خیابان های سفارت خانه ها و کنسول گری های ایران درسراسردنیا که در روز انتخابات کانون اصلی تجمع ایرانیان برای مشارکت در انتخابات و دادن رای بود، این روزها به مرکز تجمع معترضانی تبدیل شده که در همصدا با مردم داخل کشور،خواستار ابطال انتخابات و به رسمیت نشناختن دولت برآمده از کودتای انتخاباتی هستند.
اعتراضاتی که بدنبال اعلام نتایج انتخابات آغاز شد با انتشار تصاویری تکان دهنده از لحظه مرگ ندا آقا سلطان و واکنش جهانی به ابعاد فجایع خشونت در ایران، وارد مرحله تازه ای شد. ایرانیان معترض خارج از کشور که پس از نتیجه غیر منتظره انتخابات دهم ریاست جمهوری ازابطال آن و برگزاری انتخابات مجدد حمایت می کردند، با برخورد نظامی و امنیتی حکومت با مردم و خشونت و سرکوب معترضین، علاوه بر ابطال انتخابات، خواستار توقف کشتارمردم بی دفاع و آزادی زندانیان سیاسی و دستگیر شدگان نیز هستند. اعتراضی که همچنان ادامه دارد و دامنه آن هر روز گسترده تر می شود.
ایرانیان مقیم کشورهای مختلف جهان در تظاهرات اعتراضی خود ازرهبران کشورهای جهان می خواهند تا به دولت ایران برای توقف خشونت و سرکوب مردم فشار وارد کنند. فعالان سیاسی و مدنی مقیم اروپا هم از اتحادیه اروپا خواستند که دولت کودتا در ایران را به رسمیت نشناسد و دولت غیر منتخب را تحریم سیاسی کند. چهره هایی چون محسن مخملباف، فیلم ساز و کارگردان برجسته ایرانی و شیرین عبادی و کیل و حقوقدان و برنده جایزه صلح نوبل از جمله کسانی هستند که خواستار فشار سیاسی جامعه جهانی علیه خشونت های اخیر ایران شده اند.
در همین راستا روز گذشته جمعی از استادان ایرانی دانشگاههای خارج از کشوردر نامه ای به دبیرکل سازمان ملل به روند بازداشت و سرکوب فعالین مدنی و سیاسی در ایران اعتراض کردند و از بان کی مون خواستند نماینده ویژه ای برای تهیه گزارشی از وضعیت حقوق بشر در این کشور منصوب کند. محسن کدیور، عبدالکریم سروش، فاطمه حقیقت جو، عطاءالله مهاجرانی و عبدالعلی بازرگان از جمله امضا کنندگان این نامه هستند. نویسندگان این نامه از دبیرکلسازمان ملل خواسته اند به ایران سفر و مسوولان حکومت ایران را از نگرانی جدی جامعه جهانی نسبت به نقض گسترده حقوق بشردر ایران آگاه کند.
همزمان هزاران ایرانی با نوارها و شال های سبزی که حالا مرزهای ایران را درنوردیده و به نمادی از جنبش مدنی مردم ایران در سراسر دنیا تبدیل شده در شهرهای برلین، بن، هامبورگ، استکهلم، پاریس، مونترال، میلان، استامبول، سنگاپور، بروکسل، مادرید، شهرهای مختلف آمریکا و دیگر شهرهای جهان به طورروزانه اقدام به برپایی تظاهرات و تجمعات اعتراض آمیزمی کنند.
خیابان هایی که چهره شان تغییر کرده
آنچه در انگلستان اتفاق می افتد،نمونه ای از همدلی ایرانیان مقیم خارح با هموطنان آن در داخل است.
