احمد صدر حاج سید جوادی در مصاحبه با “روز” گفت کار دستگاه امنیتی به جایی رسیده که از خارج شدن بچه ها و پیرمردی که توان حرکت هم ندارد در هراس به سر می برد.
او می پرسد: این چه امنیتی است که با خارج شدن یک بچه ۱۲ ساله از کشور به خطر می افتد یا با خارج شدن پیرمرد ۹۶ ساله ای که در خانه خود نیز قدرت جابجا شدن و تحرک ندارد؟
احمد صدر حاج سید جوادی، از بنیانگذاران نهضت آزادی ایران،عضو شورای انقلاب و ازنویسندگان پیش نویس قانون اساسی، وزیر دادگستری در کابینه مهندس بازرگان و نماینده دوره اول مجلس شورای اسلامی بوده است.
آقای صدر حاج سید جوادی که اکنون ۹۶ سال دارد اخیرا از سوی شعبه دوم دادسرای اوین ممنوع الخروج شده است. این در حالی است که میگوید: من نه قصد خارج شدن از کشور را داشتم و نه اصلا توان آن را. چون در منزل خودم هم برای جابجا شدن از اتاقی به اتاق دیگر مشکل دارم و از این اقدام آقایان با توجه به اینکه وضعیت مرا میدانند تعجب میکنم.
او می افزاید: این حکم از سوی شعبه دو دادسرای اوین صادر شده که نه به آن جا احضار شده ام و نه پرونده ای آن جا دارم. یکباره این ابلاغیه را برای من فرستاده اند که شما ممنوع الخروج هستی و زیر آن هم نوشته اند تا ۲۰ روز زمان دارم که به این امر اعتراض کنم. من اصلا قادر به حرکت نیستم که بخواهم از کشور خارج شوم و این را خوب میدانند. برای همین احساس میکنم یک تحریکی پشت این قضیه وجود دارد، میخواهند دادسرای ویژه اوین را به رخ ما بکشند و ما را توجه دهند که چنین دادسرایی هست و کوچکترین حرکتی بکنید برخورد میکند. خب من که اصلا توان حرکت هم ندارم! یا دختر ۱۲ ساله نسرین ستوده را ممنوع الخروج میکنند که چه شود؟ بالفرض آن بچه اصلا بخواهد از کشور برود امنیت چه کسی به خطر می افتد؟ به این روز افتاده اند که امنیت شان اینگونه بر باد می رود که چنین دست به اقدامات پیشگیرانه مثلا می زنند؟
اشاره آقای صدر حاج سید جوادی به ممنوع الخروج شدن مهراوه خندان، دختر ۱۲ ساله نسرین ستوده است. مهراوه و پدرش رضا خندان نیز اخیرا از سوی شعبه دوم دادسرای اوین ممنوع الخروج شده اند.
احمد صدر حاج سید جوادی سپس می پرسد: یعنی مملکت به روزی افتاده که امنیت اش را یک پیرمرد ۹۶ ساله به خطر میندازد یا یک بچه ۱۲ ساله؟ میخواهند با اینکارها پیام دهند که خارج از موضوعی که حکومت میخواهد حرف بزنید سن و سالتان هم مهم نیست و برخورد میکنیم؟ خب بفرمایند اتهام چیست؟ پرونده کجاست؟ چرا اتهام را تفهیم نمیکنند؟ اصلا من که قدرت حرکت ندارم خودشان تشریف بیاورند منزل ما و اتهام مرا به من تفهیم کنند.
