دولت کودتا و وزارت زنان

عسل اخوان
عسل اخوان

وزرای زن در کابینه احمدی نژاد چه می کنند؟
۱- معرفی سه وزیر زن از سوی احمدی نژاد موجب حیرت بسیاری از ناظران شده است، چگونه دولتی که آن لایحه ارتجاعی علیه حقوق زنان (موسوم به لایحه خانواده) را به مجلس فرستاد اکنون زنان را به عنوان وزیر کابینه پذیرفته است؟ آیا در اثر صاعقه یا هر حادثه دیگری احمدی نژاد و مجتبی ثمره هاشمی، تغییرعقیده داده اند و فمینیست شده اند؟! آیا عقاید فقهی مصباح یزدی و خامنه ای (دو حامی اصلی دولت کودتا) تغییر کرده؟ به راستی معرفی وزرای زن در کشوری که زنان را حتی در حد مدیریت میانی هم تحمل نمی کنند چه معنایی دارد و چه هدفی را دنبال می کند؟
۲- پاسخ به این پرسش ها ارتباط زیادی دارد با آنچه پس از کودتای ۲۲ خرداد روی داد. دولت کودتا طی چند ماه اخیر با جنبشی گسترده و سراسری روبرو بوده که مشروعیت داخلی و بین المللی را به طور کامل از او ستانده، کشتار و شکنجه وحشیانه مردم و افشای تجاوزهای جنسی و اعمال شنیع و ضد بشری در زندانهای جمهوری اسلامی چهره کریه فاشیست های اسلامی را عریان تر از همیشه پیش روی جهانیان قرار داد تا آنجا که آنها که از لزوم به کار بستن زبان نرم در قبال جمهوری اسلامی سخن می گفتند یا با به کار بستن تحلیلهای بی بنیاد می کوشیدند برداشت عمومی از این نظام را تلطیف کنند اکنون تحت فشار افکار عمومی بین المللی یا از حرفهای خود عقب نشسته اند یا به گوشه انزوا خزیده اند.
۳- دولت کودتا   در بن بستی ملی و بین المللی قرار دارد، جمهوری اسلامی بزرگترین شکاف و بحران سیاسی طول عمر خود را تجربه می کند، دولت کودتا با مشکل مشروعیت از دست رفته و افشای چهره واقعی اش روبروست، سرکوبهای وحشیانه نه تنها چاره ساز نشد بلکه بر مشکلات دولت کودتا افزود. اکنون احمدی نژاد محتاج حرکتی تازه است که کمی چهره دولت کودتا را با آن بزک کند و در ضمن با به پا کردن جنجالی تازه – شبیه و البته شدید تر از جنجال معاون اولی مشایی – صورت مسئله اصلی را که کودتا و موج کشتار پس از آن است پاک کند. در واقع احمدی نژاد و کارگردانان کودتا با این اقدام چند هدف را پی می گیرند:
الف) بازسازی چهره خود در سطح جهان،
ب) منحرف کردن افکار عمومی داخلی و بین المللی از مسئله اصلی،
ج) آرام کردن زنانی که رکن اصلی جنبش سبز علیه دولت کودتا را تشکیل می دهند. احمدی نژاد می کوشد با آنچه خود یک “باج” به زنان تلقی می کند - و در واقع منظور نظرش به نوعی تطمیع زنان است – موضع ما زنان را علیه دولت کودتا نرم کند و مانع از حضور زنان در خیابانها شود.
د) در ضمن احمدی نژاد می کوشد با قرار دادن خود در برابر روحانیت سنتی خود را دیکتاتوری روشن اندیش جا بزند!
۴- اقدام دولت کودتا در معرفی وزرای زن تا حدودی هوشمندانه به نظر می رسد، اما آیا می تواند همه اهداف کارگردانان کودتا را محقق کند؟ واقعیت این است که ندا و سهراب و ترانه و اشکان و دهها جوان مانند آنها با معرفی سه وزیر زن زنده نمی شوند، زخمهای شکنجه و تجاوز را نمی توان با این اقدامات عوامفریبانه التیام داد، این اقدام اگر چه برای فریب افکار عمومی سازمان داده شده اما مردم دیگر فریب نخواهند خورد، به هر حال افشای اهداف این سناریو از وظایفی است که بر عهده ماست.
۵- در عین حال این نکته را هم نباید فراموش کرد که اگر کودتاگران برای نجات از بحران اجبارا به اینگونه روشها متوسل می شوند آن را باید به حساب حضور قوی و شجاعانه زنان در صحنه مبارزه با دولت کودتا دانست. این عقب نشینی کودتا گران نتیجه چیزی نیست جز کارزار گسترده زنان طی سالهای اخیر علیه تبعیض و قوانین تبعیض آمیز. این عقب نشینی میوه حضور عملی زنان در میدان مبارزه خیابانی علیه کودتاگران است، تجربه این دو ماهه نشان داد علیرغم پاسیفیسم حاکم بر تفکر برخی افراد و گروهها، راه آزادی گاهی هم از خیابان می گذرد.
۶- اما نتایج این اقدام احمدی نژاد چه خواهد بود:
الف) شکاف بین کودتاگران و روحانیت و مراجع قم عمیق تر می گردد و در نتیجه نظام بیش از پیش به سپاه و قدرت نظامی وابسته می شود.
ب)احتمالا شکافهایی در میان حامیان دولت کودتا به وجود می آورد و شاید در مجلس جنجال به پا کند.
ج) به طور کلی شکاف در نظام را عمیق تر می کند.
د) در ضمن این اقدام به رغم نیت شومش به هر حال یکی از بزرگترین تابوهای بعد از انقلاب را می شکند.
۷- مشکل زنان با معرفی سه وزیر زن که خودشان هم اعتقادی به برابری حقوق زن و مرد ندارند حل نمی شود، مشکلات اجتماعی حقوق زنان خیلی بیشتر از این حرفهاست و جمهوری اسلامی مسئول مستقیم بسیاری از این مشکلات است، باید به کودتا گران خاطر نشان کرد اگر زن می تواند وزیر شود این به آن معناست که زن می تواند قاضی و رییس جمهور هم بشود چنانکه در بسیاری از نقاط دنیا شده است. اگر زن می تواند وزیر بشود پس این حق را دارد که با وزیر مرد همکارش از حقوق برابر بهره مند شود.
اکنون خانم وزیر را تصور کنید که به شوهرش به خاطر اختیار کردن زن دوم و سوم اعتراض کرده و از او خواسته است هوو ها را طلاق دهد و شوهر هم بنا به حق و وظیفه شرعی اش او را تنبیه بدنی کرده، حالا خانم وزیر می خواهد به جلسه هیات دولت برود تا در مورد مسائل مهم مملکت اظهار نظر کند اما شوهرش “اذن” خروج از منزل را به او نمی دهد و او را وادار به «تمکین خاص» می کند تا هر جور که بخواهد از او “متمتع” شود! به هر حال خانم وزیر خودش را به هزار بدبختی به جلسه سخنرانی هنگام غروب در فلان سمینار می رساند در حالیکه تمام بدنش کبود است”.
این تصویر مضحک و غم انگیز نشانه وضعیت کمیک- تراژیک جمهوری اسلامی و تناقضات این نظام است، تناقضاتی که جمهوری اسلامی را از پا در می آورد.

منبع:اخبار روز