یادیاران

نویسنده
یوسف محمدی

یادی از دو عزیز سینما و تلویزیون ایران

مهری ودادیان و عباس امیری از میان ما رفتند…

فیروز هنرپیشه قدیمی در حالی که با صدای بلند گریه می کرد روبروی او قرار گرفت و گفت: تو همیشه در فیلم ها نقش مادر من را بازی می کردی، می خواهم فیلمی به نام نیش عقرب بسازم، دوباره نقش مادر من را بازی می کنی؟ ولی مادر بدون هیچ عکس العملی تنها دیده بر دیده ی فیروز بود.آن سو تر محمود اسکویی که بغض راه گلویش را بسته بود می گفت: ما جزء اولین کسانی بودیم که در سینمای ایران او را مادر صدا کردیم و … همه به گریه افتاده بودند.

 

 

از دختر مهری سپاسگزاریم  که تمام زندگی خود را برای نگهداری از مادر گذاشته و واقعا مثل پروانه به دور او می چرخید. امیدواریم حال مهری ودادیان خوب شود و مثل گذشته او را بر صفحه سینما ببینیم. این ها راهنرمندانی چون، فیروز، اسکویی، فرامرز امینی، باران، علی بابایی، منوچهر عظیمی، مجتبی نظری، مهدی خسروشیری و عباس مرادی درآخرین ملاقاتشان با مادرسینمای ایران می گفتند… کسی که روزها و ماه ها با بیماری آلزامیمر و عفونت ریه به مبارزه پرداخت اما سرآخر اجل به سراغش آمد و امان از وی گرفت… بازیگری که عصر روز 9 اسفندماه ودرسن 74 سالگی دیده از جهان فروبست.

سکوت ابدی این هنرمند ایرانی درحالی رخ داد که  وی چندی قبل به دلیل عفونت شدید ریه و بالا بودن قند خون و نارسایی قلبی در بیمارستان “سجاد” بستری بود. او درآخرین روزهای زندگی بدون کمک پرستار قادر به انجام کارهای خود نبود.

مهری ودادیان در سال ۱۳۱۵ در تهران متولد شد. وی حضور در تلویزیون را از حدود سال‌های ۱۳۳۷ با اجرای زنده نمایش‌ها شروع کرد. بازی در سینما را از سال ۱۳۴۶ با ایفای نقش کوتاهی در “آشیانه خورشید” وبا همکاری “سعید کامیار” آغاز کرد. او اولین نقش اصلی خود را در فیلم “شوهر آهو خانم” به کارگردانی داود ملاپور ایفا کرد و پس از آن با کارگردانهای مطرحی مانند فریدون گله، امیر نادری، بهرام بیضایی و علی حاتمی همکاری کرد. وی پس از انقلاب بیشتر جذب تلویزیون شد.او درآثاری همچون گلهای داودی”، “رابطه”، “سیمرغ”، “صعود”، “دلشدگان”، “افسانه آه”، “کمیته مجازات”، “عاشق”، “راننده تاکسی”… به ایفاء نقش پرداخته است. آخرین مجموعه تلویزیونی که ودادیان در آن بازی کرده سریال “بی‌گناهان” به کارگردانی احمد امینی بوده است.

 

سکوت عامربن مسعود…

عباس امیری بازیگر ایرانی ساکن رشت نیز از دیگر هنرمندانی بود که روزهای گذشته بر اثر سانحه رانندگی درگذشت.امیری که درمسیر بازگشت از صحنه فیلمبرداری به منزل خود بود براثر تصادف اتومبیلش به درختی جان سپرد.

 

 

تهیه کننده پروژه “صبح بخیر سرکار” درباره جزئیات  این حادثه می گوید:امیری ساکن رشت بود و ما همراه گروه در فومن مستقر بودیم تا بتوانیم صحنه‌های فیلم را در نقاط مختلف فومن و اطراف تصویربرداری کنیم. ایشان اصرار داشت پس از پایان کار به محل سکونت خود مراجعت کنند. ما نیز برای رفاه حال وی سرویسی را در نظر گرفتیم تا هر روز پس از اتمام کار او را به محل زندگی‌اش در رشت ببرند. آن روز صبح (۷ اسفندماه) ساعت ۸:۳۰ در جاده رشت فومن به دلیل لغزندگی جاده بر اثر بارندگی، ماشین حامل ایشان تصادف کرد. البته تصادف خیلی شدیدی نبود و اورژانس در محل حاضر شده و ایشان را به یکی از بیمارستان‌های فومن منتقل می‌کنند. حامی درادامه گفت:در بیمارستان احیای قلب صورت گرفت، اما ایشان براثر عارضه قلبی فوت کردند. البته هنوز گزارش دقیقی به ما ارائه نشده که تصادف علت اصلی مرگ بوده یا عارضه قلبی چون سانحه تصادف خیلی شدید نبود و دو نفر سرنشین (راننده و دستیار تدارکات) آسیب جدی ندیدند، اما متاسفانه ما بازیگر خوب و همکار عزیزمان را از دست دادیم.
زنده یاد امیری متولد سال ۱۳۲۹ بود و فعالیت هنری خود را در سال ۱۳۶۴ با فیلم آتش در زمستان ساخته حسن هدایت آغاز کرد. این بازیگر در آثار سینمایی و تلویزیونی بسیاری نظیر حضرت یوسف (۱۳۸۶)، جایی در دوردست (۱۳۸۴)، سفر به هیدالو (۱۳۸۴)، به من نگاه کن (۱۳۸۱)، اثیری (۱۳۸۰)، تیک (۱۳۸۰)، قاعده بازی (۱۳۷۶)، هفت سنگ (۱۳۷۶)، اعتراف (۱۳۷۵)، روز شیطان (۱۳۷۳)، روز واقعه (۱۳۷۳)، دمرل (۱۳۷۲)، عصیان (۱۳۷۲)، حمله خرچنگها (۱۳۷۱)، افسانه مه پلنگ (۱۳۷۰)، گرگ‌های گرسنه (۱۳۷۰)، عروس (۱۳۶۹)، اُ - منفی (۱۳۶۸)، تفنگ‌های سحرگاه (۱۳۶۷) و آتش در زمستان (۱۳۶۴) اشاره کرد.
آخرین نقشی که از این بازیگر روی آنتن تلویزیون رفت، نقش عامر بن مسعود در مجموعه تلویزیونی “مختارنامه” به کارگردانی داوود میرباقری بود.این بازیگر درآخرین مصاحبه های خود درباره فعالیت‌های اخیرش گفته بود: من فعلا بعد از حضور در “کلاه پهلوی” و حضور در یک تله فیلم، به دلیل نامساعدی حالم در حال استراحت هستم ولی انتخاب نقش‌هایم بستگی به نوع کار دارد، کارهای خوب تاریخی را می‌پذیرم اما به دلیل بالا رفتن سن و سختی حضور در آثار تاریخی، اخیرا کمی به سمت آثار اجتماعی متمایل شده‌ام.