دخترانم، خواهرانم!
ای پروردگان ایران بزرگ، ایران کهن! به شما می بالم که چشم و چراغم بوده اید. استوار در برابر ناخواسته ها قد برافراشته اید و به دریافت مقصود همت گماشته اید. چه شد که در چشمانتان تردید می بینم و در کلامتان گله می شنوم؟
بیانیه یی به نام همگرایی جنبش زنان منتشر شد. پیام آن دعوت هر گروه از بانوان کشور به همگرایی جنبش زنان بود: دعوت به هم اندیشی و همرایی برای تامین حقوق برابر زنان با مردان و پیوستن به کنوانسیون رفع هرگونه تبعیض علیه زنان. در این بیانیه به رئیس جمهور آینده تکلیف شده بود که برخلاف سنت پیشینیان خود، خواسته های بر حق زنان را برآورده سازد.
واقعیت آفتاب بی رنگی است، اما حقیقت آن با هفت رنگ چهره می نماید. در عمل بی رنگی ی آفتاب کارساز ماست. خواه و ناخواه، در آینده ی نزد یک، کسی به عنوان رئیس جمهور بر مسند تکیه خواهد زد. این واقعیت است.
امضاکنندگان بیانیه همگرایی جنبش زنان از این واقعیت چیزی طلب کرده اند که اگر صورت پذیرد و به دست آید، حقیقت چهره می گشاید وآشکار می شود. اما اگر ما به آن واقعیت دست نیازیده باشیم، به آن حقیقت نیز نخواهیم پیوست.
ماییم که باید کمر همت ببندیم و فلک را به مراد خود بگردانیم. التماس نمی کنیم، مکلف می سازیم! حرمت خود می داریم، که “ما دانیم قدر ما”!
کمپین حزب نیست. هم اندیشی و هم رایی ست: هم اندیشی در یک موضوع معین.
هر زن ایرانی با هر باور و هر آرمانی می تواند موافق کمپین باشد، اما این هم اندیشی و موافقت در موضوع تامین حقوق زن، موجب نمی شود که اعضای کمپین، دیگر باورها و آرمان های همگرایی را نیز قبول یا رد کنند.
با این توضیح اگر کسانی با عقاید و اندیشه های خاص به همگرایی دعوت شوند صرفا فعالیت و همگامی شان در همان حوزه برابری حقوق زن و مرد و پیوستن به “کنوانسیون رفع تبعیض” خواهد بود و البته باورها و ارزش های هر کس را نیزمحترم می شماریم.
در پایان تاکید می کنم که زنان ایران از هر قوم وهر مذهب و هر میزان از فرهنگ و هر وابستگی به گروه یا حزب باید در موضوع برابری حقوق خود یکدل و یک زبان و متفق باشند تا به مقصود و مقصد برسند.
پرچم این اتحاد در اهتراز باد.
سیمین بهبهانی یکی از نخستین امضا کنندگان کمپین و همگرایی
منبع: مد رسه فمینیستی