او روز گذشته نیز با انتشار نامه ای خطاب به مردم ایران اعلام کرده بود: ماموران امنیتی وزارت اطلاعات که این روزها گویی برای تامین امنیت ملی، تکلیفی جز پاییدن پیرمردی ۹۶ ساله ندارند، بهتر از هر کس دیگری می دانند که توان حرکت تا چه حدی از اینجانب سلب شده و کهولت و بیماری تا چه مایه بر جسم و جان دردمندم سایه افکنده است که اگر چنین نبود و اگر هنوز امکان راه رفتن و حرکت داشتم به جای آن که در این سن و سال به قکر خروج از وطنم باشم، خود را مفتخر می داشتم به اخذ وکالت و دفاع از عزیزان دربند و ستمدیده ای چون خانم ها نسرین ستوده و نرگس محمدی. در برابر جفاکاری ها و سیاه بازی هایی که به نام دادگاه انقلاب بر ملت عزیز ما در طی تمام این سالیان روا شده و مادران را از فرزندان معصومشان جدا ساخته و بر مادری بیمار با دو فرزند خردسال چنین ستمی را روا داشته و یا احکام سنگین دیگر مانند حکم حبس ده ساله برای جوان نیک اندیش آقای مهندس عماد بهاور و سایر عزیزان، حکم خنده آور ممنوع الخروجی برای این پیر سالخورده ناتوان از حرکت، از هیچ اهمیتی برخوردار نیست که بخواهد نسبت به آن اعتراضی داشته باشد و از این رو، با عدم درج اعتراض حقوقی به قرار موهن قضایی صادره، حقارت روحی و اعتقادی صادرکنندگان این حکم شرم آور برای دستگاه و نظام قضایی را به ایشان باز می گردانم.
او افزوده است: کسانی که در صدور چنین حکم بلاموضوع و لغوی نقش داشته اند یا جاهلند و یا عامل بیگانه که چنین هزینه هایی را به اعتبار و مشروعیت نظام جمهوری اسلامی ایران تحمیل می کنند. اگر که جاهل اند، خداوند به داد این ملت برسد که سرنوشتشان به دست این افراد افتاده و اگر عامل اند و نفوذی بیگانه، باز هم خداوند به دادمان برسد و البته در چنین فرضی، مشکلات و عسرت مردم و هرج و مرجی که زندگی مردم را فراگرفته است به گونه ای دیگر قابل نبیین و توجیه خواهد بود. از این رو هشدار داده و اعلام می دارد که کسانی که انقلابی اصیل و مردمی را از پایه ها و مبانی آن به انحراف کشیدند و سال ها حقوق سیاسی و اقتصادی ملتی بزرگ را نادیده گرفته و ضایع ساختند و حتی به حقوق و اصول مندرج در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز پایبندی نشان ندادند، تنها براندازان واقعی نظامی هستند که برآمده از انقلابی اصیل و مردمی با مطالبات آزادی، استقلال و حاکمیت ملت بود و هم اینان، بر هم زنندگان امنیت ملی این مملکت بوده و سزاوار کیفر و پاسخ گویی اند.
عضو شورای مرکزی نهضت آزادی سپس اضافه کرده: اعتراض این پدر پیر در شامگاه عمر نه به حکمی سست و بی پایه که تحت تاثیر دستگاه امنیتی صادر شده و بلکه اعتراض به انحرافاتی است که از اصول و آرمان های انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ پدید آمده است. برای این جسم فانی و دردمند، تمنایی در این دنیا نمانده است که به خاطر آن از باورهای خود کوتاه بیاید. ممنوع الخروجی که محلی ندارد حتی اعدام و حبس نیز نخواهد توانست مانع برآمدن صدای اعتراض و حضور و همراهی ما با هم میهنانمان باشد.
او همچنین به حاکمان جمهوری اسلامی چنین توصیه کرده:حاکمیت و حاکمان ایران دست از آزمودن آزموده ها بردارند و به اتخاذ تصمیم های عقلانی رجوع کنند و دریابند که تنها حامی واقعی هر حکومتی، مردم هستند و در برابر بحران های عظیم داخلی و بین المللی در عرصه های گوناگون سیاسی، اقتصادی و امنیتی، تنها حکومتی می تواند به مردم اتکا کند که در خصوص آنان مرتکب ستم و بی عدالتی نشده و آزادی ها و حقوق آنان را رعایت کرده باشد و یا به اصلاح خود در این راستا بپردازد. وگرنه تاریخ کم ندارد از مواردی که به گونه ای دیگر رقم خورده و بدیهی است که هیچ ملتی برای احقاق حقوق خود تا ابد منتظر نخواهد نشست.
