دیدار

نویسنده
محسن شهابی

گفت‌وگو با “سیامک صفری” بازیگر نقش “اشمیت” درنمایش “آقای اشمیت کیه؟”

بازیگر یک کارگر است…

نقشی که در این نمایش بازی می کنید تا اندازه ای به درونیات قهرمان داستان می پردازد و شما هم به شیوه ی مخصوص به خود دنیای این فرد را فانتزی کرده اید.

بله.نقشی که در آن بازی می کنم در یک موقعیت و وضعیت پیچیده قرار می گیرد و همه ی اطرافیان به او گوشزد می کنند که تو خودت نیستی و این موقعیت تا اندازه ای به نظرم کمیک می آید.

 

شما در این نمایش جایگزین رضا بابک شدید.آیا تعاملات قبلی این بازیگر با گروه درشکل بازی شما و شخصیت پردازی تان تاثیر گذار بوده است؟

چندان در جریان بازی و کناره گیری ایشان برای این نقش قرار نگرفته ام.به من پیشنهاد بازی در این نمایش داده شده و از آنجایی که من احترام زیادی برای آقای رشیدی و گروهشان قائل هستم و متن نیز ویژگی های منحصر به فردی را به همراه داشت آمدم و آن را بازی کردم.

 

مهم ترین ویژگی نمایش “آقای اشمیت کیه” برای حضورتان در گروه و بازی این شخصیت چه بود؟

از زوایه یک بازیگر متن برایم بسیار جذاب و زیبا بود و متن این نمایش و همچنین نمایش‌ “منهای دو” تازه و جدید بودند و موقعیت‌هایشان به گونه‌ای بود که بازیگر سعی می‌کند از پس آن برآید و موقعیت‌های استثنایی را در بازی‌اش پدید آورد. در کل کمتر با این گونه ازمتن‌ها مواجه شده‌ام.

 

اغلب تماشاگران شما را در نمایش های کمیک می بینند.این نوع انتخاب ها معمولا با توجه به رویکرد خودتان به نمایشنامه های کمیک است یا اینکه انتخاب کارگردانان و یا اصلا جنس و شمایل شخصیت پردازیتان درباره ی هر نقشی؟

هیچ کس، هیچ ذهنیت اجرایی درباره متن نداشت و متن کاملاً بکر بود و هم‌اکنون فینال آن را روی صحنه می‌بینید.

من قبل از بازی در نمایش، هیچ وقت قضاوت نمی‌کنم و در کل تحلیل را به کارگردان می‌سپارم و سعی می‌کنم فقط موقعیت‌های نقشم را درک و آن را بازی کنم و این را اصل کارهایم قرار داده‌ام.

 

موقعیتی که ازآن می گویید تا چه اندازه ساخته و پرداخته خودتان می شود؟

وظیفه بازیگر این است که موقعیت‌های نقش را تشخیص داده و آن‌ها را بازی کند.در شرایطی که قاضی بزرگی مانند تماشاگران وجود دارند، همیشه سعی می‌کنم نوع قضاوتم بازیگرانه باشد.

 

با توجه به اینکه دومین تجربه همکاریتان با داوود رشیدی است به نظرتان مهم ترین حسن این بازیگر_کارگردان چیست؟

داوود رشیدی به هر کس به اندازه نقشی که داشت کمک می‌کرد و مهم‌ترین ویژگی رشیدی ریسک و جسارتش در انتخاب متن است.

 

بازیگری برایتان چه مفهومی دارد؟

بازیگری مقوله پیچیده است که متاسفانه امروزه به ساده ترین مقوله هنری و تجاری تبدیل شده است.به اعتقادم دو نوع بازیگر داریم.بازیگر با سواد و بازیگربی سواد.بازیگر با سواد یک کارگر ماهر است که در اعماق معدن کار می‌کند و کار و حقوق صنف خودش را می‌شناسد، ولی این به آن معنا نیست که بازیگر درباره یک نمایشنامه توضیح دهد بلکه وظیفه بازیگر این است که نقش را بازی کند.