دانیله راینری
آمریکا و ایران همراه هم در دو مسئله بسیار مهم در خاورمیانه، همکاری می کنند: عراق و سوریه. به نظر می رسد قرارداد اتمی ژنو که در تاریخ ۲۴ نوامبر امضا شد، بدل به هماهنگی عمیقی بین دو کشور شده است. وقتی قدم اول برداشته شد، چرا قدم های بعدی برداشته نشود؟
روز دوشنبه دولت ایران برای اهدای کمک نظامی به نوری المالکی، نخست وزیر عراق، برای مقابله با شورشیان القاعده با آمریکا همراه شد. محمد حجازی معاون آماد و ستاد پشتیبانی کل نیروهای مسلح ایران اعلام کرد که ایران درصورت درخواست عراق آماده ارسال تجهیزات نظامی و ارائه مشاوره نظامی در زمینه مقابله با تروریسم است. برخی از گروه های مخالف حکومت ایران اعلام کرده اند که در واقع برخی از واحد های نظامی سپاه پاسداران ایران در فرودگاه بین المللی بغداد، پیاده شده اند.
تلویزیون ماهواره ای العربیه خبر داد که این منابع خبری گفته اند سربازان سپاه پاسداران در حال حاضر در عراق هستند و قصد دارند مستقیما درشهر انبار وارد جنگ با القاعده بشوند. امکان تایید این خبر وجود ندارد، یکی از دلایل آن وجود مخالفان افراطی با دولت ایران هستند که این اخبار را منتشر می کنند. در یکی از همین خبرها آمده است که یک هواپیمای باری ارتش نیز در عراق فرود آمده است. آمریکا نیز بطور همزمان کمک های نظامی را پیشنهاد کرده است. این کمک ها شامل موشک هل فایر- که قرار است دربهار به عراق ارسال شود- و هواپیماهای بدون سرنشین می شود. همچنین آمریکا قرار است کمک هایی در زمینه اطلاعات نظامی به ارتش عراق بکند. ولی نصر، مشاور سابق کاخ سفید و یکی از کارشناسان مسائل خاورمیانه این سئوال را مطرح می کند: آیا القاعده محل ملاقاتی برای ایران و آمریکا ایجاد کرده است؟
روز یکشنبه، جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا گفت که ایران باید در کنفرانس صلح سوریه در سوئیس شرکت کند. دولت اوباما مدت های طولانی بود که از شورشیان مصر طرفداری می کرد اما بعد از حملات شیمیایی موضعگیری اش به محور روسیه-ـ ایران نزدیک تر شد. حمایتش را از شورشیان قطع و تلاش کرد به یک راه حل سیاسی برای سوریه برسد.
دولت اوباما قبلا نیز اعلام کرده بود لزومی ندارد که بار دیگر در خاورمیانه مداخله نظامی کرد. وی قصد دارد از راه دور به حل مشکلات بپردازد. بنجامین رودس، معاون وزارت امورخارجه آمریکا می نویسد: “آمریکا بر اساس منافع خودش،در سیاست خارجی، تصمیم گیری می کند. در حال حاضر حضور آمریکا در یک جنگ دیگر درخاورمیانه لزومی ندارد. برعکس، حل کردن مشکلات از راه های دیپلماتیک به نفع ماست.” این موضعگیری با وجود اینکه باعث آرامش می شود به مذاق متحدان سنتی آمریکا، اسرائیل و عربستان، خوش نمی آید.
منبع: ایل فولیو، ۷ ژانویه
