خانواده های هدی صابر و امیرخسرو دلیر ثانی در مصاحبه با “روز” اعلام کردند این دو زندانی سیاسی در اعتراض به کشته شدن هاله سحابی و رفتاری که با خانواده او صورت گرفته دست به اعتصاب غذا زده اند.
همزمان “ستاد برگزاری بزرگداشت هفتمین روز شهادت هاله سحابی” که توسط گروهی از فعالان دانشجویی در تهران تشکیل شده در دومین بیانیه خود از مردم خواست که بعد از ظهر روز سه شنبه، هفدهم خرداد ماه، روبروی دفتر سازمان ملل حضور به هم رسانند و با برافراختن نمادی سیاه، تجمع “سکوت” برگزار کنند.
این ستاد که در واکنش به ممانعت ماموران امنیتی از برگزاری مراسم ختم توسط خانواده هاله و عزت الله سحابی تشکیل شده در دومین بیانیه خود نوشته است: این مراسم در مقابل دفتر سازمان ملل در تهران برگزار می شود تا اگر مسجدها و خیابان ها را بر عزای عزیزانمان حرام کرده اند انسانهای آزاده جهان را صدای استغاثه مظلوم اما قدرتمند ما بیدار کند.
در بیانیه اول این ستاد آمده بود: با توجه به جلوگیری حکومت از برگزاری آیین بزرگداشت پدر میرحسین موسوی در مساجد و رفتارهای مشابهی چون تهاجم به تشییع زنده یاد سحابی، این تجمع در مقابل دفتر سازمان ملل متحد برگزار می شود تا شاید صدای استغاثه ما به گوش جهان برسد.
اعتصاب غذای نامحدود
خانواده های هدی صابر و امیر خسرو دلیر ثانی به “روز” گفتند این دو زندانی سیاسی دست به اعتصاب غذا زده اند تا بدین گونه اعتراض خود را به کشته شدن هاله سحابی و ممانعت از تشییع پیکر عزت الله سحابی اعلام کنند.
شیوا فلاح، همسر امیرخسرو دلیرثانی که روز گذشته در زندان اوین با این زندانی سیاسی ملاقات کرده می گوید: همسرم و آقای هدی صابر تصمیم گرفته اند برای اینکه اعتراض خود را نسبت به فاجعه ای که رخ داده نشان دهند اعتصاب غذا بکنند.
خانم فلاح می افزاید: همسرم تاکید میکرد که هدفمان از اعتصاب غذا این است که توجه ها به سمت این فاجعه جلب شود؛ فاجعه ای که طی آن انسانی بی گناه بدین شکل جان باخته. ماهیچ خواسته ای نداریم و تنها میخواهیم اعتراض و همچنین همراهی خود را با خانواده سحابی نشان دهیم.
امیرخسرو دلیرثانی از فعالان ملی و مذهبی است که از 14 دی ماه 88 در بازداشت به سر می برد و از سوی شعبه 28 دادگاه انقلاب به 4 سال حبس تعزیری محکوم شده.
خانم فلاح می گوید همسرش و آقای صابر به طور مشترک برای این اعتصاب غذا تصمیم گرفته اند “تا درآینده شاهد چنین فجایعی نباشیم”.
به گفته خانم فلاح این اعتصاب غذا به صورت اعتصاب تر است. او درعین حال وضعیت جسمانی و روحی همسرش را خوب توصیف می کند و می گوید غروب روز پنح شنبه 12 خرداد، در بند 350 زندان اوین، زندانیان سیاسی مراسمی برای بزرگداشت عزت الله سحابی و هاله برگزار کرده اند و پس از ان اعتصاب غذای همسرم و آقای صابر شروع شده است.
فریده جمشیدی، همسر هدی صابر نیز که روز گذشته این فعال سیاسی را در زندان اوین ملاقات کرده به “روز” می گوید: همسرم از این اعتصاب غذا هیچ خواسته ای ندارد و برای اعتراض به کشته شدن هاله دست به اعتصاب زده است.
او می افزاید: ما خیلی اصرار کردیم اعتصاب غذایش را بشکند چون وضعیت روحی و جسمی مساعدی نداشت اما قبول نکرد. از فاجعه ای که اتفاق افتاده به شدت ناراحت بود و گفت اینجا که دست من بسته است و کاری نمی توانم بکنم حداقل اینگونه اعتراضم را نشان می دهم.
همسر آقای صابر که نگران وضعیت این فعال ملی ـ مذهبی در زندان است می گوید: همسرم معتقد است که هاله به طور طبیعی کشته نشده و به شدت از این مساله حالش بد است ما هم نگران حال او هستیم.
