ویلیام او بیمن
دیگر کاملا مشخص است که اکثر جمعیت ایران علیه رهبرانش شوریده اند. این احتمال بسیار زیاد است که دولت تا قبل از تابستان تغییر کند. متاسفانه هیچ رهبر موفقی در چشم انداز دیده نمی شود. انقلاب بدون رهبر، بدترین نوع انقلاب است. زیرا منجر به حکومتی می شود که از خودش تغذیه می کند.
دولت فعلی جمهوری اسلامی و آیت الله علی خامنه ای،رهبر و محمود احمدی نژاد در مواجه با مخالفان پشت سر هم مرتکب اشتباه شده اند. ایران یک جامعه هیرارشی است. به شکل متناقضی اشخاصی که در راس قرار دادند از وضعیت شکننده تری برخوردارند. یا باید از حامیانشان پیروی کنند، یا توسط قدرت سقوط کنند.
دولت بعد از شبهه های پیش آمده به جریان انتخابات ژوئن، دست به سرکوب و قتل زد و هزاران معترض را بازداشت کردند. آنها حتی معماران انقلاب سال 1979 را که منجر به سقوط شاه شد زندانی کردند و این شامل وزیر سابق امور خارجه، دکتر براهیم یزدی هم می شود.این اقدامات مغایر با رابطه بین رهبران و حامیان آن هاست. در واقع سیاستمداران ارشد، حامیانشان را از دست داده اند. و راه دیگری نمانده مگر اینکه صحنه را ترک کنند.
وضعیت از بعد از تظاهرات و سرکوب های عاشورا بدتر شد. حالا مردم رهبر جنبش مخالفان، میر حسین موسوی را با امام حسین برابر می دانند. آنها شعار می دهند” یا حسین، میرحسین”. آیت الله خامنه ای را هم با یزید مقایسه می کنند و در خیابان ها بر علیه او شعار می دهند. رابین رایت بعنوان کارشناس خاورمیانه معتقد است که مقاومت اخیر مردم ایران یکی از پر شور ترین نافرمانی های مدنی امروز دنیاست».
با این حال اگر آیت الله خامنه ای، رئیس جمهور احمدی نژاد و دولت سقوط کند، مشخص نیست چه کسی رهبری را به دست بگیرد. میر حسین موسوی بعنوان یک رهبر سست نشان داده شده است. او بعد از انتخابات ناگهان تغییر کرد اما بیشتر یک دنباله رو بود تا یک رهبر. در واقع، همسرش دکتر زهرا رهنورد، که کارزار تبلیغاتی او را اداره می کرد، به نظر می رسد که نیروی سیاسی قویتری است.
آیت الله علی اکبر هاشمی رفسنجانی، رئیس جمهورسابق و یک سیاستمدار ارشد هم در حمایت از موسوی دخالت داشت. او که همیشه حرفش را می زند، بطرز استثنایی در هفته های اخیر محتاط شده است و خانواده اش هم توسط رهبران ایران تهدید شده اند. او که در دهه هفتاد عمر به سر می برد دیگر معلوم نیست که بتواند نقش رهبر را بازی کند.
در عین حال یک موضوع اصلی در جمهوری اسلامی وجود دارد و آن “ولایت فقیه” است. همین اصل به آیت الله خامنه ای، مشروعیت داده. طبق این اصل او نماینده امام دوازدهم است که گفته می شود زنده اماغایب است تا زمانی که در آخرالزمان ظهور کند. این اصل توسط آیت الله روح الله خمینی، بعد از انقلاب وارد قانون اساسی شد. اگر آیت الله خامنه ای سقوط کند یا قانون اساسی باید تغییر کند یا جانشینی برایش پیدا شود. امروز بسیاری از روحانیون این اصل را رد می کنند.
جهان قبلا هم انقلاب های بدون رهبر به خود دیده و خاطره خوبی از آن ها ندارد. کسانی که برای رهبری رقابت می کنند، معمولا توسط رهبران بعدی به نقد کشیده می شوند. خونریزی زیاد می شود و چند دهه می گذرد تا جای آن ترمیم شود.
در آستانه این وضعیت، دولت اوباما با هوشیاری کنار ایستاده است و هیچ نظری به قدرت حاضر نمی زند. از همه مهم تر اینکه لازم است دولت باید خودش را برای مرحله بعد از انقلاب آماده کنند و مطمئن شوند که تحریم ها به ضرر مردم ایران و کسانی که قرار است به قدرت برسند، تمام نشود.
متاسفانه کنگره آمریکا به آن اندازه هوشیار نیست. کنگره همچنان درگیر برنامه های آزاردهنده اتمی ایران است و بزودی تحریم های جدیدی برای ایران اعلام می شود و این منجر به وارد آمدن فشار به مردم می شود. و همین نتیجه گیری در دستگاه تبلیغاتی حکومت تبدیل به آن خواهد شد که آمریکا می خواهد مردم ایران در فقر و بدبختی غرق شوند.
منبع: نیو آمریکا مدیا 31 دسامبر
