی محمد احمدی، حسن خسته بند، عبدالکریم رجبی، غلام محمد زارعی، محمد سقایی، نوذر شفیعی، نادر فریدونی،عباس فلاحی باباجان، کمال الدین پیرمؤذن، علیرضا محجوب، هدایت اله میرمرادزهی، جبار کوچکی نژادارم ساداتی، یونس اسدی، عیسی امامی، مهرداد بائوج لاهوتی، احمد بخشایش اردستانی، حبیب برومند داشقاپو، موسی الرضا ثروتی، موید حسینی صدر وعزت اله یوسفیان ملا، دیگر امضاکنندگان این طرح هستند؛ نمایندگانی که حاضر به توضیح درباره دلایل پیشنهاد و امضای چنین طرحی نیستند و حسین گروسی هم همان توضیحاتی را ارائه میدهد که به روزنامه آرمان گفته است.
سید امیرحسین قاضی زاده، نماینده مشهد و کلات و سخنگوی کمیسیون اجتماعی مجلس اما با تاکید بر اینکه جزو امضاکنندگان چنین طرحی نیست به “روز” می گوید: معلوم نیست چقدر درست باشد. من باید خودم طرح را ببینم، تا وقتی نبینم نمی توانم در مورد آن اظهار نظر کنم. کسی چنین چیزی را برای امضا نیاورده و بحث آن هم در مجلس نبوده، دست بقیه نمایندگان هم ندیده ام چنین چیزی باشد ولو اینکه امضا هم نکرده باشم باید از وجود آن مطلع باشم. اصلا بعید میدانم چنین چیزی وجود داشته باشد.
از او سئوال میکنم به عنوان نماینده مجلس با امکان حمل اسلحه به صورت مادام العمر برای نماینده های مجلس موافق است؟ میگوید: من همین الان هم استفاده نمیکنم و معتقدم که بی فایده است. با اینکه نمایندگان مجلس می توانند سلاح بگیرند من جزو نمایندگانی هستم که نگرفته ام و مخالف هم هستم چون دردسرهای آن قطعا بیشتر از منافع آن است. اگر کسی قرار باشد به فردی صدمه بزند از غافلگیری استفاده میکند. ما هم افراد عادی هستیم که آموزش های ویژه نمی بینیم و اگر کسی قرار باشد ترور کندشما اگر اسلحه هم داشته باشید به شما صدمه میزند. وجودش صدمه میزند باید مدام مراقب باشید که دست نااهل نیفتد. خود شما خدای ناکرده از سر بی احتیاطی نتوانید استفاده درست بکنید و وجود آن مضر و دردسرساز است برای خود آدم و برای خانواده.
سئوال میکنم درباره بقیه امتیازات ویژه ای که در این طرح در نظر گرفته شده چطور؟ آقای قاضی زاده که عضو جبهه پایداری هم هست میگوید: من با امتیازات ویژه برای نمایندگان کاملا مخالف ام، نمایندگان مردم، جزوی از مردم هستند. داخل مردم هستند، دوره کاری شان هم که تمام شد باید برگردند میان مردم. نه فقط نماینده ها بلکه وزرا، وکلا و مسئولین هم همین طور هستند.
او می افزاید: چون مردم یکبار به ما اعتماد کردند و مسئولیت روی دوش ما گذاشتند، معنی اش این نیست که حالا ما آدم های ویژه شده ایم و باید تا آخر عمرمان ویژه باقی بمانیم.
نماینده مشهد و کلات میگوید که این بحث پاسپورت سیاسی هم موقت و برای مسائل دیپلماتیک به لحاظ بین المللی ضرورت دارد، اما حتی در سفر عادی هم حق نداریم استفاده کنیم. ماموریت هایی که از طرف مجلس داده می شود منجر به استفاده از پاسپورت دیپلماتیک است. من عمره رفتم با پاسپورت خودم رفتم. این کار هم کار خوبی نیست اگر چنین طرحی است کار خوبی نیست.
محمد فیروزی، نماینده نطنز و بادرود و دبیر اول کمیسیون عمران مجلس هم می گوید که اصلا چنین چیزی مطرح نیست: “نه مطرح بوده و نه طرحی بوده و نه چیزی”.
می گویم که این طرح در مرکز پژوهش های مجلس هم ثبت شده و از سوی دیگر آقای گروسی رسما چنین طرحی را تایید کرده است. آقای فیروزی میگوید: باید مسائل را مورد بررسی قرار داد. سیستم های حکومتی و امنیتی باید در این خصوص تصمیم بگیرند. جایگاهها در قانون اساسی تعریف شده است، باید نشست و کارشناسی کرد ببینیم چه کسانی در چه جایگاهی و چه افرادی ضرورت دارد مشمول چنین چیزی شوند. سطح ها باید مشخص شود تا ببینیم چه اتفاقی در آینده می افتد.
