در روزی که شب قبلش ۱۰۰ کارگر بیکار شده لرستانی در اعتراض به اعلام تعطیلی کارخانه، مقابل وزارت کار خوابیدند، آن‌سوتر در کردستان، به جز بازداشت دو فعال کارگری، دو فعال دیگر نیز به شلاق و زندان محکوم شدند. محمود صالحی، فعال کارگری در کردستان در مصاحبه با روز می‌گوید این افراد غالبا به دلیل عضویت در تشکل‌های کارگری بازداشت شده‌اند.
این عضو کمیته هماهنگی تلاش برای ایجاد تشکل‌های کارگری همچنین معتقد است که تحولات مربوط به پرونده هسته‌ای جمهوری اسلامی تغییری در بهبود معیشت و زندگی روزمره کارگران ایجاد نخواهد کرد.
سومین روز تجمع مقابل وزارت کار
روز چهارشنبه، ۲۶ فروردین، خبرگزاری ایرنا گزارش کرد که حدود ۱۰۰ نفر از کارگران بیکار شده کارخانه فارسیت دورود که برای اعتراض صنفی از لرستان به تهران سفر کرده اند، سه شنبه شب را در مقابل ساختمان وزارت کار سپری کردند. گزارش تصویری از این تجمع
کارگران با طلوع خورشید، برای سومین روز پیاپی مقابل ساختمان این نهاد دولتی تجمع کردند. تعداد زیادی از آنها به دلیل تعطیلی کارخانه فارسیت دورود بیکار شده‌اند.
به نوشته ایلنا کارفرمای شرکت فارسیت از روز ۱۵ فروردین ۹۴ اجازه ورود حدود۲۶۰ کارگر به جا مانده از تعدیل‌های گذشته را به کارخانه نداده و اعلام کرده به دلیل زیان‌دهی، شرکت قصد ادامه فعالیت ندارد.
بازگشایی مجدد کارخانه و پرداخت حقوق ماهیانه به کارگران و یا قبول پرداخت سنوات به ازای سابقه کار هر کارگر از جمله مطالبات مطرح شده از سوی کارگران فارسیت دورود است؛ کارگرانی که اکثر آنها بین ۱۳ تا ۲۰ سال در این واحد صنعتی سابقه کار دارند.
بر اساس گزارش ها با تعطیلی این کارخانه که یکی از بزرگ‌ترین کارخانه‌های صنعت سیمان و جزء هلدینگ فارس خوزستان است، بیش از ۲۶۰ نفر با سوابق کاری بالا بیکار می‌شوند.
دوباره بازداشت؛ دوباره شلاق
روز چهارشنبه، ۲۶ فروردین همچنین گزارش شد که دو فعال کارگری در سنندج بازداشت شدند.
به نوشته وبسایت کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل‌های کارگری، فواد و آرام زندی از سوی نیروهای لباس شخصی در منزل بازداشت و به مکان نا معلومی منتقل شده‌اند.
علت بازداشت؛ نامعلوم
محمود صالحی، عضو کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل‌های کارگری می‌گوید: “در روزهای گذشته حمله وسیعی به صفوف کارگران و فعالان کارگری شکل گرفته و هر روز تعداد بیشتری از این فعالان و کارگران را به اتهام اینکه عضو یک کمیته کارگری هستند بازداشت و به زندان محکوم می‌کنند.”
به گفته آقای صالحی، در روزهای اخیر نظام صادقی، از اعضای کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل‌های کارگری نیز در سنندج مجددا دستگیر شده است.
کوروش بخشنده، فعال کارگری،دیگر عضو این کمیته نیز در ۱۶ اسفندماه گذشته بازداشت شده و هنوز محل نگهداری و علل بازداشت او برای خانواده‌اش مشخص نشده است.
علاوه بر این روز چهارشنبه، ایلنا، خبرگزاری حکومتی کار ایران از محکوم شدن دو تن از نمایندگان قانونی کارگران نانوایی‌های سنندج به تحمل ۵ ماه حبس تعزیری و ۳۰ ضربه شلاق خبر داد.
محمود صالحی می‌گوید حکم یدالله صمدی پنج ماه زندان تعزیری و سی ضربه شلاق به پنج سال زندان تعلیقی تبدیل شده و حکم اقبال شبانی نیز از پنج ماه زندان تعزیری و ۳۰ ضربه شلاق به پنج سال زندان تعلیقی تبدیل شده است.