هدی صابر و امیرخسرو دلیرثانی روز یکشنبه در نامه ای که میزان نیوز منتشر کرد اعلام کرده بودند: “این اقدام (اعتصاب غذا) مبتنی است بر تصمیمی مستقل و ما دیگر هم بندیان را به مشارکت در این اقدام دعوت نکرده و به اقدام‌های مشابه نیز فرا نمی‌خوانیم. شاید این اقدام ما به سهم خود در شرایط وانفسای وطن مصدق ـ سحابی، مانع از تکرار این بیدادگری‌ها علیه انسانهای بی‌دفاع شود”.
آنها همچنین همراه با 28 زندانی سیاسی دیگر با انتشار بیانیه ای تاکید کرده بودند: پیکر پاک عزت الله سحابی نیز هراسی بس بزرگ در دل کسانی انداخت که ارکان اقتدارو بقایشان آنچنان سست و بی‌اعتبار شده که نه تنها حقوق زندگان را رعایت نمی‌کنند بلکه حقوق اموات را نیز بر نمی‌تابند و از برگزاری مراسم هر چند مختصر تشییع و تدفین نیز بیم دارند این تزلزل و عدم اعتماد به نفس به چنان شتابزدگی و دستپاچگی منجر می‌شود که با اعمال تهدید، ارعاب و فشار به خانواده سر فراز مرحوم سحابی حادثه‌ای دلخراش و فاجعه‌ای دردناک می‌آفرینند.
همزمان زندانیان سیاسی زن زندان اوین که با هاله سحابی هم بند بوده اند با انتشار نامه ای “جعل واقعیت کشته شدن هاله سحابی” را محکوم کرده و نوشته اند: “ما زندانیان سیاسی بند نسوان زندان اوین، شهادت هاله سحابی و درگذشت مهندس عزت‌الله سحابی را به مردم ایران و خانواده گرامی‌اش، تسلیت می گوییم و ضمن محکومیت دروغ‌پردازی‌های رسانه‌های حکومتی در جعل واقعیت کشته شدن هاله سحابی، خواهان معرفی هرچه سریعتر عاملان این سرکوب و جنایت هستیم”.
سکوت مسئولان و شهادت شاهدان
هاله سحابی در جریان تشییع پیکر پدرش. عزت الله سحابی جان باخت و پیکر او را شبانه به خاک سپردند.
رسانه های حکومتی مدعی هستند که خانم سحابی براثر ایست قلبی ساده درگذشته؛ هیچ یک از مسئولین جمهوری اسلامی هم در این زمینه اظهار نظری نکرده است اما شاهدان عینی به “روز” گفته اند برخوردهای ماموران امنیتی و انتظامی در جریان تشییع پیکر آقای سحابی، عامل جان باختن هاله سحابی است.
حامد سحابی، فرزند عزت الله سحابی و برادر هاله روز گذشته به “روز” گفته بود که خانواده او خواهان بررسی و شناسایی عوامل و مسببین جان باختن هاله هستند و بر این موضوع به عنوان حداقل حق خانوادگی شان اصرار دارند.
شورای فعالان ملی- مذهبی نیز باانتشار بیانیه ای “خواستار تشکیل دادگاهی عادلانه، علنی و با حضور هیأت منصفه، برای رسیدگی و پیگرد عوامل و آمرین این جنایت هولناک” شده و اعلام کرده: “مقامات حکومت به جای تناقض‌گویی‌های متداول که پس از این جنایت هولناک طرح می‌کنند، اگر صداقت دارند، واقعه را آنگونه که بود، به منظر عموم بگذراند تا وجدان عمومی قضاوت کند که در این حادثه، مأمورانشان چه کردند و بر سر هاله‌ی سحابی چه آوردند”؟
همزمان حامد منتظری، نوه ایت الله منتظری اعلام امادگی کرده که در دادگاه صالحه در مورد مضروب کردن خانم سحابی از سوی ماموران شهادت خواهد داد. حبیب الله پیمان نیز که آخرین لحظات زندگی هاله سحابی را به اتفاق همسر خانم سحابی بر بالای سر او بوده، ماموران و لباس شخصی ها را مسئول جان باختن هاله دانسته و اعلام کرده: “اگر هاله به خاطر دردست داشتن عکس پدرش مورد هجوم وحمله فیزیکی وروانی وضربه شوک آور قرار نمی گرفت اکنون در میان مابود”.
