سال نو می آید و از همان دم که اولین نفس بهار می زند، دو ایران که در سال سبز تفکیک شده اند، درها رامی کوبند تا سال رابه نام خود رقم بزنند.
اولین سالی است بعد از “انقلاب اسلامی” که پیام های نوروزی نه از “رهبر” که از “رهبران” است. نیویورک تایمز می نویسد: “در روال هر ساله استقبال از نوروز و بهار در ایران، همواره رهبر جمهوری اسلامی و رئیس جمهور در پیام‌هایی ضمن شادباش فرارسیدن بهار، به بررسی وضعیت کشور در سالی که گذشت و سال پیش رو می‌پردازند اما این نخستین بار است که رهبران مخالفان دولت در اقدامی پیشدستانه به انتشار پیام‌های نوروزی دست می‌زنند.”
و در این پیام ها و رویدادهای سه هفته اول بهار 1389 تصویر دو ایران به تمامی پیداست. رهبر جمهوری اسلامی و رئیس جمهور از کانال های متعدد خبری رسمی دیدگاه ایرانی رامطرح می کنند که مهدی کروبی آن را” فرقه ا ی کوچک” می نامد. “فرقه” نامی است که میر حسین موسوی بر کودتاچیان گذاشت. آیت اله خامنه ای ”کشتی نظام” نامیدش و شیخ دلاور”قایق نظام” خطابش کرد. قایقی که سر نشینانش بیشتر به دزدان دریائی می برند تا مردان انقلابی: حسین شریعتمداری، حسن طائب، ذوالنور و ذوالقدر. فیروزآبادی و احمد جنتی. مصباح و سعید مرتضوی و صدالبته محمود احمدی نژاد…
آیت اله خامنه ای ـ که سخنان ذوالنور دراین هفته نشان داد آیت اله العظمی هم شده است و به تشخیص مجتهدان مجلس خبرگان- گفت: “در روز انتخابات مردم به دو گروه «۱۳ـ 14 میلیونی» و «۲۴ میلیونی» تقسیم شدند ولی بعد از انتخابات این دو گروه در مقابل «شورشگران، اغتشاشگران و خرابکاران ایستادند» اغتشاشگرانی که به دستور دشمن می خواستند «جنگ داخلی» راه بیاندازند”.
محمود احمدی‌نژاد، رئیس دولت کودتا، نیز در پیام نوروزی خود سال گذشته را “سالی سرشار از عزت و سرافرازی و پیروزی‌های بزرگ برای یک ملت بزرگ” خواند و افزود که انتخابات این سال “با حضور بی‌نظیر و حماسی ملت آگاه، همه مناسبات یکسویه عالم رابه چالش کشید و شکوه و عظمت و درستی راه ملت را در جهان تثبیت کرد”.
رهبر جمهوری اسلامی به روال دوره های گذشته، سال پیش رو را “سال همت مضاعف و کار مضاعف” نامگذاری کرد.
هنوز رسانه های بیشمار حکومتی داشتند سخنان بالا را در میان انواع برنامه های مبتذل صادره از چین و ماچین تیلیغ می کردند که اخبار تازه ای از ایران تحت حکومت “فرقه” رسید. رسما اعلام شد: “دامپروری کشور طی چهار سال گذشته در رکود و سراشیبی سقوط قرار گرفته است. منتقدان واردات را عامل نابودی صنعت دامپروری می‌دانند.”
شاید هرگز به ذهن کسی خطور نمی‌کرد که ایران روزی وارد کننده دام از کشوری کوچک چون ارمنستان باشد که زمانی بخش بسیار کوچکی از کشور پهناور ایران بوده‌است.
شاید به همین خاطر بود که فریاد “جمعی از ملی‌ـ مذهبی‌ها” به آسمان برخاست: “فکری به حال ایران کنید.”
آنها نوشتند: “خاطر تمام هم وطنان آگاه به تاریخ ایران زمین در داخل و خارج کشور و دوستدار خدمت به ایران و ایرانی آگاه است که ملت ایران، با سابقه تمدنی سه، چهار هزار ساله، به رغم تحمل تهاجمات و ایلغارهای بیگانگان، از غرب و شرق عالم و نیز حکومت‌های استبدادی جبار داخلی، تا این زمان، موجودیت و هویت و وحدت و تمامیت خود را از دست نداده است. ولی امروز، در این سرآغاز قرن بیست و یکم، کشور ما با یک تخریب بی‌رحمانه، از داخل و تهدیدهای فراوان از خارج روبرو شده است.”
حالا تعطیلات طولانی نوروزی تمام شده و “همت مضاعف و کارمضاعف” در دستور کار پیر وجوان بود.
خبر رسید: “در میان مدیران و مقامات، یک نوع مسابقه ابراز ارادت به آیت الله خامنه ای در حال برگزاری است که رمز شرکت در آن واژه های کار، همت و مضاعف است”.
