پاسخ احسان امامی، سرپرست مدیا سرو، مسئول ارتباطات در شهرستان های ماوراء بحار فرانسه
هنوز طرح های زیبائی را که سازمان های مخفی مستظهر به کامل ترین اطلاعات ترسیم کرده بودند به خاطر دارم: طرح دهلیزهای مجهز به فن آوری مدرن و سلاح هائی به غایت تخریب گر که در کوهستان های افغانستان حفر شده بودند. امّا پس از حمله به این کوه ها آنچه که کشف شد چیزی جز چند غار فاقد آب و برق به عمق حدود ده متر نبود که اثری از فن آوری مدرن در آن ها به چشم نمی خورد.
همچنین به یاد می آورم سلاح های کشتار جمعی را که ارتش جهان آزاد قرار بود در عراق پیدا کند. بهانه ای که برای سرنگون کردن یک دیکتاتور و به ویرانی کشاندن یک کشور کفایت می کرد. آیا سرنگون کردن نظام حکومتی عراق در نخستین جنگ خلیج منطقی تر نبود؟ نیروهای ارتش متحدین پشت دروازه های بغداد بودند که ناگهان دستور رسید وارد پایتخت نشوند. به این ترتیب عراق حدود ده سال در محاصره زندگی کرد. مردم ضعیف شدند امّا حکومت نه زیرا رهبران کشورها همیشه سور و ساتشان مهیاست.
امروز نوبت ایران رسیده است. همان هائی که غارهای مجهز به فن آوری مدرن و سلاح های کشتار جمعی را نشانمان دادند اکنون با تکیه بر تصاویری که ماهواره ها از چند ساختمان گرفته اند و شهادت چند مجاهد خلق که پیش از این تروریست خوانده می شدند، می خواهند ما را متقاعد کنند که ایران در حال ساختن بمب اتم است.
امروزه روزهرکسی می تواند با چرخیدن در Google Earth زمین را از بالا نگاه کند. به سازمان های مخفی باید گفت شما را به خدا تخیل تان را کمی به کار بیندازید و برای رسیدن به اهدافتان شواهد دیگری بسازید.
همه مردم دنیا می دانند که سلاح اتمی ویرانگر است و ژاپن را با 400000 قربانی به عنوان نمونه پیش چشم دارند. امّا بعد از هیروشیما و ناگازاکی کدام کشور جرئت کرده سلاح اتمی به کار ببرد؟ حتی دیوانه ترین رژیم دنیا که کره شمالی باشد از ورود به این راه بن بست ابا دارد.
من شخصاً دلم می خواهد کشورهای غربی به جستجوی حقیقت ادامه دهند تا رئیس جمهوری منتخب با آراء مردم سرکار بیاید نه با زور اسلحه. اگر زمان بوش بود آمریکا نمی توانست به انتخابات ایران خرده بگیرد چون انتخاب خود بوش با تردیدها و سئوال های زیادی همراه بود. امّا در دوره اوباما دنیا روی روشن بینی مردم آمریکا و غربی ها به طور کل حساب می کند.
تبلیغاتی که الان در غرب می شود هیچ کمکی به مردم ایران نمی کند. حداکثرش اینست که شورای امنیت سازمان ملل متحد برای فشار به نظام تدابیری اتخاذ خواهد کرد که نتیجه اش سوق دادن حاکمیت به سوی افراط گرائی بیشتر و توفیق آن در کشاندن گروهی از مردم به دنبال خود برای دفاع از اهدافش خواهد بود. به علاوه تبلیغاتی از این دست می تواند در خدمت اهداف کشورهائی باشد که به رغم آنکه خود دارای سلاح اتمی هستند با شنیدن زوزه سگ همسایه فریاد گرگ، گرگ سر می دهند.
بهترین راه کمک به مردم ایران که درعطش آزادی و دموکراسی می سوزند همراهی با آنان است. البته اگر سیاست بازانی که در سراسر جهان چشم به منابع طبیعی ما دوخته اند بگذارند. بعضی وقت ها فکر می کنم اگر ایران نفت نداشت مردم ما چقدر راحت تر می توانستند به آنچه می خواهند برسند.
منبع: لوموند 5 اکتبر