همزمان با انتقال آریا آرام نژاد و 5 فعال سیاسی زندانی به بند سارقان و مجرمان خطرناک، همسر این آهنگساز و خواننده حامی جنبش سبز، در مصاحبه با “روز” از وضعیت سلامتی و امنیت همسرش ابراز نگرانی کرده و از مسئولان قضایی و دادستان شهر بابل خواسته است با حضور در زندان “متی کلا”، جلو رفتار غیر مسئولانه زندانبانان را بگیرند.
عادله ضیایی به “روز” گفته است که همسرش را به اتفاق 5 فعال سیاسی زندانی به بندی منتقل کرده اندکه در آن هیچ گونه امنیّت جانی ندارد و از همه امکانات اولیه محروم اند.
آریا آرام نژاد، هنرمند مازندرانی که پس از عاشورای خونین 88 آهنگی با عنوان “علی برخیز” با صدای او منتشر شد،در 26 بهمن 88 به اتهام اقدام علیه امنیت ملی دستگیر شد.
وی پس از 50 روز بازداشت در سلول انفرادی، با قرار وثیقه آزاد و همزمان از سوی دادگاه انقلاب بابل به 9 ماه حبس تعزیری محکوم شد. سپس 9 ماه محکومیت او از سوی دادگاه تجدید نظر به 6 ماه کاهش یافت و سرانجام 17 آبان ماه جاری در منزل شخصی اش بازداشت شد.
آریا دربند مجرمان خطرناک
همسر آریا آرام نژاد که به شدت نگران وضعیت سلامتی اوست از تماس تلفنی این هنرمند زندانی در روز سه شنبه خبر داده و گفته است: “آریا که تماس گرفت صدا خیلی بد می آمد؛ نه او صدای مرا خوب می شنید و نه من صدای او را واضح داشتم.به هر حال او سه شنبه بعد از ظهر، با آریا وعلیرضا فلاحتی که در حال گذراندن مدت حبس شان هستند، به طور ناگهانی همراه با 4 نفر دیگر به بند سارقان و مجرمان خطرناک منتقل شده اند. برخوردها بسیار زشت و زننده ودور از شأن یک فعال هنری ودیگر فعالان سیاسی دربند بوده و الان آریا به همراه 5 نفر دیگر در بند قاتلان وسارقان در شرایط بسیار بد و بدون امنیت جانی وبدون کمترین امکانات به سر می برند”.
خانم ضیایی افزوده است: “وقتی آریا و 5 نفر دیگر برای انتقال به بند دیگر با مدیر داخلی زندان صحبت کردند با برخورد بد واین جواب مواجه شده اند که اگر ناراحت هستید شمارا به زندان دیگر منتقل کنیم؛ در حال حاضر آریا وعلیرضا فلاحتی تصمیم گرفته اند اگر این شرایط تغییر نکند خودشان درخواست انتقال به بند انفرادی مخوف و غیر استاندارد متی کلا را بدهند . ما تازه متوجه شده ایم که چرا اشکان ذهابیان پس از آزادی می گفت در دوران سپری کردن حبس اش در زندان متی کلا چندین بار درخواست انتقال به بند انفرادی را داده است”.
همسر آقای آرام نژاد سپس می گوید: “من به شدت نگران سلامت وامنیت جان آریا هستم .از مسئولین به ویژه دادستان محترم بابل درخواست میکنم به زندان برود وجلو رفتار غیر مسئولانه مسئولین زندان را هر چه سریعتر بگیرد”.
شانتاژ نیست! نگرانیم
عادله ضیایی دیروز برای پی گیری این ماجرا به دادستانی بابل مراجعه کرده است: “به آقای جعفری، دادستان بابل گفتم چه اتفاقی افتاد که آریا و بقیه به چنین بندی منتقل شدند؟ آقای دادستان گفت:خانم این حرفها چیه، دروغ است و از این خبرها نیست؛ این حرفها شانتاژ خبری است؛او در حالی چنین گفته که نه آریا و نه بقیه عزیزانی که دارند دوران محکومیت شان را سپری میکنند نیازی به شانتاژ خبری ندارند؛ نه همسرم ونه آقای علیرضا فلاحتی اهل دروغ وفضا سازی نیستند بخصوص اینکه میدانند خانواده هایشان چقدر نگران می شوند و دلیلی ندارد خانواده های خود را عذاب بدهند. اصلا چرا باید چنین کاری بکنند؟آن هم وقتی 2روز قبل در تلفن می گفتند حالشان خوب است و بندشان هم بد نیست . حال شرایط اینقدر بد شده که اینطور ابراز نارضایتی می کنند و ترجیح میدهند به سلول انفرادی بروند. به آقای دادستان گفتم خواهش میکنم سری به زندان بزنید. کسی در زندان جواب آریا و بقیه را نمیدهد و با آنها به طرز عجیب وغیر معمول وهدایت شده ای بد برخورد می شود”.