یدالله صمدتی، دبیر انجمن صفنی کارگران سنندج و اقبال شبانی هم یکی از بازرسان اصلی سندیکای کارگران خباز سنندج است.
دو هفته پیش هم دادگاهی در اردکان ۵ نفر از کارگران معترض معدن چادر ملو را بدوا به یک سال حبس تعزیری و شلاق محکوم کرد.
محمود صالحی می‌گوید حکم شلاق این دو فعال کارگری نهایتا به اجرا درآمده است.
او یادآوری می‌کند چند سال پیش شیوا خیرآبادی و سوسن رازانی ازفعالان کارگری سنندج به اتهام شرکت درمراسم اول ماه می به شلاق محکوم شده بودند.
این دو نفر که خرداد ۸۷ دستگیر شدند، نهایتا در بهمن‌ماه همان سال مقابل چشمان دادستان و قاضی به ترتیب ۷۰ و ۱۵ضربه شلاق خوردند. بیشتر بخوانید: دو فعال زن کارگری شلاق خوردند.
در اقدامی مشابه در شهریور ماه گذشته هم چهار تن از کارکنان شرکت پتروشیمی رازی در بندر امام محکوم به ۵۰ ضربه شلاق و شش ماه زندان شدند.
در سال ۸۶ نیز صدیق امجدی، از کارگران بازداشت شده در مراسم اول ماه مه در سنندج، از سوی دادگاه اجرای احکام این شهر به ۱۰ ضربه شلاق محکوم شد. این حکم نهایتا به اجرا در آمد.
با برگزاری روز کارگر دولت به تعهدش عمل کند
فشارها بر جامعه کارگری و فعالان این عرصه در آستانه اول ماه می، روز جهانی کارگر شدت گرفته است.
در نه سال گذشته از صدور مجوز برای برگزاری راهپیمایی روز جهانی کارگر خودداری شده است.
سال گذشته، یک روز پس از روز جهانی کارگر،علاوه بر ممانعت از برگزاری راهپیمایی در حومه کرج نیروهای پلیس و لباس شخصی با حمله به یک “مراسم خانوادگی” اعضای سندیکای کارگران فلزکار مکانیک، شماری از آنها را بازداشت کردند.
امسال خبرگزاری ایلنا به نقل از یک کارشناس اقتصادی نوشته است که برگزاری روز کارگر می‌تواند یکی از نشانه‌های تعهد دولت در عمل به شعارهای انتخاباتی‌اش باشد.
کمال اطهاری گفته است: “اگر دولت می‌خواهد حسن نیتش را در خصوص عمل به شعارهای انتخاباتی‌اش همچون آزادی انجمن‌ها و لزوم تشکل گرایی نشان دهد، باید در یک گام مثبت پس از سالها زمینه را برای حضور گروه‌ها و جریان‌هایی همچون گروههای کارگری که خاستگاه مشخصی دارند فراهم کند.”
“توافق ربطی به جامعه کارگری ندارد”
در جریان بحث پیرامون پرونده هسته‌ای ایران بارها تاکید شد که در صورت توافق با غرب و رفع تحریم ها، وضعیت معیشتی مردم بهبود پیدا خوهد کرد.
اما فعالان کارگری چه تصوری از تفاهم لوزان و تاثیرات آن بر زندگی خود دارند؟ محمود صالحی، فعال کارگری در مصاحبه با روز می‌گوید: “به نظر ما اوضاع بهتر نخواهد شد. چون این توافق نه ربطی به جامعه کارگری دارد و نه نقشی در سرنوشت آنها ایفا می‌کند. زمانی که نفت بشکه‌ای ۱۰ دلار بود وضعیت کار و کارگران همین بود، امروز هم که ۵۰ دلار شده، شرایط کارگران همین است. این توافق تغییری در بهبود وضعیت روزمره کارگران ایجاد نخواهد کرد.”
تحریم‌های اقتصادی و نابسامانی داخلی اقتصادی در سالهای گذشته موجب تعطیلی شمار زیادی از واحدهای تولیدی و اخراج و بیکاری هزاران کارگر در ایران شده است.
