شانزده زندانی سیاسی زن با انتشار نامه ای، تبعید حکیمه شکری به زندان قرچک ورامین را غیرقانونی خوانده و خواستار پاسخگویی مسئولان قضایی شده اند. آنها شرایط زندان قرچک را “هولناک” خوانده و آزادی یا بازگرداندن حکیمه شکری به زندان اوین را خواستار شده اند.
همزمان زهرا شکری، خواهر حکیمه شکری در مصاحبه با “روز” وضعیت این زندانی سیاسی در قرچک ورامین را نامناسب می خواند و می گوید در حکم صادره علیه این حامی مادران عزادار، حکمی مبنی بر تبعید وجود نداشته و تبعید او تنها به دلیل اعتراض به شرایط زندان و بند نسوان زندان اوین غیرقابل قبول است.
او می گوید که خواهرش صرفا برای حمایت و همدردی از مادرانی که فرزندانشان به ناحق کشته شده اند زندانی شده و تبعید او به زندانی در شرایط قرچک، ظلمی مضاعف بر او است و باید به زندان اوین بازگردانده شود.
حکیمه شکری از حامیان مادران عزادار است که ۱۴ آذر ماه ۸۹ در جریان تولد امیرارشد تاجمیر، از جانباختگان عاشورای ۸۸، در بهشت زهرا بازداشت و سه ماه بعد با قرار وثیقه ۶۰۰ میلیون تومانی آزاد شد. خانم شکری از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به سه سال حبس تعزیری محکوم شده؛ حکمی که در دادگاه تجدید نظر نیز تایید شد و او در حال حاضر، در حال سپری کردن محکومیت خود است.
خواهر حکیمه شکری با اشاره به عدم پاسخگویی مسئولان در قبال تبعید این حامی مادران عزادار به قرچک ورامین می گوید: ابتدا که تکذیب می کردند، من خودم مراجعه کردم و آقای خدابخشی گفت چنین چیزی نیست حالا هم که اصلا پاسخگو نیستند. نه گذاشته اند خودش لباس و وسایل اش را از زندان اوین بردارد و ببرد و نه لباس ها و وسایلی که ما بردیم را قبول کرده اند. توی این سرما حکیمه با وضعیت سرماخوردگی و مشکلاتی که هر دو چشمان اش دارد بدون هیچ وسیله ای در قرچک است؛ نه تختی برای خواب دارد نه وسیله ای برای گرما. کف زمین می خوابد ،در میان زندانیانی که جرم و اتهام شان قتل و قاچاق و مواد مخدر است. در حالی که حداقل در زندان اوین کنار زندانیان سیاسی بود و کمی امنیت و آرامش داشت. اینجا نمی دانیم چه باید کرد دیگر. حکیمه دوران محکومیت اش را می گذراند؛ حکمی ظالمانه و ناعادلانه دادند و خب دارد سپری می کند،اما این کارها دیگر برای چیست؟ می خواهند مردم را از هرگونه حمایت و همدردی با مادرانی که عزیزان شان کشته شده بترسانند؟ فکر می کنند این چاره شان است؟ همدردی و حمایت از مادران که اصلا جزو فرهنگ و سنت و دین ماست، خود حکیمه هم در زندان اصلا پشیمان نیست و مدام جویای حال مادران است.
زهرا شکری می افزاید: خواهر من ۳ سال حکم دارد که ۲ سال و نیم اش را گذرانده. او براساس قانون مشمول آزادی مشروط است و می بایست یک سال پیش که نصف حکم را گذرانده بود آزاد می شد اما نکردند؛ حالا هم به جای آزادی او را تبعید کرده اند.
بهاره هدایت، ساجده عرب‌سرخی، مریم شفیع‌پور، فریده شاهگلی، فریبا کمال‌آبادی، فاران حسامی، نسیم باقری، نوشین خادم، شمس مهاجر، مریم نقاش زرگران، الهه برمکی، صدیقه مرادی، مریم اکبری‌منفرد، مهوش شهریاری، نسیم اشرفی و الهام فراهانی، ۱۶ زندانی سیاسی بند زنان زندان اوین هستند که با انتشار نامه ای به تبعید حکیمه شکری اعتراض کرده اند. این زندانیان سیاسی که اکثرا یکبار به زندان قرچک منتقل شده اند و شرایط این زندان را می شناسند در نامه ای که وب سایت کلمه منتشر کرده نوشته اند: نگهداری زندانیان سیاسی در شرایطی که به زندانیان عادی نیز روا نیست، غیرقابل چشم پوشی و سکوت است و از زاویه‌ای دیگر این تبعید، نقض حقوق حکیمه شکری محسوب شده و اجحاف مضاعفی است در قبال کسی که اساسا در زندان بودنش به جرم حمایت از جنبش سبز، ناحق و ناعادلانه بوده است.
در این نامه آمده: حکیمه شکری، از زندانیان جنبش مردمی سبز در زندان اوین و عضو گروه مادران عزادار، روز ۲۴ آذرماه به شکلی غیر منتظره به زندان قرچک ورامین منتقل شد در حالی که حدود ۷ ماه از حکم ۳ ساله او باقی مانده بود و در انتظار آزادی مشروط به سر می برد، او را به بهانه‌ی احضار به دادسرای اوین از بند خارج کرده و حتی فرصت جمع‌آوری اندک وسایل شخصی‌اش را به او ندادند.
زندانیان سیاسی زندان اوین توضیح داده اند: شرایط زندان قرچک ورامین بر همگان روشن است و حتی نگهداری متهمین یا مجرمین جرایم عمومی نیز در آنجا خالی از اشکال نیست. وضعیت غیر انسانی زنان زندانی قرچک بارها به انحاء مختلف به مرتبطین و مسئولین امر منعکس شده و چندان ترتیب اثری داده نشده است.
در بخش دیگری از این نامه آمده: در حال حاضر نیز حکیمه شکری از زندانیان سبز به شکلی غیر مترقبه به قرچک ورامین منتقل شده است؛ انتقالی که به ظن ما “تبعید” محسوب می‌شود و او مجبور است باقی‌مانده‌ی حبس خود را در آن شرایط هولناک سپری کند.مسئولین زندان از پاسخ به چرایی اعمال این تبعید سرباز می‌زنند و نهایت مطابق معمول- بهانه‌های مرسومی را که در طی این ۵ سال در مورد تبعید ده‌ها نفر از دوستانمان در بند ۳۵۰ اوین مطرح کرده بودند، ارائه می‌کنند.
در پایان نامه ۱۶ زندانی سیاسی زن نوشته اند: ما نسبت به این انتقال ناگهانی، بی‌دلیل و غیر‌منصفانه معترضیم و خواهان پاسخگویی مراجع ذی‌صلاح قضایی و آزادی یا عودت این زندانی سیاسی هستیم.
حکیمه شکری، ۳۸ سال دارد و مهندس شیمی است؛ او به گفته خانواده اش در قسمت مدیریت تولید یک کارگاه تولید رنگ مشغول به کار بود. خانم شکری در جریان مراسم تولد امیرارشد تاجمیر، یکی از کشته شدگان عاشورای ۸۸، در بهشت زهرا بازداشت و متهم به جاسوسی، ارتباط با سایت های خارج از کشور و شعار نویسی روی پول و در نهایت به ۳ سال زندان محکوم شد.
