اظهارات جدید محمود احمدی نژاد در خصوص بدحجابی در جامعه که روایتی تازه و متناقض با روایت های پیشین او در خصوص حجاب تلقی می شود، در حالی مطرح شده که جنجال روایت های پیشین او هم خاموشی نگرفته است.
محمود احمدی نژاد که اظهارات جنجالی اش پیش از این درباره مقوله حجاب و برخورد با بدحجابی از سوی مخالفانش به “عوام فریبی” تعبیر شده بود، در جدید ترین اظهار نظر از 4 گروه مخالف حجاب خبر داده و هواداران جنبش سبز را متهم کرده که برای مبارزه از روش بی حجابی استفاده می کنند.
براساس گزارش جهان نیوز، احمدی نژاد در جلسه اخیر هیات دولت در تشریح این 4 گروه گفته است: “گروه اول، باندهای فساد هستند که معتقدم در برخورد با اینها باید کار امنیتی و اطلاعاتی صورت گیرد و با آنها برخورد شود و گروه دوم، مانکن ها هستند که مبلغی می گیرند و لباس خاصی می پوشند، با این ها هم باید برخورد امنیتی و اطلاعاتی صورت گیرد”.
احمدی نژاد، گروه سوم را “نیروهای سبز” دانسته که به ادعای او “به جهت مبارزه از این روش استفاده می کنند” و درخصوص گروه چهارم گفته است: “گروه چهارم، مردمی هستند که مشکل فرهنگی و اعتقادی دارند که من مخالف آن هستم که با گروه چهارم برخورد اطلاعاتی و امنیتی صورت گیرد”.
6 سال عوام فریبی رسانه ای
داستان عوام فریبی های رسانه ای محمود احمدی نژاد و مغایرت صحبت های رسانه ای اش با عملکرد او و دولتش به انتخابات ریاست جمهوری 84 باز میگردد. او در ایام تبلیغات انتخاباتی و در مقابل میلیون ها بیننده تلویزیونی گفته بود: “آیا مشکل ما الان موی جوانان است؟ جوان هرطور که می‌خواهد مویش را بزند، هرطور که می‌خواهد لباس بپوشد. به من و شما چه ربطی دارد؟ دولت باید اقتصاد را سامان بدهد”.
اما با روی کار آمدن او و دولتش دیری نپائید که مصوبه ها و سیاست های دولت نهم در خصوص برخورد با بدحجابی روی دیگری از سکه را نشان داد که با سخنان رسانه ای و تبلیغاتی مغایر بود.
در همین راستا احمدی نژاد دقیقا 5 ماه بعد از آنکه دولت را تحویل گرفت، به عنوان رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوبه ای را امضا و ابلاغ کرد.براساس قانون “راهکارهای اجرایی گسترش فرهنگ عفاف و حجاب” که سیزدهم دی ماه 84 و بلافاصله بعد از روی کار آمدن محمود احمدی نژاد در شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب و توسط او ابلاغ شد “بخشی از وظایف نیروی انتظامی در این قانون، تذکر به افراد بدحجاب و برخورد با آنها طبق ضوابط قانونی در اماکن عمومی شهر، پیشنهاد لایحه قانونی به مراجع قانونگذار در خصوص رعایت پوشش مناسب در هنگام رانندگی، برخورد قانونی با افراد خیابانی، افراد بدحجاب و باندهای اصلی فساد فحشا و….، نظارت و کنترل قانونی و اصولی بر وضعیت اماکن تفریحی و عمومی نظیر پارک‌ها، سالن‌های سینما، سالن‌ها و اماکن ورزشی، کوهستان‌ها، سواحل دریایی، جزایر، مناطق آزاد تجاری، فرودگاه‌ها، پایانه‌ها و… (با مشارکت نهادها و دستگاه‌های ذیربط) و اعلام حدود و ضوابط قانونی عفاف و ملاک‌های بدحجابی در جامعه به منظور تشخیص مصادیق آن”است.
در این مصوبه تاکید شده است که “موضوع حجاب و عفاف باید در اولویت برنامه‌های دستگاه‌های اجرایی کشور برای مقابله با روند فزاینده بدحجابی قرار گیرد”.
اما همین مصوبه نیز باعث نشد که احمدی نژاد از این نوع اظهار نظرها پرهیز کند. او این بار و در شامگاه 23 خرداد امسال و باز در یک برنامه تلویزیونی مدعی شد برخورد با بدحجابی کاراو نیست و ربطی به دولت ندارد.
او گفت: “ما اینها را توهین می‌دانیم که زن و مردی در خیابان راه بروند و کسی بیاید بگوید نسبت شما چیست. هیچ کس حق ندارد در این مورد سؤال کند”.
