‎عشق‎ ‎به‎ ‎ایران تنها‎ ‎گناه‎ ‎او‎‎

امید معماریان
امید معماریان

» پرونده‎ ‎سیلوا‎ ‎هاراتونیان در مصاحبه با یکی از نزدیکانش

هراتونیان‎ ‎شهروند‎ ‎ارمنی‎ ‎ایرانی،‎ ‎که‎ ‎شغلی‎ ‎اداری‎ ‎دریک‎ ‎سازمان‎ ‎خیریه‎ ‎آمریکایی‎(IREX) ‎‏ در‎ ‎حوزه‎ ‎بهبود‎ ‎وضعیت‎ ‎سلامت‎ ‎کودکان‎ ‎در‎ ‎ایران‎ ‎داشت،‎ ‎پنجم تیر 1387 ‏‎ ‎دستگیر‎ ‎شد. او به همراه برادران علایی، پزشکان فعال در زمینه مبارزه ‏با ایدز، و محمد احسانی، فیلمساز آذری، چهار نفری را تشکیل می دهند که وزارت اطلاعات و دستگاه قضایی، آنها را به ‏عضویت در یک شبکه “براندازی نرم” متهم کرده اند. او‎ ‎چهار‎ ‎بار‎ ‎به‎ ‎ایران‎ ‎سفر‎ ‎کرده‎ ‎بود. در‎ ‎ماه‎ ‎ژانویه‎ ‎هاراتونیان‎ ‎به‎ ‎همین اتهام به سه‎ ‎سال‎ ‎زندان‎ ‎محکوم‎ ‎شد. با‎ ‎توجه‎ ‎به‎ ‎اینکه‎ ‎دو‎ ‎هفته‎ ‎قبل‎ ‎دادگاه‎ ‎تجدید‎ ‎نظر‎ ‎حکم‎ ‎اولیه‎ ‎را‎ ‎تایید‎ ‎کرد،‎ ‎وکیل‎ ‎وی‎ ‎پرونده‎ ‎را‎ ‎به‎ ‎آخرین‎ ‎دادگاه تجدید نظر خواهد‎ ‎فرستاد که قرار‎ ‎است‎ ‎طی‎ ‎روزهای‎ ‎آینده‎ ‎برگزارشود. ‏‎ ‎‎ ‎

‏ کلارا‎ ‎مرادخان‎ ‎درخصوص‎ ‎وضعیت‎ ‎سلامتی‎ ‎سیلوا‎ ‎در‎ ‎زندان‎ ‎گفت: “وضع‎ ‎سلامت‎ ‎وی‎ ‎به‎ ‎شدت‎ ‎وخیم‎ ‎است. او‎ ‎وزن‎ ‎زیادی‎ ‎را‎ ‎از‎ ‎دست‎ ‎داده‎ ‎و‎ ‎طی‎ ‎این‎ ‎چند‎ ‎ماه‎ ‎تقریبا‎ ‎نیمی‎ ‎از‎ ‎موهایش‎ ‎سفید‎ ‎شده‎ ‎و کاملا‎ ‎افسرده‎ ‎است.‏‎ ‎او‎ ‎دچار‎ ‎بیماری‎ ‎کلیوی‎ ‎ونیازمند‎ ‎رسیدگی‎ ‎پزشکی‎ ‎است. موضوعی‎ ‎که‎ ‎توسط‎ ‎وکیلش‎ ‎با‎ ‎مقامات‎ ‎در‎ ‎میان‎ ‎گذاشته‎ ‎شده‎ ‎اما‎ ‎تا‎ ‎کنون‎ ‎پاسخی‎ ‎به‎ ‎این‎ ‎درخواست‎ ‎داده‎ ‎نشده‎ ‎است. ‏‎”‎‏ ‏

تنها‎ ‎کسی‎ ‎که‎ ‎می‎ ‎تواند‎ ‎با‎ ‎وی‎ ‎دیدار‎ ‎کند‎ ‎مادر‎ ‎بیمار‎ ‎وی‎ ‎است‎ ‎که می‎ ‎تواند‎ ‎هر‎ ‎هفته‎ ‎به‎ ‎ملاقات‎ ‎او‎ ‎برود. مرادخان،‎ ‎نظر‎ ‎خانم‎ ‎هاراتونیان در مورد پرونده خود‏‎ ‎را چنین نقل می کند: “به‎ ‎نظر‎ ‎او‎ ‎همه‎ ‎ماجرا‎ ‎غیرمنصفانه‎ ‎است‎ ‎و‎ ‎می‎ ‎گوید‎ ‎که‎ ‎کسی‎ ‎حرف ‏من‎ ‎را‎ ‎باور‎ ‎نمی‎ ‎کند. آنها‎ ‎مدرکی‎ ‎در مورد‎ ‎اینکه‎ ‎کار‎ ‎اشتباهی‎ ‎صورت‎ ‎گرفته‎ ‎باشد‎ ‎ندارند‎ ‎و‎ ‎به‎ ‎نظر‎ ‎می‎ ‎رسد‎ ‎تنها‎ ‎مشکل،‎ ‎کار‎ ‎کردن‎ ‎برای‎ ‎یک‎ ‎سازمان‎ ‎غیردولتی‎ ‎آمریکایی‎ ‎است. همه‎ ‎اعضای‎ ‎خانواده‎ ‎ودوستانش‎ ‎می‎ ‎دانند‎ ‎که‎ ‎او‎ ‎آدم‎ ‎سیاسی‎ ‎نیست‎ ‎و‎ ‎هیچ‎ ‎گناهی‎ ‎جز‎ ‎عشق‎ ‎به‎ ‎ایران‎ ‎ندارد‎ ‎واز‎ ‎اینکه‎ ‎چنین‎ ‎قربانی‎ ‎سیاست‎ ‎بازی‎ ‎های‎ ‎شده‎ ‎است‎ ‎بسیار‎ ‎ناراحت‎ ‎است. می‎ ‎گوید‎ ‎سزای‎ ‎کسی‎ ‎که‎ ‎ایران‎ ‎را‎ ‎اینچنین‎ ‎دوست‎ ‎دارد‎ ‎زندان‎ ‎نیست.‏‎ ” ‎‎ ‎

