محدودیت های تازه برای ایرانیان

نویسنده

‏‏دانشگاههای هلند نگران آنند که مبادا با پذیرش دانشجویان ایرانی امکان آموزش فنون هسته ای را به آنها ‏بدهند. دانشگاه فنی دولتی توانت- آنشده یکی از این دانشگاههاست که با ارسال نامه به سه دانشجوی [ ایرانی] ‏نامزد تحصیل در این دانشگاه ـــ که یکی از آنها بورسیه است ـــ اطلاع داده که نمی تواند ثبت نامشان ‏کند.واحتمالااین منع ثبت نام دانشگاه توانت شامل تمام دانشجویانی که از ایران آمده اند، خواهد شد. ‏


دانشگاه دولتی فنی اینداوون نیز ممکن است تصمیمی مشابه بگیرد هرچند منکر “خودداری از پذیرش ‏دانشجویان” است. در شروع سال تحصیلی 2007- 2006 نیز انستیتوی فیزیک هسته - ای دانشگاه ‏گرونینگ ثبت نام یک دانشجو را ملغی کرد. رییس دانشگاه آمستردام فهرستی را که شامل نام تمام دانشجویان ‏ایرانی بود، از دستور کارخارج کرد. ‏


توضیح دانشگاههای هلند این است که مسُولین حکومتی آنها را مجبور به اطاعت از قوانین کرده اند: در ‏سپتامبر 2007 از دانشگاهها،مدارس عالی و مراکز تحقیقاتی خواسته شد در پذیرش جوانان ایرانی “جانب ‏احتیاط” را رعایت کنند. ‏

مسؤلان ادارات امور خارجه و آموزش در دوم ژانویه توضیحاتی مبهم در این زمینه ارایه کردند مبنی بر ‏اینکه قصد آنها فقط دادن “اطلاعاتی” در رابطه با قطعنامه 1737 سازمان ملل بوده است. این قطعنامه که در ‏دسامبر 2006 به تصویب رسید به دولتها هشدار می دهد که مانع دستیابی حکومت تهران به فنون هسته ای ‏شوند. ‏


وزارتخانه های مربوط تأکید می کنند که قصدشان فقط این بوده است که از مسؤلان آموزش عالی “در زمینه ‏لزوم اتخاذ تدابیر احتمالی سؤال کنند”. اما توضیح دانشگاه این نیست.دانشگاه می گوید که وزارتخانه ها از آنها ‏‏”ضمانت” خواسته اند که ایرانی - ها نتوانند به دانش هسته ای دست یابند و چون دانشگاه قادر نیست چنین ‏ضمانتی بدهد “مجبور است تا صدوردستورجدید” از ثبت نام نامزدها خودداری کند. ‏ ‏ ‏

منووان دوؤرن از دانشگاه توانت می گوید: “دانشجویان در کمال آزادی حق دارند دروس پیشنهادی را فرا ‏گیرند. به علاوه ما قادر نیستیم آنچه را که آنها می آموزند دقیقاً کنترل کنیم”. ‏


در اصل مؤسسات آموزش عالی باید تصمیمات متخذه را به سازمان امور پناهندگان و اعطای ملیت ها ارایه ‏دهند زیرا آنها تصمیم گیرنده نهایی در مورد صدور یا عدم صدور ویزا هستند.‏

    ‏ ‏<br/>

حزب سوسیالیست چپگرای هلند، رقیب اصلی حکومت یان پتر بالکننده، معتقد است که “حکایت ما حکایت ‏شاه باز را به شکار مگس بردن است” وآری وان بومل نماینده مجلس به تمسخر می گوید: در هیچ دانشگاهی ‏رشته آموزشی “چگونه می توانم بمبم را بسازم” تدریس نمی شود؛ به علاوه در اینترنت آسانتراز نیمکت های ‏آمفی تآتردانشگاه می توان این دانش را آموخت. ‏

منبع: لوموند - 5 ژانویه ‏