لئون هادر
دلایلی که باعث شد تا موضع گیری ها نسبت به کوبا متحول شود، می تواند برای ایران نیز قابل اجرا باشد.
روز چهارشنبه زمانی که رییس جمهور آمریکا اعلام کرد که تحولات مهمی در سیاست آمریکا درقبال همسایه اش کوبا ایجاد شده، برگ جدیدی در تاریخ معاصر رقم خورد: عادی سازی روابط میان واشنگتن و هاوانا و بسته شدن یکی از آخرین فصول جنگ سرد.
تصمیم رییس جمهور اوباما برای عادی سازی روابط با کوبا قبل از هر چیز براساس ملاحظات واقع گرایانه سیاسی انجام شده است. تصمیم گیرندگان در واشنگتن به این نتیجه رسیده اند که سیاست در قبال کوبا نه تنها به اهداف خود، یعنی خلع ید حکومت کمونیست، نرسید، بلکه باعث شد تا آمریکایی های مستقر در آمریکای لاتین به شدت متضرر شوند و اکثر دولت های این منطقه با حفظ روابط دیپلماتیک خود با کوبا، ایالات متحده را بخاطر تحریم اقتصادی اش علیه هاوانا مورد انتقاد قرار دهند.
درحقیقت، همان طور که رییس جمهور اوباما در جریان سخنرانی خود در روز چهارشنبه بیان کرد، نیم قرن سیاست انزوای دیپلماتیک و اقتصادی در قبال کوبا که توسط تمامی اسلاف دموکرات و جمهوریخواه وی نیز اتخاذ شد، “به نتیجه نرسید” و “اکنون وقت آن است که رویکرد جدیدی اتخاذ شود”: نزدیک شدن به دولت و مردم این جزیره.
طرفداران عادی سازی روابط با کوبا براین باورند که سیاست آمریکا کمکی به برادران کاسترو بود تا با مؤاخذه آمریکا بخاطر مشکلات اقتصادی کوبا بهتر بتوانند قدرت را حفظ کنند و بدین ترتیب مردم کوبا را به جنبش در برابر دشمنی به نام آمریکا بشورانند. رویارویی با ایالات متحده همچنین برای برادران کاسترو شرایطی را ایجاد کرد تا بتوانند با رقبای آمریکا در نیمکره غربی، ازجمله ونزوئلا، طرح دوستی بریزند و بدین ترتیب شرکایی برای ایران و دیگر دولت های ضدغربی در سراسر جهان به وجود آورند.
ولی نمایندگان جمهوریخواه، ازجمله ماریو روبیو، سناتور ایالت فلوریدا، که پسر یک مهاجر کوبایی است، با رویکرد جدید در قبال کوبا به مخالفت برخاسته اند؛ این مخالفت درست به همان دلیلی است که در گشایش دیپلماتیک دولت اوباما با ایران مطرح شده است: نزدیک شدن به دیکتاتوری ها و حکومت های خودکامه ضد آمریکایی باعث خواهد شد تا فشار اعمال شده بر آنها، به هدف تغییر سیاست هایشان، کاهش یابد.
درحقیقت می توان اذعان داشت که بسیاری از دلایل عنوان شده ازسوی اوباما برای توجیه تغییرات سیاسی در قبال کوبا، احتمالاً درخصوص ایران نیز صدق می کند. به بیان ساده تر، هیچ شاخصی وجود ندارد که نشان دهد انزوای دیپلماتیک و تحریم های اقتصادی آمریکا علیه ایران مواضع آیت الله های بر سر قدرت را تضعیف کرده باشد. البته نباید فراموش کرد که همین فشارها باعث اتخاذ یک رویکرد اعتدال گرا توسط ایران در مذاکرات اتمی شده است.
سناریویی که برای اسراییلی ها به مثابه یک کابوس به نظر می رسد این است که رییس جمهور اوباما در کاخ سفید اعلام کند که سیاست آمریکا در قبال ایران “به نتیجه نرسیده” و اکنون او قصد دارد روابط دیپلماتیک با ایران را ازسر بگیرد. بی شک چنین رویدادی به عنوان یک “معجزه” قلمداد نخواهد شد.
منبع: آی ۲۴ نیور، ۲۱ دسامبر
