یکی از شاخص های حکومت های منحصر کننده قدرت، همواره ایجاد تشجیع و تحریک مردم در مواقع مختلف برای انجام کاری است که با انجام ان توسط مردم، حکومت سود می برد و قدرتش افزونتر می شود.
سیاست تشجیع و برانگیختن روانی مردم بدین معناست که گروه حاکم معمولا با برانگیختن و وایجاد تکاپوی سیاسی و شور وهیجان مرد م قوام و ثبات می گیرد. علاوه بر آن، این حکومت ها در اجرای سیاست برانگیختن مردم که غالبا بر پایه نوعی اتوپی utopie( مجازی، فرضی ) گرایی متکی است، هدف اعمال نظر بیشتر بر جامعه را نیز دنبال می کنند.
در این نوع حکومت ها که قدرت در یک نقطه انباشته شد و اجازه تقسیم به ان داده نمی شود شرایط به گو نه ای هدایت می شودکه مردم به جای مشارکت داوطلبانه در گروه ها و نهاد های خود گردان اجتماعی و سیاسی، ملزم به انجام و تامین نظرات فردی ویژه یا گروهی معین می شوند.
از جمله مصدایق این گونه حکومت ها که در علوم سیاسی به آن حکومتهای مستبد و رژیم های استبدادی گفته می شود می توان به حکومت فعلی ایران، گفتارها، رفتارها و کنش های سیاسی ان در ایام انتخابات اشاره کرد که از زبان صاحبان قدرت در این جامعه شنیده می شود:
- شرکت در اتخابات یک تکلیف الهی است؛
- شرکت در انتخابات یک وظیفه شرعی و واجب الهی است؛
- دادن رای یک تکلیف دینی است؛…
ودر تازه ترین گفتار صاحبان قدرت می توان به گفته یکی از مسئولان اشاره کرد که گفته است “صدور قطنامه اخیر شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران باعث حضور پرشور مردم در انتخابات خواهد شد”.
این تحریک و تهیج روانی مردم تا جائی پیش رفته است که اخیرا نیز شورای عالی امنیت ملی با ارسال دستوری به مدیران روزنامه های سراسری از انها خواسته است برای حضور مردم در انتخابات تلاش کنندو از پرداختن به موضوعاتی که فضای یاس وناامیدی در انتخابات را بوجود می اورد جلوگیری کنند.
همچنین در این میان دستگاههای ایدئولوژی ساز و ترویج کننده ایدئولوژی مورد نظر نیز نقش مهمی بر عهده می گیرند، به گونه ای که در همراهی کردن با متمرکزکنندگان قدرت، در جهت تشجیع روانی مردم و سود بردن از این شور و تحریک، به دولت فعلی یاری می رسانن دو بر ایجاد نظم سیاسی مورد نظر قدرت تلاش می کنندتا باز هم قدرت را تنومندتر کنند.
رسانه های طرفدار دولت و قدرت حاکم نیز با تشجیع روانی مردم و ایجاد شور هیجان کاذب، سعی در به پای صندوق کشیدن مردم دارند تا فقط عدد مشارکت مردم را بالا ببرند، بدون انکه در خصوص چگونگی برگزاری انتخابات و کیفیت ان پاسخ و توضیحی بدهند.
به نظر می رسددر این میان نیز شورای عالی امنیت ملی بادستور به رسانه ها برای ایجاد فضای شور نشاط انتخابات، سعی داشته با ایجاد تحریک روانی مردم، مسایل مهم و پشت پرده رد صلاحیت ها، انحصاری کردن قدرت، چگونگی برگزاری انتخابات و ناسالم بودن ان را، که دانستن دقیق وقایع ان، مردم را دچار یاس و ناامیدی می کند و باعث عدم شرکت انها در انتخابات می شود، بپوشاند و اشکالات و زشتی های این انتخابات را با ایجاد تشجیع روانی مردم و ارایه ویترینی زیبا از مشارکت مردم برطرف کند.
نهایت انکه، هر سال در استانه هرانتخابات در ایران این جملات که “شرکت در انتخابات تکلیف الهی است” تکرار و تکرار میشود و بعد از 3 دهه هنوز استفاده از ابزار تهیج مردم برای رسیدن به هدف مورد نظر قدرت و انباشت و تمرکزان در یک نقطه، گروه، و یا فرد، کهنه نشده و وبرای جامعه ایران کارایی خود را حفظ کرده است.