تاد بنزمن
دومین هلیکوپتر نظامی، روزها بر فراز جنگل پرواز کرد و سپس در میان استقبال ناخوشایند دهها تن از روستائیان عصبانی مناطق راماایندیا و کریئول به زمین نشست. روپرت آلن دانکن، رهبر منطقه کریئول، با حدود 400 نفر جمعیت که در طول خط ساحلی زندگی می کنند، در ماه مارس با خارجیانی که اونیفورم نظامی به تن داشتند، مواجه شد و خواست دلیل بازدیدهای هوایی غیرقانونی آنها را بداند.
دانکن با عصبانیت به آنها گفت، “اینجا ملک ماست. ما همیشه اینجا زندگی کردیم و شما اجازه ندارید اینجا بیایید.” تا وقتی دانکن به طرفدارانش نگفته بود که با ساطور و قمه به جان بالگرد بیفتند، نمی دانستند که این افراد از جمهوری اسلامی ایران هستند و به آنجا آمده اند تا یک جای پای محکم در آمریکای مرکزی در وسط قلمروی آنها بنا کنند.
ایران و متحدانش بعنوان بخشی از شراکت جدیدشان با دنیل اورتگا رئیس جمهوری نیکاراگوئه، در نظر دارند به ساخت یک بندر به ارزش 350 میلیون دلار در منطقه مانکی پوینت (Monkey Point) بر روی ساحل اقیانوس اطلس کمک کنند و سپس با حفاری یک “کانال خشک” مسیر عبور خط لوله، ریل راه آهن و بزرگراه را به ساحل پرجمعیت اقیانوس آرام احداث کنند. ایران پیش از این نیز یک سفارت در ماناگوآ، پایتخت نیکاراگوئه، تأسیس کرده است.
این در حالی است که جامعه مخالف مانکی پوینت از زمان انتشار این اخبار تاکنون، به آن بعنوان تهدیدی برای زندگی روستایی خود نگریسته است. با این حال، اگرچه مردم مانکی پوینت احساس تهدید می کنند، اما با یکدیگر بسیار همبستگی دارند. ورود ایران به نیکاراگوئه در حالی صورت می گیرد که دولت بوش و برخی از متحدان اروپایی اش روابط خصمانه ای با ایران دارند.
آنچه که مقامات وزارت امور خارجه آمریکا، مقامات اسبق امنیت ملی این کشور و محققان مسائل ضدتروریستی را نگران کرده این است که در صورتی که ایران مورد حمله قرار گیرد، می تواند با استقرار گروه تروریستی حزب الله و عوامل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، که هم اکنون در آمریکای لاتین هستند، از نیکاراگوئه به منافع آمریکا و متحدانش ضربه بزند. در واقع تهدیدهای رهبری ایران برای هدف گیری منافع آمریکا در سراسر جهان باعث افزایش تنش ها شده است.
جان شیندلر، افسر اسبق و زبده ضدجاسوسی آمریکا و تحلیلگر سازمان امنیت ملی این کشور، می گوید: “خلاصه کلام این است که در صورت درگیری با ایران و بمباران این کشور، مطلقا ً شک ندارم که ایران به فکر حمله ای در سطح جهانی خواهد بود. ایرانیان این قابلیت را دارند، خصوصا ً از آمریکای جنوبی. حزب الله در سراسر آمریکای لاتین جبهه دارد. این مسأله تازه ای نیست، اما یقینا ً موضوعی است که ما تازه به آن توجه کرده ایم.“
تعداد معدودی از ناظران و تحلیلگران نیکاراگوئه معتقدند که ایران واقعا ً در نظر دارد هر یک از وعده های 500 میلیون دلاری خود را عملی کند و مشخصا ً نیاز دارد که با یکی از فقیرترین کشورهای آمریکای لاتین روابط تجاری داشته باشد. از سوی دیگر سیاستمداران مخالف نیکاراگوئه نیز معتقدند که می دانند چرا ایران احتمالا ً خواهان برقراری روابط با کشورهای نفت خیز ونزوئلا و بولیوی است، اما تردید دارند که آیا واقعا ً ایران آنقدر به موزهای نیکاراگوئه علاقه مند است که خواهان بازگشت آنها به چرخه سرمایه گذاری است.
آنهایی که با تردید به اهداف ایران در نیکاراگوئه می نگرند، به مأموریت جدید دیپلماتیک ایران در ماناگوآ اشاره می کنند. اولیور رول معاون مدیر سازمان اطلاعات اف بی آی و امور بین المللی می گوید: “ایرانیان از سفارت های خود برای قاچاق اسلحه استفاده می کنند و در گذشته نیز از آنها برای گسترش و اجرای طرح های خود استفاده کرده اند. دیپلمات ها در رفت و آمد خود مصونیت دارد. سفارت یک مرکز حفاظت شده هم برای جاسوسی و، هر از گاهی، هم برای انجام عملیات های ویژه است. بنابراین یک سفارت در ماناگوآ قطعا ً محیطی است که برای دستگاه امنیت ملی ما نگران کننده خواهد بود.“
اما همه رفتن ایران به ماناگوآ را از جمله اهداف شرورانه این کشور نمی دانند. برخی از تحلیلگران سیاست خارجی معتقدند که این اقدام ایران، واکنش منطقی این کشور برای حمایت از کشورهایی است که با دو دور تحریم های شورای امنیت سازمان ملل بر علیه ایران مخالفت کرده اند و ایران همچنان در نظر دارد برای خنثی کردن دورهای بعدی تحریم، این روند را ادامه دهد. پیتر رادمن، عضو ارشد سیاست خارجی آمریکا در موسسه بروکینگز می گوید: “ایران سیاست خارجی خود را دارد. ایرانیان فقط تلاش می کنند نفوذ خود را گسترش دهند. آنها به فعالیت های اقتصادی خود همچنان ادامه خواهند داد.“
دنیس جت، رئیس مرکز بین المللی دانشگاه فلوریدا در گینزویل می گوید: “وقتی واشنگتنی وجود داشته باشد که شما را شرور بنامد و پیوسته گزارش هایی از واشنگتن درباره عملیات های بمباران منتشر شوند، شما چه کار می کنید اگر یک طراح ایرانی در زمینه مسائل استراتژیک باشید؟ ایرانیان در استفاده از دیپلمات ها و مأموریت های دیپلماتیک بعنوان مکانیسمی برای ترور سابقه دارند. پس چرا حالا نباید محاسبه این چنینی داشته باشند؟”
منبع: سانفرانسیسکو کرونیکل، 21 دسامبر، 2007