دولت باید تبلیغ کند…
رضا حداد در گفت و گویی نسبتا مفصل از راه و رسم اطلاع رسانی به مردم گفته است… وی بر این باور است که حضور بازیگر های سینمایی در تئاتر تنها از روی میل و علاقه ی شخصی آنها به مهین هنرهاست و آنقدرها هم به گیشه و مسائل مادی مربوط نیست. شرح این گفت و گو را در ادامه از پی بگیرید…
از میان همه ی متونی که چرمشیر نوشته است چرا این متن را مدنظر قرار دادید؟
در مورد نگارش متن این نمایش با چرم شیر گفت وگو های زیادی داشتم که در نهایت ایده نگارش این متن را پیشنهاد داد و به متن حاضر ختم شد.
آقای حداد،قرار بر این بود که این نمایش را پیش از این در سالن دیگری به صحنه ببرید اما زمان و مکان اجرایتان به کلی دچار تغییرات شد. چرا؟
با فاصله زمانی سه سال، نمایشی را روی صحنه می برم. تمامی پیش بینی های ما برای اجرای نمایش”آمدیم نبودید رفتیم” با تاخیر در آماده شدن سالن شماره سه تماشاخانه ایرانشهر تغییر کرد و مجبور شدیم نمایش را برای اجرا در سالن استاد سمندریان آماده کنیم. چرا که با بازیگران نمایش قرارداد اجرا داشتیم. به همین جهت با توجه به محدودیت های سالن استاد سمندریان تغییراتی در نمایش به خصوص در زمینه هولگرام ایجاد کردیم.ما و گروه همراهمان آمادگی لازم برای احداث سالن را داریم و به محض در اختیار قرار گرفتن زمین مناسب برای برپایی این سالن اقدام می کنیم.
این روزها بحث بر سر این است که شما گروهتان را به نحوی جمع آوری کرده اید که مردم را به هر نحوی به سالن بکشانید و اصولا افرادی که به سالن می آیند تنها برای تکمیل نمودن گیشه اجرایتان و دیدن هنرپیشه های مشهور تلویزیون و سینما هستند. می خواهم نظرخودتان را دراین باره بدانم…
کسانی که تصور می کنند تماشاگران این نمایش تماشاگر مداوم تئاتر نیستند، باید بر اساس آمار صحبت کنند. طبق آمار و نظرسنجی که در سایت تئاتر سایه از تماشاگرانی که اقدام به تهیه بلیط های این نمایش می کنند، گرفته شده است. بالغ بر80 درصد این تماشاگران برای چندمین بار است که تئاتر تماشا می کنند. بهتر است منتقدان این اثر به جای بیان صحبت های کلی براساس آمار صحبت کنند.
البته حضور تماشاگران جدید و افزودن مخاطبان نو به تئاتر پسندیده و خوشحال کننده است.
بنابراین حضور هنرپیشگان سینما در تئاتر آن هم با این حجم اصلا به دلیل کارکردهای تبلیغاتی نبوده است؟
زمانی که در رشته تئاتر در دانشکده به تحصیل می پرداختم اساتید به ما آموختند که در تئاتر نقش کوتاه و بلند وجود ندارد و حال برخوردهای مختلف در ارتباط با نقش های کوتاه و بلند در نمایش”آمدیم…” برایم غیرقابل درک است.سیامک انصاری، لیلی رشیدی، پانته آ پناهی ها، برزو ارجمند همگی، عضو های موسس گروه تئاتر سایه هستند و حضورشان در نمایش”آمدیم..” به خاطر نمایش و حفظ گروه شان است نه هیچ دلیل دیگری. زمانی که این بازیگران به دستمزدهای تئاتر قناعت می کنند و حاضر می شوند روی صحنه بیایند باید تقدیر شوند.حضور محدود بازی بازیگران و این شکل از بازی آن ها کاملا براساس نمایش تنظیم شده است. آیا کارگردانان تئاتر باید بعد از این در مورد زمان و نحوه چگونگی ایفای نقش بازیگران پرسش نامه تنظیم کنند و به نظرسنجی بپردازند؟!
ایرادی ندارد یک بازیگر استار سینمایی دو دقیقه روی صحنه تئاتر بازی کند. بهتر است کسانی که منتقد تئاتر هستند به جای حاشیه سازی، در مورد بازی آن بازیگر صحبت کنند. سیامک انصاری با یک نگاه خود در نمایش”آمدیم..” همه توانمندی هایش را به رخ تماشاگر می کشد و بازیگری یعنی این.