خیابان های منتهی به هاید پارک لندن در مقابل سفارت ایران از جمله مناطقی است که سیمای آن بدنبال برپایی تجمعات روزانه ایرانیان و طنین سرود های “ای ایران” و “یار دبستانی” بکلی تغییر کرده است. ایرانیان مقیم انگلستان هر روز برای اعتراض به وقایع اخیربه این منطقه می آیند و در برابر سفارت جمهوری اسلامی،اعتراض خود را به وضعیت کنونی ایران اعلام می کنند. اجتماعاتی که به گفته ناظرین و رسانه ها از جمله بی سابقه ترین و فراگیرترین تجمعات ایرانیان در سی سال اخیر بوده است. حتی هوای ناپایدار و بارانی لندن نیز مانع برگزاری این تظاهرات نیست و قشرهای مختلف ایرانیان مقیم لندن گاهی در زیر باران شدید به سردادن شعارها و اعتراضات خود ادامه می دهند.
سمیه دانشجوی دکترای فلسفه سیاسی که از اسکاتلند برای شرکت در این تجمع به لندن آمده درمورد هدفش از شرکت در این تجمع به روز می گوید: “مهمترین هدفم حمایت از بچه های ایران است که به شدت سرکوب می شوند. آنها در خیابان به خاک و خون کشیده می شوند و در معرض خطر دستگیری و شکنجه هستند و نمی توانم نسبت به این ظلم ها سکوت کنم. به اینجا آمدم تا از هموطنانم پشتیبانی کنم.”
خواسته سمیه از حکومت ایران احترام به رای مردم و توقف خشونت ها و کشتارها است. او می افزاید: “می خواهم مردم ایران بدانند که تنها نیستند ما همیشه درکنار آنان هستیم.”
فربد طلایی از برگزارکنندگان تجمع ایرانیان مقیم لندن نیز در باره اهداف معترضین در تظاهرات روزانه مقابل سفارت ایران به روز چنین می گوید: “هدفما حمایت از مردم آزادیخواه داخل ایران و مطالبه رای به سرقت رفته مردم است. خواست دیگرمان متوقف کردن خشونت در ایران و معرفی بانیان این جرم و جنایت فاحش در داخل کشور و شناساندن چهره خشونت طلب جریان تمامیت خواه به دنیا است.”
این فعال سیاسی در باره نقش کشورها و موضع گیریهای آنان در تحولات اخیر ایران نیز می گوید: “اولین درخواست ما از سیاستمداران،جریانهای قدرت و دولت ها این است که از جنبش مردم ایران حمایت کنند اما دخالت نکنند؛دوم اینکه از مردمانشان می خواهیم که برای احقاق حقوق آزادیخواهانه مردم ایران، دولت هایشان را تحت فشار قرار دهند. ما می خواهیم دولت های جهان دولت کودتا را به رسمیت نشناسند و مناسبات سیاسی و اقتصادی خود را با ایران را کاهش دهند.”
آقای طلایی معتقد است امتیاز دهی به دولت کودتا، دست جریان حاکم در ایران را برای سرکوبی بیشترحرکت های آزادیخواهانه ملت ایران باز تر می کند. او اضافه می کند:“ما می خواهیم دولت های دمکراتیک جهان اعتبار خود رادر ارتباطات اقتصادی با ایران هزینه نکنند چرا که دولت کودتا دولت منتخب ملت ایران نیست.
او می افزاید: “جنبش سبز مردم ایران قوی ترین،بزرگ ترین و خونبارترین جنبش سی سال اخیر بوده و قدرتش برای تداوم مسیر بسیار زیاد است. به همین دلیل تجمعات خارج کشور نیز خودجوش است و تا روزی که مردم خود را مقید به حضور در تظاهرات ببینند ادامه پیدا می کند و هیچ جریان سیاسی توان و حق این را ندارد که امتداد آن را تعیین کند. افرادی در این تجمع حضور دارند که حاضرند به تنهایی به اعتراض خود تا رسیدن به خواسته شان ادامه دهند.”
آرش مهاجری نژاد از دیگر برپاکنندگان تظاهرات لندن به روز می گوید: “توصیه ما به دولت ایران این است که مردم را به سمت خشونت هدایت نکند. جنبش مردم ایران یک جنبش کاملا مدنی ومتکی به منطق و آرامش است. ما از دولت ایران می خواهیم به رای مردم احترام بگذارد و همچنین از دولت های غربی می خواهیم که محمود احمدی نژاد را بعنوان رییس جمهور منتخب مردم ایران به رسمیت نشناسند.”