یک خبرنگار پارلمانی گفت: “علاوه بر اقدامات تبلیغاتی و نمایشی ارگان های حکومتی، عده ای از نمایندگان افراطی مجلس نیز با استناد به این شعار دست به کار تهیه طرحی شده اند که طی آن خواسته اند تعداد جلسات هفتگی مجلس از ۳ روز به ۵ روز افزایش یابد”.
و همه اینها در برابر “همت مضاعف وکارمضاعف” سرداران چیزی نیست که به تعبیر زیبای یک سایت ایرانی «یکدست تفنگ، یک دست دلار» به رقص در میدان سیاست و اقتصاد ادامه می دهند.
هاشمی زدائی دنبال می شود.نزدیکان هاشمی رفسنجانی یکی پس از دیگری بازداشت می شوند. کار از بازداشت دختر وی و تهدید به بازداشت پسرش گذشته و اکنون به محاکمه نوه اش رسیده است.
حسین مرعشی، رئیس پیشین دفتر هاشمی رفسنجانی که از نزدیکان عفت مرعشی، همسر رفسنجانی است از تعطیلات نوروزی مستقیماً به زندان اوین برده می شود. گفته می شود مهدی هاشمی، دومین پسر هاشمی رفسنجانی نیز که اکنون در خارج از کشور به سر می برد در صورت بازگشت به کشور با خطر بازداشت روبه‌رو است. حسن لاهوتی، فرزنده فائزه هاشمی و نوه هاشمی رفسنجانی نیز که در دومین روز سال نو در بازگشت به کشور در فرودگاه بازداشت شده، اکنون با اتهام اقدام علیه امنیت ملی روبه‌رو است.
او نام پدر بزرگش آیت اله حسن لاهوتی اشکوری را بر خوددارد که در زندان جمهوری اسلامی کشته شد.
همسر آیت اله منتظری دوری مرجع تقلید سبزرا تاب نمی آورد و صد روز بعد ازاو جهان را ترک می گوید. سربازان گمنام و صاحب اسم “فرقه” از تشییع پیکر پیرزن هشتاد ساله هم می هراسند. با “همت مضاعف وکارمضاعف” جنازه را می ربایند تا شعاری تازه به شعارهای مردم اضافه شود:
- تشییع بی جنازه، اینم یک ظلم تازه..
تصاویری هم ازصحن حرم حضرت معصومه درمطبوعات جهان منتشر می شود. همه جا را عکس های پاره پاره آیت اله خامنه ای پوشانده است.
30 نفری که در مراسم تشییع بدون جنازه دستگیر می شوند، روانه اوین می گردند. شاید در کنار “علی بی کس” قرار می گیرند که نامش در صدر فهرست 192 زندانی گمنام اوین منتشر می شود. ماموران قضائی وامنیتی با “همت مضاعف و کار مضاعف” نشان می دهند که نه تنها وعده آزادی زندانیان دروغ بود، که کسان تازه ای را هم می گیرند. همچنان احکام سنگین صادر می کنند. در برهمان پاشنه استبداد می چرخد.
آیت اله خامنه ای که از انجام دستورش راضی به نظر می رسد، به بازدید یک کارخانه اتومبیل سازی می رود. از نام اتوموبیل جدید که “ مینیاتور” باشد بر می آشوبد و دستور اکید به تغییر نام می دهد که بلافاصله انجام می شود و به s81 تغییر می یابد.
و در “آزادترین کشور دنیا” که مقامات معظم به جزئی ترین امور زندگی هم اشراف دارند، حسین رضازاده قهرمانی که کاش یک مویش هم به “جهان پهلوان” تختی می برد، دست به اقدامی سوپر دموکراتیک می زند. جمعی از کارکنان فدراسیون وزنه برداری را اخراج می کند و دستور پلمپ ساختمان کمیته ملی المپیک را می دهد.
اوضاع ایران دیگر با “همت مضاعف وکارمضاعف” روبراه است. مهم نیست که دریاچه ارومیه به پایان خود می رسد. میزان طلاق افزایش یافته و درصد ازدواج کاهش یافته و دانشمند مربوطه اتمی اطلاعات محرمانه را در اختیار سیا قرار داده است.ساسی مانکن راهم که می گیرند، دیگر مشکلی باقی نمی ماند. این است که اهل “فرقه” می روند سراغ حل مشکلات جهان.
معلوم نیست کسی هست “روزنامه انگلیسی ساندی تایمز” را برای “آقا” بخواند یا نه که نوشته است: “بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، در سفر خود به واشینگتن، دریافت بمب‌های سنگین پیشرفته‌تری را برای ارتش اسرائیل در چارچوب آمادگی‌ها برای «حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران» از آمریکا درخواست خواهد کرد.”
یااین خبرها به اطلاع “رهبر فرزانه” رسانده شده است یا خیر:
ـ سران 14 کشور عربی در کنفرانس سران عرب در لیبی گفتگو با ایران را رد کردند!
ـ اجلاس چهارجانبه مسکو درباره خاورمیانه بدون حضور ایران برگزار شد.
ـ انتخابات عراق را سکولارها بردند
ـ رهبر قرقیزستان هم فرار کرد