سئوال میکنم شما به عنوان نماینده مجلس چه نظری در این زمینه دارید و آیا ضرورتی در آن می بینید؟ می گوید: زمان مشخص میکند که چه چیزی نیاز جامعه سیاسی است. من به خاطر امنیت بالای کشورمان ضرورت خاصی نمی بینم. چون مسئولین و مردم دوشادوش هم در جامعه وبا ارتباط قوی که دارند ضرورت خاصی در این خصوص نمی بینم. چون واقعا ارتباط عاطفی و قلبی بین مسئولین و مردم وجود دارد که ضرورتی ندارد.
آقای فیروزی در پاسخ به اینکه امتیازات ویژه برای کسی که دوران نمایندگی اش به پایان رسیده چه مفهومی میتواند داشته باشد می گوید: شاید کسی به عنوان یک پیشنهاد شفاهی و لفظی چیزهایی گفته باشد. هر طرحی و هر مساله ای باید کارشناسی شود و چیزی تحت عنوان اینکه شفاها و حضورا و ذهنی یک مساله مطرح شود و قانون شود نمی شود، نیاز به زمان و کارشناسی و وقت گذاشتن روی قضیه دارد. در مولفه هایی که ما داریم در نظام مان، آن چیزی که نیاز یک مسئول یا مردم باشد برآورده می شود و خیلی هم جای حساسیتی وجود ندارد، هم مردم درک می کنند هم مسئولین درک میکنند که مبادا حقی از بیت المال تضییع شود و تبعیضی بین مردم و مسئولان شود. مردم و مسئولان در جامعه ایران یکسان هستند.
طرحی برای سرگرمی سیاسی
دکتر یدالله اسلامی، نماینده سابق مجلس و دبیرکل مجمع نمایندگان ادوار مجلس اما این طرح را سرگرمی سیاسی می داند. او در مصاحبه با “روز” توضیح میدهد: چنین طرحی این تصور را بین مردم ایجاد میکند که کسانی که نماینده مجلس می شوند الزاما از سلاح استفاده میکنند در حالیکه چنین چیزی نیست. خود من در دوران نمایندگی هیچ وقت از سلاح استفاده نکردم، هیچ وقت ضرورتی به داشتن سلاح نبود و نیست. براساس قانون هر کسی که احساس کند ضرورت دارد سلاح حمل کند می تواند از طریق قوانینی که برای حمل سلاح فردی در کشور وجود دارد پی گیری کند و مجوز بگیرد. این مساله هم ربطی به نماینده و غیر نماینده ندارد که بخواهند حالا مجوز حمل سلاح را امتیازی ویژه و مادام العمری کنند. قوانینی است که اگر ضرورتی ایجاب کند از طریق همان قوانین بعد از پایان دوران نمایندگی می توان این مساله را پی گیری کرد.
دکتر اسلامی درباره مادام العمری شدن پاسپورت سیاسی برای نمایندگان مجلس هم میگوید: گذرنامه سیاسی تعریف دارد. برای تسهیل در سفر به خارج از کشور برای مسئولان است و همین الان هم قانونی است کسانی که دوره ای نماینده بوده اند و اکنون نماینده نیستند می توانند در صورت ایجاب ضرورت از طریق مجلس و رئیس مجلس پی گیری و از گذرنامه سیاسی استفاده کنند و نیازی به قانون و طرح جدیدی نیست که بخواهد این مسائل را مادام العمری کند بلکه براساس قانون در صورت ایجاب ضرورت این مساله با پی گیری رئیس مجلس امکان پذیر است.
دکتر اسلامی می گوید: همین مساله طرح ترافیک را ببینید. من پزشک هستم و از طریق سازمان نظام پزشکی با پرداخت مبلغی این مساله حل می شود، صاحبان صنایع و اصناف دیگر هم با کمک اتحادیه ها و صنف هایشان از آن بهره مند می شوند. حتی برخی نمایندگان ادوار مجلس هم با صلاحدید مجلس می توانند بگیرند و واقعا این طرح ها ضرورتی ندارد و بیشتر سرگرمی های سیاسی را دامن میزند. اگر بحث ضرورت است که در قانون سازو کارهایی برای آن وجود دارد اما این نوع طرح ها که از پختگی لازم هم برخوردار نیست بیشتر فضای سیاسی منفی ایجاد میکند و عوارض سیاسی آن بیشتر از فوایدی است که گمان میکنند خواهد داشت.
او می افزاید: در این کشور با این همه دغدغه، اصلا طرح این مباحثی موضوعیت ندارد.
“طرح استمرار حقوق مکتسبه غیرمالی نمایندگان” در حالی مطرح شده که یکسال قبل هم ۱۹ نماینده مجلس خواهان مادام العمری شدن حقوق نمایندگان مجلس شده بودند؛ طرحی که حرف و حدیث های بسیاری به دنبال داشت و سرانجام طراحان آن ناکام ماندند.
