استاندار تهران با “قطعی” دانستن وقوع زلزله در تهران، گفت: “رئیس جمهور همواره بر قطعیت وقوع زلزله در تهران تاکید دارد و آن را حتمی می‌داند؛ بنابراین اگر وقوع زلزله در تهران را به مردم اطلاع‌رسانی نکنیم به مردم خیانت کرده‌ایم.”
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مرتضی تمدن با تاکید بر قطعی بودن وقوع زلزله در تهران، “مقاوم‌سازی زیرساخت‌ها و تاسیسات تامین و توزیع آب تهران” را “عملی‌ترین اقدام در مواجهه با حوادث غیرمترقبه” دانست.
با وجود این آقای تمدن توضیح نداد که وی و آقای احمدی نژاد بر مبنای کدام داده های علمی یا تحقیقات پژوهشی، وقوع زلزله در تهران را قطعی می دانند.
کارشناسان و زمین شناسان معتقدند که با وجود پیشرفت های فزاینده علمی، هنوز امکان تعیین زمان قطعی وقوع زمین لرزه در هیچ کجای جهان وجود ندارد؛اما استاندار تهران با قطعی دانستن زلزله تهران، هشداری را هم به شرکت کنندگان در مانور زلزله پایتخت داد: “در زمان وقوع زلزله حتی فرصتی برای پوشیدن لباس فرم نیست، بنابراین همواره باید آماده مقابله با وقوع زلزله و مدیریت آن داشته باشیم.”
نخستین مانور تخصصی آب و فاضلاب با موضوع “مدیریت بحران زلزله” در تهران صبح جمعه گذشته آغاز به کار کرد. این مانور دارای 18 سناریوی محوری و 22 سناریوی منطقه ای بود از جمله ازکار افتادن تصفیه‌خانه پنجم سوهانک، ازمدار خارج شدن 50 حلقه چاه، نشت واقعی گاز کلر و شکستگی خطوط انتقال، شیر خط، شبکه‌های آبرسانی و قطع برق از سناریوهای اصلی آن به شمار می‌رفت.
استاندار تهران در حاشیه این مانور به گلایه احمدی نژاد درباره “جدی گرفته نشدن زمین لرزه در تهران” اشاره کرد و گفت: “باید توجه داشت که تمامی مراکز مدیریت و تصمیم‌گیری در همه بخش‌ها در تهران متمرکز است و با توجه به این تمرکز، مقاوم‌سازی تاسیسات قبل از وقوع هرگونه رخداد غیرمترقبه، از اولویت‌های عمده ما و به تبع آن ساختار کلان کشور است.”
سال هاست که بحث وقوع زلزله در تهران، یکی از داغ ترین مباحث مطرح در نزد ساکنان این شهر و مسئولان دولتی است.در این میان هر از چند گاهی، شایعاتی درباره وقوع زلزله در پایتخت در یک زمان مشخص مطرح می شود که اسباب نگرانی گسترده تهرانی ها را فراهم می کند.
این در حالیست که محمود احمدی نژاد خردادماه سال 1386 گفته بود: “زمین نمی تواند بر سر جایی که همه افراد آن مومن هستند بلرزد و آن را خراب کند.” اما با گذشت سه سال روز 17 فروردین سال جاری وقوع زلزله در تهران را قطعی دانست.
وی در آن هنگام با تاکید بر لزوم جدی گرفتن وقوع زلزله در تهران، گفت که “شرایط طبیعی” نشان می دهد وقوع زلزله در تهران قطعی است.
احمدی نژاد با اشاره به جمعیت چند میلیون نفری تهران افزود: “اگر حادثه‌ای رخ دهد خسارت‌بار خواهد بود.”
همزمان با اصرار مقامات دولتی بر قطعی بودن وقوع زلزله در تهران، تصمیم دولت احمدی نژاد برای انتقال پایتخت از تهران به محلی دیگر و لزوم کاستن از جمعیت آن نیز شکل جدی تری به خود گرفت.
رئیس جمهور چند روز بعد از این سخنان هم با هشدار مجدد نسبت به وقوع زلزله در تهران، خواستار خارج شدن “حداقل 5 میلیون نفر” از پایتخت شد.
ناظران سیاسی معتقدند تاکید زیاد مقامات دولت احمدی نژاد به حتمی بودن وقوع زلزله در تهران و لزوم کاسته شدن از جمعیت پایتخت یا جابجایی آن، خالی از انگیزه های سیاسی نیست.
در جریان اعتراض مردم به نتایج اعلام شده دهمین دوره ریاست جمهوری در ایران، شهر تهران شاهد بیشترین و پردامنه ترین اعتراضات در میان دیگر شهرهای ایران بود. اعتراضاتی که تا چندین ماه فضای سیاسی و اجتماعی پایتخت ایران را متاثر از خود ساخته بود.
به نظر می آید همین مسئله نیز باعث شده که طرح انتقال پایتخت از تهران به نقطه ای دیگر با جدیت بیشتری در دستور کار دولت احمدی نژاد قرار بگیرد.
مقامات جمهوری اسلامی به این طرح هم در سال 1364 و هم پس از پایان جنگ ایران و عراق در سال 1368 به عنوان راه برون‌رفت احتمالی از مشکلاتی که تهران را احاطه کرده بود نگاه می کردند.آنها اما سرانجام اجرای طرح ساماندهی تهران را بر تغییر پایتخت یا انتقال مرکز سیاسی ترجیح دادند و طرح تغییر، با تصمیم دولتمردان وقت مبنی بر ارجحیت ساماندهی تهران کنار گذاشته شد. این موضوع در سالهای نخستین دهه 70 نیز مطرح شد و باز پیگیری آن بی نتیجه ماند، تا اینکه سال گذشته مجمع تشخیص مصلحت نظام موضوع انتقال احتمالی پایتخت ایران را تصویب کرد.
مجمع تشخیص مصلحت روز شنبه 9 آبان 1388 انتقال مرکز سیاسی کشور در مکان مناسب جهت بهبود و اصلاح استقرار جمعیت را به تصویب رساند. محمد هاشمی، یکی از اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام در آن هنگام، هدف از این طرح را جدا کردن پایتخت سیاسی از مراکز اقتصادی و زمان اجرای آن را تا پایان برنامه‌ی چشم‌انداز در سال 1404 عنوان کرده بود. وی منظور از مراکز سیاسی را “سه قوه و ساختارهای دولتی” نامیده ولی اضافه کرده بود که هنوز “مشخص نشده که این مرکز سیاسی قرار است به کدام‌شهر منتقل شود.”
از هنگام مطرح شدن بحث احتمال جابجایی پایتخت ایران، بسیاری از نمایندگان مجلس شورای اسلامی هر کدام شهر حوزه انتخابیه خود را به عنوان مناسب ترین محل برای انتقال پایتخت اعلام کرده اند.
این در حالی است که بسیاری از کارشناسان بر این باورند که با توجه به تمرکز فوق العاده ساختار سیاسی و اقتصادی ایران در تهران، امکان جابجایی پایتخت، حداقل به این زودی ها وجود ندارد.