نخستین بار است که یک تئاتر با این حجم از گروه های مختلف انیمیشن، گریم و ماسک، موسیقی، کلیپ و تیزر،… را دراجرای خود استفاده می کند. ابزاری که حذف برخی از آن ها هیچ لطمه ای به اثر وارد نمی کرد. مثل انیمشین…
گستردگی استفاده از تکنیک های مختلف در نمایش هر پروژه برخورد خاص خود را طلب می کند. از ابتدای شروع تولید نمایش”آمدیم…” تصمیم گرفتم این نمایش را در بخش های متنوع و در درجه کیفی بالا کارکنم که البته کار آسانی نبود، زیرا در این اثر عناصر گوناگونی با هم ترکیب می شوند و انتخاب و نحوه شکل گیری آن ها در کنار هم دشوار بود. به واسطه حرفه ای که در آن فعالیت دارم پیش تر با گروه انیمیشن تجربه همکاری داشتم برای همکاری با سایر گروه ها نیز چون گروه کرئوگرافی، ماه ها به بررسی نحوه عملکرد آن ها پرداختم.پیکره نمایش به نحوی تنظیم شده بود که انیمیشن با وسواس فراوان انتخاب شد. از طرفی استفاده از انیمیشن برای اولین بار در تئاتر نیازمند حساسیت وصرف وقت فراوان بود و این کار در “آمدیم…” با دقت بروی جزئیات انجام شد.
در بخش کرئوگرافی اثر تعاملات بین المللی هم داشته اید؟
بله. درباره کرئوگرافی اثر هم باید بگویم طبق رایزنی و مکاتبه هایی که با خانم لوآنا گرامگنا داشتم تمامی خواسته های خود در اجرا را به او توضیح دادم و سعی کردیم دیدگاهمان را به هم نزدیک کنیم. ایشان اتودهای تصویری را برایم فرستادند و در طول یک ماه در ایران روزانه شش ساعت تمرین طاقت فرسا را پشت سر گذاشتیم که تجربه حیرت انگیزی بود.در نهایت نیز به شکل کاملا موفق تمامی خواسته هایم پیاده شد و از همکاری مشترک با یک طراح حرکت ایتالیایی خشنود هستم. با کارهای یاسر خاسب سرپرست گروه کرئو گرافی نیز از پیش آشنایی داشتم.
تیزرهای تلویزیونی نمایش شما شاید بیشتر از تیزرهای برخی فیلم های سینمایی در تلویزیون پخش می شود.امکانی که برای نخستین بار برای یک تئاتر غیر مذهبی فراهم آمده است…تبلیغات رسانه ای و شهری برای نمایش”آمدیم…” را با توجه به امکانات شغلی و شخصی خود شکل داده اید؟
تفکر ذهنی و فکری من برای هر اثر هنری معرفی و اطلاع رسانی صحیح آن است. نحوه انجام این تبلیغات نیز براساس توانایی و تفکر هر فردی مسلما متفاوت است. در نظر دارم در پایان کار این پروژه تمامی هزینه ها و درآمدهای حاصل از آن را از طریق رسانه ها اطلاع رسانی کنم. البته طبق بررسی های ما این دو رقم تقریبا مساوی هستند و ما متحمل زیان مادی نمی شویم. این آمار نوید می دهد که گروه ما براساس برنامه ریزی های که از روز برای اجرای نمایش داشته پیش رفته و تعداد زیاد بازیگران، استفاده از تکنیک های متنوع با تعداد اجراهای این نمایش هماهنگ بوده واین عوامل در کنار حضور 100 درصدی تماشاگر نشانگر موفقیت این پروژه است.
فکر می کنید با این حجم تبلیغات و گروهتان می توانید به فروش مد نظرتان دست پیدا کنید؟
با توجه به نحوه چیدمان صندلی های سالن استاد سمندریان ظرفیت تماشاگران از 500 نفر به 300 نفر کاهش یافت و نمایش به فروش اصلی و طبیعی خود دست پیدا نمی کند. سال ها پیش در دوران دانشجویی برای نمایشی که در یک شهرستان اجرا می کردم شخصا بنرهای تبلیغاتی را به دیوار ها می آویختم. حال نیز اگر امکان تبلیغات در شهر را نداشتم، بی شک از یک وسیله ارتباطی دیگری استفاده می کردم. البته بیشتر این تبلیغات به دلیل معرفی تماشاخانه ایرانشهر به عنوان سالن معتبر تئاتر است. در اجرای دو سال گذشته نمایش”مکاشفه در باب…” این سالن معرفی شد و حال با اجرای نمایش”آمدیم…” تثبیت می شود.
این سوال برای این بود که اخیرا در میان اهالی تئاتر زمزمه هایی به وجود امده است مبنی بر رابطه های کلان شما و مدیران فرهنگی و هنری…
هر فرد تئاتری اگر از معرفی یک سالن تئاتری ناراحت شود بی شک تئاتری نیست و دلش برای تئاتر نمی سوزد. در مورد اینکه چرا سایر کارگردان ها از این امکانات برای تبلیغات بهره مند نیستند من نیز متاثر هستم. دولت باید امکانی را فراهم کند تا از طریق شهرداری و سایر ارگان های ذی ربط برای نمایش های روی صحنه تبلیغاتی صورت گیرد.
منبع: سایت تماشاخانه ایرانشهر