اظهارات احمدی نژاد این بار اما با واکنش تند برخی از همفکران او و محافظه کاران مواجه شد و کسانی که 6 سال پیش اظهارات او در این زمینه را به مثابه تبلیغات انتخاباتی توصیف کرده بودند این بار به انتقاد از او برخاستند اماگفتند این اظهارات تحت تاثیر و القائات رحیم مشایی مطرح شده است.
احمدی نژاد در حالی از طرح “عفاف و حجاب” انتقاد کرده و گفته بود که دولت در این کارها دخالتی ندارد و او خواهد کوشید با این رفتارها برخورد کند که اوایل همین سال این طرح را به مصطفی محمد نجار، وزیر کشور ابلاغ و همان زمان مریم مجتهد‌زاده، رئیس مرکز امور زنان و خانواده دولت دهم به صراحت اعلام کرده بود ممکن است در اجرای طرح مذکور، از زور و گشت ارشاد هم استفاده شود.
واکنش به اظهارات خرداد ماه محمود احمدی نژاد تا بدانجا پیش رفت که حسین ابراهیمی، عضو جامعه روحانیت مبارز که از حامیان احمدی نژاد است، گفت: “خود ایشان (احمدی نژاد)، مصوبه شورای عالی فرهنگی برای طرح عفاف و حجاب را به عنوان رئیس‌جمهور به وزیر کشور ابلاغ کردند و ماموران نیروی انتظامی هم که با بدحجابی برخورد می‌کنند، ماموران وزارت کشور هستند. پس چطور دولت می‌گوید که این برخوردها از سوی دولت نیست؟ اگر رئیس‌جمهور مخالف این برخوردها هستند، امر کنند تا دیگر انجام نشود.”
یک روز بعد از اظهارات احمدی نژاد، خبرگزاری مهر هم جزئیات برنامه‌هائی را که برای مبارزه با بدحجابی دانشجویان در یازده دانشگاه کشور تهیه شده است، منتشر کرد؛ برنامه‌هایی که از احضار دانشجویان به کمیته انضباطی آغاز می‌شود و تا یک یا دو ترم محرومیت از تحصیل ادامه می‌یابد. پلیس فرودگاه‌های ایران هم گزارش داد که ظرف 82 روز نخست سال‌جاری، از پرواز 71 زن به‌خاطر عدم رعایت حجاب کامل جلوگیری به عمل آورده‌است.
همزمان محمدتقی رهبر، رئیس مجمع نمایندگان روحانی مجلس اعلام کرد: “این سخنان رئیس جمهور چراغ سبز به بی‌بند و باری‌ها است. اگر مبنا را قضاوت آقای احمدی‌نژاد در مورد این طرح بدانیم که در پی آن کسی با کسی کاری نداشته باشد، فردا شاهد توسعه کشف حجاب‌ها از اتومبیل‌ها به خیابان‌ها هستیم.”
اما علی مطهری، نماینده اصولگرای مجلس، سخنان احمدی نژاد را تحت تاثیر دیدگاه‌های رحیم مشایی، معاون وی، ارزیابی کرد و گفت: “البته به نظر من رئیس‌جمهور در خصوص این مسائل تحت تاثیر افکار آقای مشایی قرار گرفته است.”
این واکنش ها به سطح نمازهای جمعه هم کشیده شد آن هم در حالیکه احمدی نژاد در حرف برخورد باحجاب را انکار می کرد اما در عمل برخورد با کسانی که به زعم جمهوری اسلامی، بدحجاب هستند اجرا می شد. او در همین راستاست که سبز ها را در کنارباندهای فساد به عنوان مخالفان حجاب معرفی کرده است. امری که 6 سال گفتار رسانه ای وی را در مقابل عملکرد او قرارمیدهد. شاید در این زمینه پروین احمدی نژاد، خواهر محمود احمدی نژاد و همچنین فاطمه بداغی، معاون حقوقی او، به درستی نوع نگرش و دیدگاه طیف دولتی ها در مقوله حجاب را بیان کرده باشند.
پروین احمدی نژاد در اردیبهشت امسال و در گفتگو با ایلنا صراحتا اعلام کرد که: “باید در راستای طرح حجاب و عفاف با افراد لجوج و معاند در امر حجاب برخورد شدید شود”.
فاطمه بداغی، معاون حقوقی احمدی‌نژاد نیز زنان را تهدید کرد که در صورت عدم رعایت حجاب اسلام در محیط های آموزشی و کاری جایی نخواهند داشت.
وی در گفتگو با برنا، منشاء بدحجابی را “تهاجم فرهنگی” دانست و گفت: “حضور زنان بی‌حجاب در جامعه موجب شکسته‌شدن موازین شرعی و عدم پذیرش آنان در عرصه‌های اجتماعی می شود”.
