اگرچه بحث ها بر سر آنکه احمدی نژاد گفت “…. خوردند” یا گفت “اوه، اوه” همچنان ادامه دارد، اما از زاویه واقعیت که بنگریم رئیس دولت اسلامی ۷ سالی می شود که در عمل، میزبان نمایندگان در این “ضیافت” متعفن است؛ مشکل آنجاست که این برادران به اصطلاح ارزشی، خود به کوچه “علی” چپ زده و در عوض، هر جا که رسیده یقه “ملت” گرفته اند. آخرینش همین دیروز که ۱۴۰ نفر از اینان که نامه در تجلیل از قصاب کهریزک، امضا می کنند و سخنان “اوه اوهی” احمدی نژاد رابا “انشالله گربه است” نادیده می گیرند، باز رگ غیرت شان به جوش آمد و بر حکم مرگ یک روزنامه دیگر مهر تایید زدند. آنان چراغ “شرق”، به بهانه یک کاریکاتور، خاموش کردند تا خود نشان دهند که احمدی نژاد نگفته است: “اوه، اوه”
از همین روست که احمدی نژاد ـ که خود بزرگ ترین نشانه توهین به ملت ایران است ـ با اینان چنین رفتار می کند؛ او همجنسان و هم پرونده ای های خود، خوب می شناسد که سالهاست آنان را به سخره گرفته، به قوانین مصوب آنان پای بند نیست، و به صراحت می گوید مجلس در راس امور نیست و… حالا چه فرق می کند که بگوید: “… خوردند” یا: “اوه، اوه”!
این به اصطلاح نمایندگان [از چند مورد که بگذریم؛ هر چند از همین چند مورد هم باز چند مورد داستان ها دارند] از همه وظیفه “وکالت” مردم، تنها به این بسنده کرده اند که مزدخویش بگیرند و ندیده، حکم به تعزیر و تادیب همه آنانی دهند که هر روز به یک دلیل، حکم تعزیر و تمشیت شان از راه می رسد. پس دیگر لازم نیست ما تفسیر کنیم که “اوه اوه” معنای “… ” می دهد یا نه، که می توان به جای “گاف”، هر حرف دیگر گذاشت و یک معنا گفت و آن اینکه: وقتی دزد و قاچاقچی و قاتل و امنیتی و سابقه دار، با حکم حکومتی، صندلی نمایندگی می گیرد، با وی به هر زبان می توان سخن گفت. اصلا او را برکشیده اند که با وی چنین کنند؛نمایش مجلس دهند و “بله آقا” گویانی ردیف کنند که با بالا رفتن دست ـ حتی یک دست ـ خنجر به روی مردمانی می کشند که جامه نمایندگی آنان بر تن دارند.
دیروز وقتی چراغ “شرق” خاموش می شد، وقتی روزنامه نگاران جوان میهن مان، یک بار دیگر ـ چند بار؟ ـ با شانه های فروافتاده و سرهای در گریبان و با بارسنگین اندوه و بیکاری وبی پناهی بر دوش، راهی خانه می شدند، و همان هنگام که دو روزنامه نگار دیگر ایرانی خود به در ودیوار می زدند تا پاسخی بر این بی عدالتی از این به اصطلاح نمایندگان بگیرند، غاصبان خانه ملت، خود به خوبی نشان دادند که بهترین تعریف و معنا از سخنان احمدی نژادند. روشن کردند که بارزترین تفسیر از بی چهره های کاریکاتور هادی حیدری اند، که یک بر یک، دست بر پشت هم دارند و چشم هم می بندند.
نمی دانم اینان از چه قماشی هستند، بر سر کدام سفره ها، نان خورده و پستان کدام مادران گزیده اند اما این نیک می دانم که در روز مکافات، آدمیان را نه بر اساس آنچه “خورده اند” که آنچه “کرده اند” سزا خواهند داد و سزا دادن مردمان، سخت است. به نمونه های منطقه ای بنگرید آقایان. سواد که ندارید که تاریخ بخوانید.