دیگر اعتماد ملی نداریم!

در این هفته، روزنامه اعتماد ملی، متعلق به مهدی کروبی، به دستور نماینده دادستان توقیف شد. پس از انتشار این خبر، قاضی مرتضوی توقیف این روزنامه را تکذیب کرد ولی در نهایت شعبه 13  دادسرای تهران  با ارسال نامه ای به معاونت داخلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خواهان ممانعت از انتشار روزنامه اعتماد ملی تا “اطلاع ثانوی” شد.
حسین کروبی، پسر مهدی کروبی دلیل توقیف اعتماد ملی  را به “چاپ نامه کروبی در پاسخ به هتاکی های صورت گرفته” نسبت داد.
این اقدام مسئولان قضایی اعتراضات زیادی را در پی داشت. سازمان گزارشگران بدون مرز ضمن محکوم کردن این اقدام، اعلام کرد علت توقیف این روزنامه “روشنگری های” اخیر مهدی کروبی درباره شکنجه و تجاوز در زندانهای جمهوری اسلامی بوده است. کمیته حفاظت از روزنامه نگاران هم به این اقدام دستگاه قضایی ایران اعتراض کرد.
اما “روشنگری های” مهدی کروبی در خصوص بدرفتاری و تجاوز به شماری از زندانیان در این هفته هم واکنش هایی را در پی داشت. پس از اینکه علی لاریجانی این “ادعا” را رد کرد و “احمد خاتمی” از تریبون نماز جمعه خواستار مجازات مهدی کروبی شد، کروبی بار دیگر بر موضع خود پافشاری کرد ودر نامه ای به علی لاریجانی خواستار” تشکیل جلسه ای با حضور سران سه قوه و رییس مجلس خبرگان برای ارائه مستندات خود درباره آزار جنسی بازداشت شدگان” شد.
همزمان، شیرین عبادی هم گفت “تجاوزجنسی، جنایت علیه بشریت و قابل پیگیری در دادگاه‌های بین‌المللی است”.
در چنین اوضاعی بود که خبر رسید: احمد زید آبادی و فیض الله عرب سرخی  به دلیل وخامت حال بستری شدند ومحمد علی دادخواه مورد ضرب و شتم قرار گفته است.
همسر احمد زید آبادی از اعتصاب 17 روزه وی خبر داد  و از وخامت حال همسرش در زندان. مهدیه محمدی که توانسته بود با  همسرش ملاقات کند در این باره گفت: “درتمام طول این هفده روز هیچ احدی سراغش نرفته. یعنی در اتاقی یک متر در یک مترونیم تنها بوده. می‌گفت هیچ صدایی آنجا نمی‌آمده. اصطلاحی که به کار برده اینکه دقیقاً مثل یک قبر بوده است”.
همسر فیض الله عرب سرخی هم با تاکید بر بی خبری 44 روزه از همسرش چنین گفت: “یقین دارم بلایی سر همسرم آورده اند”.
افزون بر این موارد، نسرین ستوده وکیل عیسی سحرخیز هم از ملاقات با موکلش پس از 40 روز خبر می دهد. موکلی با دنده های شکسته که مطلقا از بیرون زندان خبری ندارد. نه حق هواخوری دارد و نه اجازه مطالعه کتاب و روزنامه.
مجموعه فعالان حقوق بشر هم از “شکنجه شدید” پیمان عارف، دانشجوی ستاره دار و زندانی خبر داد.
در همین حال، زینب حجاریان، دختر سعید حجاریان هم از “ارعاب” خانواده اش توسط نیروهای امنیتی گفت و تصریح کرد:“حدود ساعت سه، تعدادی موتور سوار به درب منزل ما فرستاده اند تا ارعاب ایجاد کنند و با تهدید و آزار خانواده، پدرم را برای اخذ اعترافات دروغین تحت فشار قرار دهند. در روزهای اخیر بارها خواسته اند تا برادرم را به بازداشتگاه بکشانند تا به پدرم نشان دهند که او بازداشت است و با این حربه او را تسلیم کنند”.
کانون مدافعان حقوق بشر هم اعلام کرد: “شرط آزادی بازداشت شدگان کانون، توقف فعالیت های حقوق بشری و عدم همکاری با شیرین عبادی عنوان شده است”.
و در واکنش به چنین وضعیتی بود که کمیته پیگیری بازداشتهای خودسرانه در بیانیه ای که به امضای هفت تشکل مدنی و سیاسی رسید اعلام کرد: “ما ضمن هشدار نسبت به عواقب سوء نقض حقوق شهروندان از سوی حاکمیت خواستار توقف فوری این روند و آزادی هرچه سریعتر کلیه زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم. “
در همین حال حکم اعدام بهنود شجاعی، نوجوان بزهکار که قرار بود در این هفته اجرا شود، متوقف شد. همزمان، در کردستان، یک دادگاه تجدید نظر حکم 6 سال و نیم روناک صفار زاده را تایید کرد.
باری، هفته را در حالی به پایان رساندیم که این جمله در فیس بوک دست به دست در گردش بود: “دیگر اعتماد ملی نداریم! “