خانم ضیایی افزوده است: “روز گذشته پدر علیرضا فلاحتی هم با دادستان تماس گرفت و دادستان محترم گفتند که در جریان نیستند و پیگیری میکنند وتشکر کرد که پدر علیرضا اطلاع داده. امیدوارم واقعا ایشان به زندان سری بزنند و پی گیری کنند چون ما واقعا نگران ایم”.
به گفته او: “این رفتارهای مشکوک و زننده با این هنرمند ودیگر فعالان سیاسی، علیرضا فلاحتی، علی عباسی، رحمان یعقوبی و علی تاری ثمری جز دلزدگی روز افزون مردم ندارد؛ این فعالان حتی امکانات اولیه یک زندانی را که سازمان زندانها برای زندانیان در نظر گرفته است ندارند. من از همه دلسوزان می خواهم این رفتارهای غیر قانونی ،غیر اخلاقی وغیر انسانی را مردود اعلام کنند تا جلو این برخوردهای ناروا با فرزندان این خاک که همه جرمشان بیرون کشیدن کشورشان از گودال ناراستی ها وکج روی هاست گرفته شود؛ تردید ندارم رفتاری که با همسرم صورت میگیرد، نتیجه کینه توزی عده معدودی از نیروهای امنیتی است که امروز متاسفانه به شکل افسار گسیخته ای جریاناتی را هدایت میکنند که برخورد قهری وسرکوبگرانه با هر قشر از متفکران وروشنفکران را می پسندند”.
همسر آقای آرام نژاد سپس به دیدار سال گذشته این هنرمند به همراه چند تن از فعالان سیاسی بابل با آیت الله صانعی در قم اشاره کرده و به نقل از آیت الله صانعی گفته است: “استبدادی که امروز ایران را فرا گرفته است نه هنرمند می شناسد نه سیاستمدار می شناسد نه دانشجو می شناسد نه خدا می شناسد، هیج چیز نمی شناسد.”
او درباره ملاقات اش با آریا در روز یکشنبه هم خبر داده است که “آریا را به صورت کابینی ملاقات کردیم. حالش خوب بود ولی به خاطر فشار زیادی که در زندان انفرادی به او وارد شده ، چند باری حالش بد شده بود. من وبرادرش پشت کابین با او ملاقات کردیم و مسئولین عزیز که تعدادشان ، کمی بیشتر از حد معمول بود،(چون معمولا یک نفر انجا هست) اصرار داشتند ما در نزدیکترین کابین به خودشان باهم صحبت کنیم .ولی از گوشی تلفن های اولی ، صدا خوب نمی آمد و ما با یک درجه تخفیف از دومین کابین حرف زدیم . انجا هم دوستان کاملا جدی به حضورشان ادامه دادند که این حرکت باعث عصبانیت اریا، من و خانواده شد و قطعا در صورت تکرار این مساله، موضوع را به طور جدی پیگیری میکنیم .فکر میکنم کار غیر قانونی شنود کفایت میکند که از این دوستان رفع نگرانی بشود.”
خانم ضیایی تاکید کرده است که “جان عزیزان ما به خطر افتاده وما امیدواریم با پیگیری جدی دادستان محترم این مشکل حل شود و این تنش ونگرانی واضطراب ایجاد شده در بین خانواده های این زندانیان که عزیزانشان به حق، لایق این برخوردهای دور ازرنگ عدالت و انصاف نیستند خیلی زود پایان یابد”.
آریا ارام نژاد سال گذشته پس از آزادی از زندان با قرار وثیقه و پیش از اینکه دوباره بازداشت شود دو آهنگ دیگر با نام های “دلتنگی” و “برای لمس آزادی” خوانده بود. او در دفاعیات خود خطاب به قاضی دادگاه گفته بود:” بنده پس از حوادث عاشورا که منجر به کشته شدن تعدادی از هموطنان عزیزمان گردید و پس از دیدن تصاویر تکان دهنده و جانسوزش ٬ احساس وظیفه کردم که ضمن محکوم کردن این عمل غیر انسانی رسالت هنری ام را به بجای آورم ٬ لذا دست به انتشار ترانه و آهنگی زدم که به« علی برخیز» معروف گردید. محتوای این آهنگ اشاره دارد به سوء استفاده عده ای دغل باز از نام خدا و قرآن و ائمه برای رسیدن به مقاصدی شیطانی و استمداد خواستم از ائمه برای برچیدن و خشکاندن ریشه های دروغ و نیرنگ و ریا. عجبا که امروز گویا توسل به دین و ایمان نیز در کشور ما جرم محسوب می شود”.