میلیاردها زیان برای شعار تبلیغاتی وزیر

نویسنده

mehrabian.jpg

کوروش سلیمی ‏

‏ اظهارنظر نسنجیده علی‌اکبر محرابیان وزیر صنایع و معادن‎ ‎در خصوص تثبیت قیمت‌ها ولو به قیمت زیان ‏دهی شرکت های دولتی که به نظر کارشناسان ‏‎ ‎ناشی از کم‌توجهی وی به بازار پیچیده، پرریسک و ضعیف ‏بورس ایران بود، باعث‎ ‎تلاطم در بازار سرمایه و افت‌شدید شاخص‌های بورس ظرف دو روز گذشته شد‎.‎


خبرگزاری فارس گزارش داده‌ که بر اساس آن علی‌اکبر محرابیان در آخرین روز‎ ‎کاری هفته گذشته در ‏همایش سراسری مدیران وزارت صنایع گفته است تمامی شرکت‌های وابسته به وزارت صنایع باید قیمت‌های ‏خود را کنترل کنند و‎ ‎هیچ شرکتی حق مقابله با این سیاست دولت را ندارد. ‏

وی که به ظاهر دستور رییس جمهور را به مدیران شرکت های دولتی ابلاغ می کرد در توضیح بیش تر گفت ‏ممکن‎ ‎است برخی اوقات شرکتی وابسته به دولت با کاهش قیمت محصولاتش ضرر دهد که‎ ‎این موضوع ‏اشکالی ندارد. چون باید نگاه‌ ملی باشد و در کنار رشد تولید‎ ‎باید جلوی تورم را بگیریم‎.‎


گفته دو روز پیش وزیر صنایع، از دیدگاه کارشناسان ‏‎ ‎بیشتر متوجه شرکت ذوب آهن بود که سهامش در ‏بورس نیست، اما از آن جائی که مشخص نشد و با توجه به دولتی بودن‏‎ ‎شرکت‌هایی نظیر فولاد خراسان، ‏فولاد خوزستان، فولاد مبارکه موجب‎ ‎بروز نگرانی‌هایی در میان سرمایه گذاران حقیقی و حقوقی از ‏سود‌آوری این‎ ‎شرکت‌ها شد. ‏

واکنش منفی و نگرانی سرمایه گذاران از آن جا به دست آمد که به این نتیجه رسیدند که دولت قصد دارد بر ‏خلاف تعهد شرکت های حاضر در بورس، در خرید و فروش شرکت های فولاد دخالت کند و از جیب آن ها ‏مخارج تبلیغات خود را فراهم آورد.‏

به نوشته شهاب نیوز نتیجه این نگرانی و واکنش منفی سرمایه‌گذاران نیز از قبل مشخص‎ ‎بود: کاهش ‏شدید قیمت سهام این دسته از شرکت‌های شاخص در بازار سرمایه و‎ ‎بالطبع؛ افت سریع و معنادار ارقام ‏شاخص کل بورس به طوری که طی دو روز اول‎ ‎این هفته، در مجموع 38 واحد از اعداد شاخص بورس ‏تهران کاسته شد و باعث گشت‎ ‎شاخص کل بورس در مرز عدد 1000 قرار گیرد‎.‎


این گزارش‎ ‎می‌افزاید: محرابیان پس از انتصاب به سمت وزیر صنایع از‎ ‎حمایت صنایع و کمک به حل ‏مشکلات صنایع حاضر در بورس سخن گفت اما ‏‎ ‎سهامداران متضرر بورس نه تنها تاکنون حمایت جدی و ‏عملی او را ندیده‌اند‎ ‎بلکه وزیر صنایع با اظهارنظر نسنجیده به راحتی حدود 40 درصد از ارزش 6/49‏‎ ‎میلیارد دلاری بورس را دستخوش نوسان کرده و هزاران سهامدار را نگران‎.


شهاب نیوز نوشته به‎ ‎نظر می‌رسد که آقای محرابیان اصل مهمی را نادیده گرفته است: سرمایه‌‏‎ ‎گذاران بورس ‏همواره با هدف کسب سود اقدام به خرید در بازار سرمایه می‌کنند‎ ‎نه بر اساس توصیه‌های اخلاقی یا مواضع ‏شعاری دولتمردان. در این شرایط‎ ‎بدیهی است که هرگونه اظهارنظر نسنجیده، شایعه یا خبری که بیانگر ‏احتمال‎ ‎کاهش سوددهی شرکت‌ها باشد، بی‌درنگ به خروج سرمایه‌ها از بازار و افت‎ ‎شاخص‌های بورس ‏منجر خواهد شد‎.‎


‎ ‎دستورات نقیص‎ ‎

ناهماهنگی بین اجزای دولت احمدی نژاد که هر یک از اعضای آن سخنی می گویند و گاه هم به دلیل گفتن ‏سخنی از سوی رییس جمهور برکنار می شوند، در سه سال گذشته بیش از همه مطبوعات را آزار داده است ‏که بلافاصله بعد از انتشار یک گفته، مجبور می شوند مسوولیت آن را به دوش بگیرند و نامه روابط عمومی ‏را چاپ کنند که در آن سخن لغو وزیر یا مقام بالای دولت به حساب خطای مطبوعات و نقل کننده گذاشته می ‏شود. ‏

دستورات نقیض در این باره در دو سال گذشته فراوان بوده است همانند تعهداتی که رییس دولت در مورد ‏تسهیلات بانک ها به عهده می گیرد و در سخنرانی های شعارگونه خود می گوید این تسهیلات نباید به سرمایه ‏داران منتقل شود، اما همزمان در مجالسی که به بانک ها مربوط می شود احمدی نژاد از مدیران بانک ها می ‏خواهد موسسات خود را سودده کنند. کسی هم نیست که تذکر دهد اگر بانک ها بخواهند سودده باشند و یا ‏همواره دستشان به سوی ذخایر بانک مرکزی دراز نباشد چگونه خواهند توانست به تعهداتی که دولت بر عهده ‏آن ها می گذارد عمل کنند. ‏

بر همین اساس گزارش دفتر مردمی ریاست جمهوری نشان داده که اکثر شکایت مردم این است که چرا وقتی ‏نامه درخواست وام و اعتبار و پول را به رییس جمهور رسانده اند و از آن جا به بانک ها ارجاع شده بانک ها ‏از دادن پول به آن ها خودداری می کنند. در حالی که جواب واضح مساله در تناقص درونی آن است.‏

به گفته یکی از خبرنگاران اقتصادی چه رسد که معاون اول رییس جمهور و شورای پول و اعتبار هم [به ‏امضای رییس جمهور] از بانک ها می خواهند که مطابق ضوابط بانک مرکزی عمل کنند. همان ضوابطی که ‏اجازه نمی دهد آن ها تحمیلات دولتی را قبول کنند.‏

همین خبرنگار معتقدست که موضوع وقتی خنده دارتر می شود که رییس جمهور گاهی نشان می دهد که می ‏خواهد بانک های خصوصی هم به فرمان وی عمل کنند و به سرمایه داران [که می تواند مقصود آن موسسات ‏بزرگ صنعتی باشد] وام ندهند بلکه فقط به مردم عادی و فقیری بدهند که به رییس جمهور نامه نوشته اند. در ‏این موارد خودداری بانک ها از انجام چنین دستوراتی به حساب سنگ اندازی آن ها در برابر دولت مردمی ‏تلقی می شود.‏