بیا، این همه خودت را دچار پارگی کردی، آخرش این هم مزد دستت. آن همه جمهوری اسلامی زور زد و ابراز خوشنودی کرد که باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا شده، حالا هر روز دارد داد و قال می کند که باراک اوباما از بوش هم بدتر است، خب، اگر بدتر است، چرا وقتی انتخاب شد این قدر ابراز خوشحالی کردی؟ از آن طرف هم این همه ابراز خوشنودی کرد که فرانسوا اولاند رئیس جمهور فرانسه شده و چنان خودش را به آب و آتش می زد که انگار پسرعمه آیت الله خامنه ای شده رئیس جمهور فرانسه، حالا هم که اولاند هم با سوریه مخالف است هم با برنامه هسته ای ایران و فعلا دارد درس اش را یکی یکی به سارکوزی پس می دهد.
این از آقای محمد مرسی عیسی العیاط که هنوز معلوم نیست رئیس جمهور جدید مصر شده یا نه، آن هم از خانم دیلما وانا روسف رئیس جمهور برزیل که آقای احمدی نژاد بعد از 37 سال که ایران و برزیل هیچ رابطه تجاری با هم نداشتند، یک دفعه با یک هیات دویست نفره راه افتادند و رفتند برزیل و قرار شد دویست قرارداد تجاری به مدت پانزده سال با برزیل ببندند. از آن طرف محمد مرسی اعلام کرد که رابطه با عربستان سعودی را مقدم بر رابطه با ایران می داند، به خلیج فارس هم گفت خلیج عربی، گفت که به همه توافقنامه های رسمی سابق با اسرائیل طبق منافع مردم مصر احترام می گذارد و تاکید کرد که همچنان مخالف دیدار با کاردار ایران در قاهره است. فقط مانده بود برود تهران و دو تا تیپا بزند به عقبه نظام که جایش تا مرداد سال 1395 باقی بماند.
دیلما روسف هم اعلام کرد که با احمدی نژاد که رفته به آمریکای لاتین و مشغول یه قل دو قل با رئیس جمهور بولیوی است، ملاقات نمی کند. البته ملاقات نمی کند که مال یک وعده اش است، این که وقت ملاقات نمی دهد ضایع کردن طرف بود. فکر کنم فاصله تهران و برزیل این قدر دور است که خبرهای ایران تازه بعد از دو سال به برزیل رسیده. آقا دیشب نشستیم حرکات تکنیکی رونالدینیو را در یوتیوب نگاه کردیم، این برزیلی ها هم عجب لایی هایی می زنند.
جولیان آسانژ به اکوادور پناهنده شد
اصلا از اولش هم از کارهای دیوانه وارش خوشم نمی آمد. فکر کنید طرف برداشته تمام اسناد محرمانه آمریکا را منتشر کرده در ویکی لیکس، برای اینکه تعدادی از بیماران روانی و دیکتاتورهایی که اسناد محرمانه شان را هر سه هزار سال یک بار هم منتشر نمی کنند، از آن استفاده کنند. دیروز بالاخره جولیان آسانژ که تحت تعقیب بود به سفارت اکوادور در لندن پناهنده شد. ظاهر قضیه این است که اسناد محرمانه دولت آمریکا افشا می شود، و خدمتی است به دموکراسی، ولی ته قضیه را که نگاه کنی فقط به دیکتاتوری کمک می کند.
پناهندگان به ایران، مهاجران از ایران
نمی دانم چرا طرف همه را می بیند، ولی خودش را نمی بیند. حداقل سه و نیم میلیون مهاجر ایرانی در آمریکا و کانادا و انگلیس و آلمان و فرانسه زندگی می کنند، بقیه کشورهای اروپایی و مالزی و دبی و ترکیه و همین طور بشمار برو بالا، که حساب کنی شیرین شیرین پنج میلیون نفری مهاجر و فرار کرده و پناهنده ایرانی در کشورهای جهان زندگی می کنند، حالا کسانی که چند سال می روند و هر سال دو ماه برمی گردند را اصلا در نظر نگیریم. این را داشته باشید. وزارت کشور ایران اعلام کرد: “شمار پناهندگان ایرانی از جمعیت 92 کشور جهان بیشتر است.” اگر قرار باشد همین طوری آمار بدهیم، براساس آمارهای رسمی کشورها از 242 کشور جهان، تعداد مهاجرین ایرانی از 124 کشور جهان بیشتر است. فقط فرقش این است که ایران هر چه جمعیت درس خوانده و فعال و پردرآمد و خلاق داشته صادر کرده، به جایش تعدادی پناهنده کارگر و کم درآمد وارد کرده. بیچاره ها بخواهند تحصیل کنند یا کار کنند هم که هزار مکافات دارند. درازی شاه خانوم به پهنای ماه خانوم.
لغو کنسرت به دلیل بدحجابی
به یک کسی در یک جای دیگر دنیا بگویید که یک کنسرت در ایران لغو شده.
می گوید: حتما خواننده اش مثل مدونا لخت شده بود.
می گوئیم: بابا، کجای کاری، زنها که اصلا نمی توانند در ایران آواز بخوانند.
می گوید: حتما در اشعارش به دین و حکومت توهین کرده بود.
می گوئیم: نه عزیزم، اگر آن کار را بکند که کنسرتش را لغو نمی کنند، اعدامش می کنند.
می گوید: لابد در ترانه هایش رقص و آواز داشته و با اسلام مخالف بوده.
می گوئیم: نه داداش، اگر این جوری باشد که اصلا اجازه ندارد از خانه اش بیرون بیاید.
می گوید: لابد گروه موسیقی مجوز نداشته و بدون اجازه پلیس کنسرت برگزار کرده.
می گوئیم: نه پسر خوب، در ایران پلیس اجازه کنسرت نمی دهد، فقط دستگیر می کند.
می گوید: پس برای چی اجازه ندادند؟
کنسرت مازیار فلاحی به خاطر عدم رعایت حجاب توسط کسانی که از خیابان روبرویی محل برگزاری کنسرت عبور می کردند، لغو شد. اصولا دو راه برای جلوگیری از کنسرت موسیقی وجود دارد، یکی این که جلوی اجرای کنسرت را بگیرند، راه دوم که راحت تر است این که جلوی آمدن مردم را به کنسرت بگیرند. بالاخره باید یک جوری معلوم شود که دولت هنوز وجود دارد.