وی‎ ‎افزود: “عنوان‎ ‎وی‎ ‎در‎ ‎این‎ ‎سازمان‎ ‎دستیارامور‎ ‎اداری‎ ‎بوده‎ ‎است‎ ‎که‎ ‎به‎ ‎صورت‎ ‎مشخص‎ ‎به‎ ‎توضیح‎ ‎برنامه‎ ‎ها‎ ‎و‎ ‎ترجمه‎ ‎مدارک‎ ‎می‎ ‎پرداخته‎ ‎است. شغل‎ ‎او‎ ‎درخصوص‎ ‎همکاری‎ ‎های‎ ‎انسان‎ ‎دوستانه‎ ‎بوده‎ ‎است. پیش‎ ‎از‎ ‎این‎ ‎وی‎ ‎در‎ ‎یک‎ ‎شرکت‎ ‎بیمه‎ ‎کار‎ ‎می‎ ‎کرد‎ ‎و‎ ‎قبل‎ ‎از‎ ‎آن‎ ‎هم‎ ‎در‎ ‎یک‎ ‎شرکت‎ ‎در‎ ‎ارمنستان‎ ‎به کار‎ ‎روابط‎ ‎عمومی‎ ‎اشتغال داشت. او‎ ‎به‎ ‎ارمنستان‎ ‎رفته‎ ‎بود‎ ‎تا‎ ‎کار‎ ‎پیدا‎ ‎کند‎ ‎و‎ ‎بتواند‎ ‎خانواده‎ ‎اش‎ ‎را‎ ‎حمایت‎ ‎کند. به‎ ‎همین‎ ‎جهت‎ ‎برای‎ ‎این‎ ‎شغل‎ ‎اقدام‎ ‎کرد‎ ‎و‎ ‎توانست‎ ‎آن‎ ‎را‎ ‎بگیرد.‏‎” ‎‎ ‎

سیلوا‎ ‎هاراتونیان‎ ‎که‎ ‎مجرد‎ ‎است‎ ‎هم‎ ‎اکنون‎ ‎در‎ ‎شرایطی‎ ‎در‎ ‎زندان‎ ‎به‎ ‎سر‎ ‎می‎ ‎برد‎ ‎که‎ ‎رکسانا‎ ‎صابری‎ ‎روزنامه‎ ‎نگار‎ ‎ایرانی‎ ‎آمریکایی‎ ‎نیز‎ ‎به‎ ‎دلایلی‎ ‎مشابه‎ ‎به‎ ‎هشت‎ ‎سال‎ ‎زندان‎ ‎محکوم‎ ‎شده‎ ‎است. ‏‎ ‎‎ ‎
مرادخان‎ ‎گفت:‏‎ ‎‏”خانواده‎ ‎چندین‎ ‎نامه‎ ‎به‎ ‎آقای‎ ‎شاهرودی‎ ‎و‎ ‎دیگر‎ ‎مقامات‎ ‎قضایی‎ ‎نوشته‎ ‎اند،‎ ‎اما‎ ‎تا‎ ‎کنون‎ ‎هیچ‎ ‎کمکی‎ ‎نکرده‎ ‎است.” ‏‎ ‎‎ ‎

خانواده‎ ‎هراتونیان‎ ‎از‎ ‎عبدالفتاح‎ ‎سلطانی‎ ‎یکی‎ ‎از‎ ‎وکلای‎ ‎کانون‎ ‎مدافعان‎ ‎حقوق‎ ‎بشر‎ ‎درخواست‎ ‎کرده‎ ‎اند‎ ‎این‎ ‎پرونده‎ ‎را‎ ‎بپذیرد. ‏به‎ ‎گفته‎ ‎خانم‎ ‎مرادخان،‎ ‎دلیل‎ ‎بازگشت‎ ‎سیلوا‎ ‎به‎ ‎ایران‎ ‎عشق‎ ‎او‎ ‎به‎ ‎کشورش‎ ‎بود: “او‎ ‎همواره‎ ‎در‎ ‎میان‎ ‎دوستان‎ ‎خود‎ ‎از‎ ‎فرهنگ‎ ‎ایرانی‎ ‎خودصحبت‎ ‎و‎ ‎به‎ ‎آن‎ ‎افتخار‎ ‎می‎ ‎کرد‎ ‎وهمواره‎ ‎دوست‎ ‎داشت‎ ‎در‎ ‎کشورش‎ ‎کار‎ ‎کند. به‎ ‎همین‎ ‎جهت‎ ‎این‎ ‎فرصت‎ ‎را‎ ‎برای‎ ‎کار‎ ‎پذیرفت.‏‎ ‎اما‎ ‎نمی‎ ‎دانست‎ ‎در‎ ‎فضایی‎ ‎که‎ ‎در‎ ‎روابط‎ ‎بین‎ ‎دو‎ ‎کشور‎ ‎وجود‎ ‎دارد‎ ‎چنین‎ ‎کار‎ ‎ساده‎ ‎ای‎ ‎می‎ ‎تواند‎ ‎چنین‎ ‎تبعات‎ ‎سنگینی‎ ‎برایش‎ ‎به‎ ‎وجود‎ ‎بیاورد.‏‎” ‎