تشجیع مردم، راهی برای قوام دولت

ناهید پیلوار
ناهید پیلوار

‏‏ یکی از شاخص های حکومت های منحصر کننده قدرت، همواره ایجاد تشجیع و تحریک مردم در مواقع مختلف برای انجام ‏کاری است که با انجام ان توسط مردم، حکومت سود می برد و قدرتش افزونتر می شود.‏

سیاست تشجیع و برانگیختن روانی مردم بدین معناست که گروه حاکم معمولا با برانگیختن و وایجاد تکاپوی سیاسی و شور ‏وهیجان مرد م قوام و ثبات می گیرد. علاوه بر آن، این حکومت ها در اجرای سیاست برانگیختن مردم که غالبا بر پایه نوعی ‏اتوپی ‏utopie‏( مجازی، فرضی ) گرایی متکی است، هدف اعمال نظر بیشتر بر جامعه را نیز دنبال می کنند.‏

در این نوع حکومت ها که قدرت در یک نقطه انباشته شد و اجازه تقسیم به ان داده نمی شود شرایط به گو نه ای هدایت می ‏شودکه مردم به جای مشارکت داوطلبانه در گروه ها و نهاد های خود گردان اجتماعی و سیاسی، ملزم به انجام و تامین نظرات ‏فردی ویژه یا گروهی معین می شوند.

از جمله مصدایق این گونه حکومت ها که در علوم سیاسی به آن حکومتهای مستبد و رژیم های استبدادی گفته می شود می توان ‏به حکومت فعلی ایران، گفتارها، رفتارها و کنش های سیاسی ان در ایام انتخابات اشاره کرد که از زبان صاحبان قدرت در این ‏جامعه شنیده می شود:‏

‏ ‏

‏- شرکت در اتخابات یک تکلیف الهی است؛

‏- شرکت در انتخابات یک وظیفه شرعی و واجب الهی است؛

‏- دادن رای یک تکلیف دینی است؛…‏

ودر تازه ترین گفتار صاحبان قدرت می توان به گفته یکی از مسئولان اشاره کرد که گفته است “صدور قطنامه اخیر شورای ‏امنیت سازمان ملل علیه ایران باعث حضور پرشور مردم در انتخابات خواهد شد”.‏

‏ این تحریک و تهیج روانی مردم تا جائی پیش رفته است که اخیرا نیز شورای عالی امنیت ملی با ارسال دستوری به مدیران ‏روزنامه های سراسری از انها خواسته است برای حضور مردم در انتخابات تلاش کنندو از پرداختن به موضوعاتی که فضای ‏یاس وناامیدی در انتخابات را بوجود می اورد جلوگیری کنند.‏

‏ همچنین در این میان دستگاههای ایدئولوژی ساز و ترویج کننده ایدئولوژی مورد نظر نیز نقش مهمی بر عهده می گیرند، به ‏گونه ای که در همراهی کردن با متمرکزکنندگان قدرت، در جهت تشجیع روانی مردم و سود بردن از این شور و تحریک، به ‏دولت فعلی یاری می رسانن دو بر ایجاد نظم سیاسی مورد نظر قدرت تلاش می کنندتا باز هم قدرت را تنومندتر کنند.‏

رسانه های طرفدار دولت و قدرت حاکم نیز با تشجیع روانی مردم و ایجاد شور هیجان کاذب، سعی در به پای صندوق کشیدن ‏مردم دارند تا فقط عدد مشارکت مردم را بالا ببرند، بدون انکه در خصوص چگونگی برگزاری انتخابات و کیفیت ان پاسخ و ‏توضیحی بدهند.‏

به نظر می رسددر این میان نیز شورای عالی امنیت ملی بادستور به رسانه ها برای ایجاد فضای شور نشاط انتخابات، سعی ‏داشته با ایجاد تحریک روانی مردم، مسایل مهم و پشت پرده رد صلاحیت ها، انحصاری کردن قدرت، چگونگی برگزاری ‏انتخابات و ناسالم بودن ان را، که دانستن دقیق وقایع ان، مردم را دچار یاس و ناامیدی می کند و باعث عدم شرکت انها در ‏انتخابات می شود، بپوشاند و اشکالات و زشتی های این انتخابات را با ایجاد تشجیع روانی مردم و ارایه ویترینی زیبا از ‏مشارکت مردم برطرف کند.‏

نهایت انکه، هر سال در استانه هرانتخابات در ایران این جملات که “شرکت در انتخابات تکلیف الهی است” تکرار و تکرار ‏میشود و بعد از ‏‎3‎‏ دهه هنوز استفاده از ابزار تهیج مردم برای رسیدن به هدف مورد نظر قدرت و انباشت و تمرکزان در یک ‏نقطه، گروه، و یا فرد، کهنه نشده و وبرای جامعه ایران کارایی خود را حفظ کرده است.‏